Ειλικρινά πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι άλλο πρέπει να κάνουν ο Ραζβάν Λουτσέσκου και οι ποδοσφαιριστές του για να κερδίσουν ένα καθολικό, συμπαγές και ειλικρινές χειροκρότημα για την προσπάθειά τους από όλους τους φίλους του ΠΑΟΚ. Γιατί για να είμαστε ειλικρινείς, οι συνεπείς υποστηρικτές της ομάδας, στα καλά και τα άσχημα μέσα στη σεζόν, είναι τα παιδιά στο πέταλο, οργανωμένοι ή μη, που είναι πάντα εκεί να δώσουν ενέργεια, ή να αφυπνίσουν την ομάδα με μια ειλικρινή αγάπη. Φυσικά αυτό ισχύει και για όσους στέκονται στο πλευρό της ομάδας από τις υπόλοιπες κερκίδες της Τούμπας!
Της Τούμπας επαναλαμβάνω! Ειδάλλως νιώθεις ότι η ομάδα έχει συνεχώς να δώσει απαντήσεις σε κάποιους που έχουν διαλέξει τον δρόμο της συνεχούς στείρας γκρίνιας, αφ´ υψηλού κριτικής και τοξικής ισοπέδωσης. «Ναι αλλά να δούμε στα ντέρμπι», «ναι αλλά δεν πήρε σέντερ φορ», «ναι αλλά ο Λουτσέσκου παίζει μόνο ένα σύστημα» (στο λόγο μου, αυτό είναι όντως επιχείρημα στα social media), «ναι αλλά ο Σαββίδης δεν είναι στη Θεσσαλονίκη». Εντωμεταξύ αυτό το κύμα μαυρίλας δεν χρειάζεται καν ένα κακό αποτέλεσμα του ΠΑΟΚ. Φτάνει μια επιτυχία ανταγωνιστή του, ή μια μεταγραφή αντιπάλου του.
Τον Γενάρη κάποιοι ζήλευαν τον Παναθηναϊκό που το «ήθελε και το έδειχνε με την αλλαγή προπονητή και τις μεταγραφές και τον Μαξίμοβιτς». Τον Μάιο «ο Μαρινάκης μπήκε μέσα και τα άλλαξε όλα και πήγε στον τελικό του Κόνφερενς ενώ εμείς αποκλειστήκαμε από κάποια… Κλαμπ Μπριζ». Κι αυτό έφερε γκρίνια με τον ΠΑΟΚ 3 ματς από το πρωτάθλημα! Λες και μόλις ο Δικέφαλος είχε αποκλειστεί από τον… Ολυμπιακό!
Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα ασχολούμουν με 100-200 προφίλ στα σόσιαλ, ή με 5-10 ραδιοφωνικούς παραγωγούς που προσπαθούν να δώσουν νόημα στη ζωή τους μαζεύοντας τους λίγους ομοϊδεάτες τους σε γκρουπάκια γκρίνιας και απαξίωσης. Το κάνω επειδή κάποιοι δεν είναι καθόλου ανιδιοτελείς με το να ρίχνουν νερό στο μύλο της εσωστρέφειας, έχουν κέρδος και ξεπληρώνουν γραμμάτια, που ο χρόνος θα (απο)δείξει.
Ασχολούμαι γιατί μπαίνω στη θέση όλων των πρωταγωνιστών, είτε είναι ποδοσφαιριστές, προπονητές, παράγοντες και κυρίως η ίδια η οικογένεια Σαββίδη. Αυτοί όλοι σε μια δεκαετία έχουν αλλάξει συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο και έφεραν στον ΠΑΟΚ όσους τίτλους είχε στα προηγούμενα χρόνια της ιστορίας του. Και μπαίνω στη θέση τους γιατί εμένα αυτά τα επιτεύγματα μου άνοιξαν την όρεξη και θέλω τον ΠΑΟΚ να πετύχει ακόμη περισσότερα. Αλλά χρειάζεται την τρέλα του Ιβάν και των συνεργατών του, την… κάψα του Λουτσέσκου και τα γυαλισμένα μάτια των ποδοσφαιριστών.
Κι αυτά όλα φθείρονται καθημερινά όσο όλοι οι υπόλοιποι δεν λέμε ένα μεγάλο στοπ στους τοξικούς. Η ομάδα ξεκίνησε από άδειο γήπεδο (πλην Θυρας 4) να φέρνει όλο και περισσότερους δίπλα της. Διένυσε μια απόσταση περίπου 20 βαθμών που την χώριζε πέρυσι από την πρώτη θέση, αποκλείστηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα με τραυματισμό του Μπαμπα και παίκτη λιγότερο μετά από επική εμφάνιση με τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό Κυπέλλου και έφτασε στους 8 του Κόνφερενς όπου αποκλείστηκε από μια καλύτερη ομάδα. Έχει βάλει συνολικά 129 γκολ με καμιά 25αριά διαφορετικούς σκόρερ και έχει τις περισσότερες νίκες και τα περισσότερα γκολ στη Σούπερ Λιγκ. Δεν έχει καταπιεί ακόμη σπαθιά, αλλά μπορεί να το κάνει κι αυτό σε λίγες μέρες, μπας και πειστεί κι ο τελευταίος.
Ο Ιβάν Σαββίδης θα κάνει σε λίγες μέρες τη δεύτερη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να καλύψει τις ζημιές της φετινής χρονιάς, για όσους νομίζουν οτι το ρόστερ είναι φθηνό. Το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ θα έχει στη βιτρίνα του τους Κουλιεράκη-Κωνσταντέλια με τους οποίους βασικούς από τα 18 ο Λουτσέσκου κάνει πρωταθλητισμό. Η χρονιά δεν είναι απλά επιτυχημένη, είναι εξωπραγματική και οι άνθρωποι αυτοί αξίζουν να έχουν μόνο τη θετική μας ενέργεια για λίγες μέρες ακόμη, για να την κάνουν ονειρεμένη! Να πάρουν ένα πρωτάθλημα κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, το πιο δύσκολο και ανταγωνιστικό όλων των εποχών!
Μετά μπορούμε όλοι ψύχραιμα να δούμε πως οι επιλογές θα είναι καλύτερες, ώστε ο ΠΑΟΚ να μην ξεκινήσει το επόμενο πρωτάθλημα ως 4ο αλλά ως 1ο φαβορί. Γιατί και η κριτική γίνεται, αλλά κριτική για να βοηθηθούν αυτοί που τρέχουν το καράβι, όχι κριτική για να τους ισοπεδώσουμε, να τους πληγώσουμε για να φανούμε εμείς οι έξυπνοι, πριν πάμε σπίτι και μας πλακώσουν τα δικά μας προβλήματα.
ΥΓ. Με τα «αν» δεν γράφεται ιστορία. Αλλά «αν» ο ΠΑΟΚ είχε κερδίσει τη Λαμία, ίσως δεν έβγαζε τέτοια σκυλίσια αντίδραση με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό.
ΥΓ2. Η Τούμπα περνάει την πιο υπέροχη φάση της κατά γενική ομολογία, ακόμη και με τα όποια κενά της. Γιατί είναι καλύτερο να γεμίζει με οπαδούς του ΠΑΟΚ και όχι με οπαδούς της άποψής τους.
