Πολύ καλό για να είναι αληθινό, ο θρύλος να σηκώσει το ευρωπαϊκό…
Όλοι έχουμε έναν τέτοιο τύπο στην οικογένεια. Που δεν ξέρει ακριβώς τους στίχους του τραγουδιού ή το σύνθημα, αλλά είναι πάντα πρόθυμος να τραγουδήσει. Συνήθως, δε, δυνατότερα από όλους, που εκνευρισμένοι προσπαθούν τι πραγματικά θέλει να πει ο ποιητής. Μάταια… Αυτός ο συγγενής δε σταματούσε χθες. Μπορεί να ήσουν εσύ, μπορεί να ήμουν εγώ, μπορεί να ήταν ο οποιοσδήποτε δεν ήξερε καλά τα λόγια, δεν ήξερε ακριβώς το σύνθημα, αλλά από το πρωί έπαιζε στο μυαλό του. Και σε κάθε λεπτό που περνούσε, σε κάθε πανηγυρισμό που άκουγε στη γειτονιά, ξανά και ξανά έπιανε το υποσυνείδητό του να τραγουδά εκείνο το συνειδητό του δεν έμαθε ποτέ σωστά. Μέχρι που το κοίταξε…
Γι’ αυτό θα ζω με ένα όνειρο τρελό, ο θρύλος να σηκώσει το ευρωπαϊκό…
Εντάξει, δεν έπεσε και τόσο έξω. Δε θα του εμπιστευόσουν και τη ζωή σου σε μια βραδιά karaoke, αλλά θα άντεχες να πας σε συναυλία μαζί του. Το όνειρο που έπαιζε στο repeat στο Στάδιο Καραϊσκάκη, και στο μυαλό όσων περίμεναν τη χθεσινή βραδιά είναι πιο κοντά από ποτέ. Το ποδοσφαιρικό όνειρο, προφανώς. Ο Ολυμπιακός πέρασε από όλα τα βήματα και του μένει ένα τελευταίο. Σαν μια περίεργη φάρσα της μοίρας να παίξει τελικό στην Ελλάδα, να παίξει τελικό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Σα να θέλει η μοίρα να γελάσει με τα χάλια μας και τον φανατισμό μας, σα να προσπαθεί να μας αλλάξει και χρησιμοποιεί το όνειρο του Ολυμπιακού και το όνειρο της ΑΕΚ (σ.σ. το γήπεδο) για όχημα. Σε περίπου είκοσι βράδια από το χθεσινό, το όνειρο θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Το σύνθημα θα ακούγεται ακόμα πιο δυνατά – θα είναι μια ανεξέλεγκτη ορμή που θα σε παρασύρει να το ψιθυρίσεις, ακόμα κι αν δεν ξέρεις τα λόγια.
Και πόσο μακρινή θα φαίνεται αλήθεια ή πόσο μακρινή φαντάζει και τώρα εκείνη η βραδιά στο Στάδιο Καραϊσκάκη με αντίπαλο την Μπάτσκα Τόπολα; Ντυνόμαστε, φτιαχνόμαστε, και με τη βοήθεια της Eurovision (διότι είμεθα και επίκαιροι) θυμόμαστε τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην πορεία του Ολυμπιακού προς τον τελικό. Πορεία που ουσιαστικά ξεκίνησε στις 14 Δεκεμβρίου.
Secret Combination!
Σε έναν υπέροχο κόσμο, εκείνον που εμείς δε ζούμε αλλά υπάρχει, ο Κάρλος Καρβαλιάλ μπορεί να εισπράξει πριμ κατάκτησης του ευρωπαϊκού. Και γιατί να μην το εισπράξει, άλλωστε, ο τιτάνας της προπονητικής αφού άνοιξε το δρόμο για να παίξει ο Ολυμπιακός στο Europa Conference League! 14 Δεκεμβρίου του 2023 και στο Φάληρο το παρόν καθόλα δυστοπικό. Άδειες κερκίδες, επειδή έγιναν επεισόδια σε αγώνα βόλεϊ, απογοητευμένη ομάδα και παρορμητικές κινήσεις από τη διοίκηση. Ο Πορτογάλος τεχνικός, όμως, στο ντεμπούτο του στον Ολυμπιακό θα έχει τη φρεσκάδα της Καλομοίρας από το 2008 και θα οδηγήσει τον Ολυμπιακό σε έναν θρίαμβο. Με τον Ελ Κααμπί να ανοίγει το δρόμο και μετά να αναλαμβάνει ο Ντάνιελ Ποντένσε…
Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα!
15 Φεβρουαρίου του 2024 και ο καιρός σήμερα στην Αθήνα αναμένεται νεφελώδης με αυξημένη πιθανότητα βροχής, κυρίως τις απογευματινές ώρες. Οι άνεμοι θα πνέουν θυελλώδεις, η θερμοκρασία θα κυμανθεί από εννέα ως 14 βαθμούς κελσίου και ένας τύπος στο Στάδιο Καραϊσκάκη εμφανίζεται με κοντομάνικο μπλουζάκι. Στο ντεμπούτο του στον Ολυμπιακό, αλλά και στο Europa Conference League, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ οραματίζεται να φτάσει τόσο ψηλά, που θα πάρει πριμ ο Κάρλος Καρβαλιάλ. Με t-shirt, κατά τις επιταγές του 1996 και της Μαριάννας Ευστρατίου, και με αυστηρή τακτική κατορθώνει να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στη νίκη επί της Φερεντσβάρος στο πρώτο ματς των πλέι οφ για τη διοργάνωση. 1-0 με ποιον άλλον; Αγιούμπ Ελ Κααμπί!
Never let you go!
Τώρα πώς βρεθήκαμε από το μπλουζάκι του Μεντιλίμπαρ στο… μπλουζάκι της Μαντούς (σ.σ. 2003), είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Μόνο ο αθλητισμός και η μουσική μπορεί τόσο εύκολα να κάνει τέτοια άλματα στον ειρμό της σκέψης. Μια εβδομάδα μετά το ντεμπούτο του, κι ενώ έχει φύγει ενδιάμεσα νικητής με 4-2 από την Τούμπα, είναι ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός έχει βρει ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ. Το θέμα, βέβαια, δεν είναι μόνο τι βρίσκεις, αλλά και τι κάνεις όταν το βρεις. Όλα ήταν καλώς καμωμένα στην περίπτωση του Ισπανού, ο οποίος μέσα σε 15 μέρες καταφέρνει να μεταμορφώσει την ομάδα που έμοιαζε τσίρκο το προηγούμενο διάστημα. Πηγαίνει στην Ουγγαρία για να υπερασπιστεί το 1-0 και επιστρέφει με την πρόκριση, με νίκη, με το ίδιο σκορ και με τον ίδιο σκόρερ. Απλά, τον Μεντιλίμπαρ έντυσαν λίγο παραπάνω, γιατί το είχε το κρυάκι του στη Βουδαπέστη.
Ώπα, ώπα, κάτσε, κάτσε! (part I)
Τι έγινε βρε παιδιά; Δανειζόμαστε το μοναδικό σημείο που αξίζει από τη φετινή συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision, για εκείνο που έμοιαζε ως το τέλος του δρόμου. Βραδιά πιο εφιαλτική και από το S.A.G.A.P.O. (es, ei, gi, ei, pi, o) με την Μακάμπι να σοκάρει τον Ολυμπιακό στο Στάδιο Καραϊσκάκη, να φεύγει θριαμβεύτρια με το επιβλητικό και παραλυτικό 1-4 και ποιος αλήθεια πίστευε ότι θα υπάρχει συνέχεια; Το σύνθημα σταμάτησε από νωρίς να ακούγεται, έμοιαζε να παίρνει παράταση για μια ακόμα χρονιά και η πορεία στο Europa Conference League να σταματάει στη φάση των «16» της διοργάνωσης. Χωρίς βίντεο, έτσι για αυτομαστίγωμα.
Alcohol is free!
Σωτήριο έτος 2024, σωτήριος μήνας Μάρτιος, σωτήρια ημέρα η 14η. Ενδεχομένως οι ιστορικοί ή οι αστρολόγοι του μέλλοντος να βρουν και να μας ενημερώσουν τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη βραδιά στο σύμπαν. Γιατί οι περισσότερες από μία συνομωσίες του, τα όσα ακροβατικά και υπερβατικά συνέβησαν εκείνο το βράδυ, εκείνες οι τέσσερις ώρες έκστασης και ονείρου, μοιάζουν να μην έχουν προηγούμενο. Ο Ολυμπιακός πήγε στο Βελιγράδι για να σώσει την εικόνα του. Το πρεστίζ του απέναντι στην ομάδα που τον είχε ταπεινώσει μια εβδομάδα πριν. Έφυγε με μια ασύλληπτη πρόκριση, με μια ανατροπή που δεν είχε προηγούμενο ιστορικά. Το 1-4 έγινε 1-6 μετά από παράταση και οι ερυθρόλευκοι προκρίθηκαν στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Σωτήριο έτος 2024, σωτήριος μήνας Μάρτιος, σωτήρια ημέρα η 14η: Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έκλεινε τα 63 του χρόνια. 58 ήταν ο Αγάθωνας όταν ξεσήκωνε τη σκηνή της Eurovision.
Ελλάδα, χώρα του φωτός!
Ακόμα και έμμεσο αφιέρωμα στη Eurovision χωρίς Καίτη Γαρμπή, iconic φόρεμα και «παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλης», δε νοείται. Πολλώ δε μάλλον, αν έχουμε και μονομαχία με την Τουρκία, την οποία ουδείς ποτέ βλέπει εθνικιστικά, αλλά όλοι νιώθουν μεγάλη περηφάνια όταν τους αποκλείουμε τους «άτιμους». Ολυμπιακός-Φενερμπαχτσέ και προημιτελικά του Europa Conference League. Η βραδιά που ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί άφησε τη σκηνή στον Κώστα Φορτούνη και ο Έλληνας άσος οδήγησε τον Ολυμπιακό σε έναν περίπου θρίαμβο. Το 3-0 και η βέβαια πρόκριση έγιναν 3-2 και αβέβαιη πρόκριση, ωστόσο στο φινάλε της βραδιά παίρνεις ό,τι έχεις και με αυτό πορεύεσαι. Νίκη, λοιπόν, και στην εποχή που τα εκτός έδρας γκολ δεν μετράνε, όλα είναι διαφορετικά στους επαναληπτικούς. Και διαφορετικά ήταν!
Shake it!
Ό,τι δεν κατάφερε ο Σάκης Ρουβάς που έκανε και κωλοτούμπα στην σκηνή, πίσω στο ανέμελο 2004. Τη χρονιά που πήραμε το Euro, τη χρονιάς που διοργανώσαμε Ολυμπιακούς Αγώνες, τη χρονιά που ο Κωνσταντίνος Τζολάκης οριακά είχε αρχίσει να περπατάει και να μιλάει. Περίπου 18 μηνών ήταν τότε, σίγουρα παρακολούθησε τη Eurovision, διότι όλοι παρακολουθούσαμε τότε τη Eurovision και είκοσι χρόνια μετά ήταν πρωταγωνιστής στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ολυμπιακός όντως έκανε τη ζωή του δύσκολη και το 3-2 ήταν ένα εύθραυστο σκορ που ανά πάση στιγμή μπορούσε να ανατραπεί. Όμως άντεξε. Άντεξε, παρότι δέχτηκε νωρίς το 1-0, άντεξε παρότι αποβλήθηκε ο Ντόι και άντεξε στη διαδικασία των πέναλτι. Ο Κωνσταντής τα έπιανε, οι ερυθρόλευκοι βρήκαν νέο ήρωα και ταρακούνησαν την Πόλη!
Η άνοιξη!
Ποια άνοιξη, δηλαδή; Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας και πάλι από την αρχή! Όλες οι εποχές του κόσμου και όλα τα συναισθήματα του κόσμου εκείνο το βράδυ στο Μπέρμινγχαμ. Το βράδυ, στο οποίο ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί επέτρεψε σε όποιον το ονειρευόταν να το πει πλέον δυνατά. Να το φωνάξει, σε μεγαλύτερες οκτάβες και από εκείνες που έπιανε η Σοφία Βόσσου το 1991 όταν με απόλυτη πιστότητα στον στίχο τραγουδούσε «παραπαπαπαπαπαπα». Ο Μαροκινός θα πετύχει χατ-τρικ απέναντι στην Άστον Βίλα, ο Σαντιάγκο Έσε θα πετύχει ακόμα ένα γκολ και ο Ολυμπιακός θα φύγει θριαμβευτής από την Αγγλία, παρότι είδε το 0-2 να γίνεται 2-2. Είχε το πλάνο, την πίστη και τον τρόπο, να βάλει στον τοίχο δύο φορές την αγγλική ομάδα και να γυρίσει στην Αθήνα με αποτέλεσμα πρόκρισης.
Utopian Land!
Τι πήγε και θυμήθηκε ο άνθρωπος… Κι ενώ όλοι περίμεναν Ελενάρα Παπαρίζου, μερικά εκατομμύρια κρυστάλλους στο φόρεμα, ήρθε η Argo από το 2016 σε ένα τραγούδι και μια συμμετοχή, την οποία όποιος θυμάται κερδίζει ένα εισιτήριο για τον τελικό του Europa Conference League! Εκεί ̇εκεί είναι η γη της ουτοπίας για τον Ολυμπιακό, εκεί έφτασαν οι ερυθρόλευκοι έπειτα από έναν ακόμα θρίαμβο. Και αυτή τη φορά δεν μπορούσε κανείς να τους πει να περιμένουν λίγο ακόμα, κανείς να πει υπομονή γιατί υπάρχει κι άλλο ματς, κανείς να τους προσγειώσει και να τους ζητήσει να μην πανηγυρίζουν ακόμα. Όχι! Τώρα, μπορεί ο καθένας να πανηγυρίζει όσο θέλει… Ο Ολυμπιακός είναι στον τελικό. Ο Ολυμπιακός είναι σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Μάθε τους στίχους καλά!
Γι’ αυτό θα ζω με ένα όνειρο τρελό…
Ώπα, ώπα, κάτσε κάτσε… (part II)
ο θρύλος να σηκώσει το ευρωπαϊκό…
