MENU

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα εξ αρχής. Game 5 στα πλέι οφ της Euroleague και εύκολο παιχνίδι, δεν υπάρχει. Ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός έπαιζε με την Άλμπα και τη Βιλερμπάν. Όταν σε 40 λεπτά παίζεις τον κόπο, την προσπάθεια και την τύχη της σεζόν δεν τίθεται θέμα καμίας ευκολίας.

Και τόσο η κανονική διάρκεια, όσο και τα πλέι οφ το έχουν δείξει με τον καλύτερο τρόπο. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ είναι η μοναδική ομάδα που έχει φύγει δύο φορές με το «διπλό» από το ΟΑΚΑ. Οπότε ότι μπορεί να παρομοιαστεί με γιορτή, φεστιβάλ κλπ. δεν έχει θέση στο γήπεδο και σε ένα τέτοιο παιχνίδι.

Κάτι που προφανώς το ξέρει καλύτερα από τον καθένα ο Εργκίν Αταμάν, που ήταν ο μοναδικός μετά το break στο Βελιγράδι που δεν πανηγύρισε. Και το είπε ξεκάθαρα και στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι. «Οι πανηγυρισμοί είναι μόνο όταν πάμε στο Final Four. Δεν έχει καμία σημασία να το κάνω τώρα», τόνισε ο Τούρκος τεχνικός.

Μία νοοτροπία για το ματς που έδειξαν να έχουν και οι παίκτες του Παναθηναϊκού, με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη να το ξεκαθαρίζει. «Δεν είναι ματς τακτικής, είναι μια μάχη και θα κριθεί στο ποιος το θέλει πιο πολύ», ανέφερε ο Έλληνας άσος, δείγμα του τρόπου που βλέπουν οι «πράσινοι» την αναμέτρηση.

Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Το Game 5 κόντρα στη Μακάμπι είναι το πιο δύσκολο παιχνίδι των τελευταίων 12 ετών για τον Παναθηναϊκό. Και παράλληλα το πιο σημαντικό. Μία αναμέτρηση που μπορεί να οδηγήσει το «τριφύλλι» και πάλι στο Final Four μετά από απουσία χρόνων.

Εξ ορισμού ένα τέτοιο ματς δεν μπορεί να είναι εύκολο και σε καμία περίπτωση διαδικαστικό. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν θα κατέβει στο ΟΑΚΑ για να χάσει. Θα παίξει κι εκείνη τα ρέστα της. Και για εκείνη είναι το παιχνίδι της χρονιάς. Μία αναμέτρηση που είτε θα την στείλει σπίτι της, είτε στο Final Four.

Είναι δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός θα έχει και πάλι το πλάνο του. Να περιορίσει τον Λορένζο Μπράουν, να μην αφήσει τον Κόλσον να είναι επιδραστικός στο ματς, να μην αντιμετωπίσει προβλήματα με τους Ντιμπαρτολομέο και Μπλατ που έρχονται από τον πάγκο και με τον Νίμπο πάνω από τη στεφάνη. Κομβικό λόγο θα παίξουν και τα λάθη, με τη Μακάμπι να τα τιμωρεί στη σειρά, αλλά και ο έλεγχος των ριμπάουντ, που δεν θα δώσουν δεύτερες ευκαιρίες στους παίκτες του Κάτας.

Όλα αυτά όμως σε αυτό το ματς ίσως και να είναι δευτερευούσης σημασίας. Γιατί αυτό που θα κρίνει τον νικητή είναι η θέληση και το πάθος. Το ποιος θα το θέλει περισσότερο στο παρκέ. Ποιος θα είναι εκεί θα για να διεκδικήσει κάθε κατοχή και να μην αφήσει τίποτα εύκολο στον αντίπαλό του. 

Οι γιορτές και τα πάρτι θα μείνουν στην άκρη και τη θέση τους θα πάρει η μάχη για 40 λεπτά στο παρκέ. Και πάνω σε αυτό τον τομέα μπαίνει στην εξίσωση ο κόσμος του Παναθηναϊκού. 

Είναι δεδομένο πως αν το ΟΑΚΑ χωρούσε και 80.000 κόσμο, κάποιοι ακόμα κι έτσι θα έμεναν εκτός. Γιατί το sold out θα είχε επιτευχθεί και πάλι. Είναι τόση η δίψα που υπάρχει στους φίλους του Παναθηναϊκού, που το κυρίαρχο συναίσθημα είναι η ανυπομονησία. Η προσμονή θα βρεθούν στο ΟΑΚΑ και να ξεκινήσει το ματς.

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι ίσως ο πιο επιδραστικός για την ομάδα του στην Ευρώπη. Οι παίκτες παίρνουν τρομερή ενέργεια και ψυχολογικό boost από την εξέδρα και αυτή η επίδραση φαίνεται και στις αντιδράσεις των «πράσινων» πολλές φορές. Και το «τριφύλλι» έχει ανάγκη τον κόσμο του περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Για τον Παναθηναϊκό είναι το ματς της 12ετίας. Το σημαντικότερο παιχνίδι που μπορεί να φέρει την ομάδα του Αταμάν στο Final Four. Εκεί που βάση της απόδοσής του σε όλη τη σεζόν δικαιούται να βρίσκεται. Γιατί αυτά που έχει κάνει με 12 νέους παίκτες στη διάρκεια της χρονιάς είναι για Final Four. Είναι για να βρίσκεται στο Βερολίνο και να διεκδικήσει το τρόπαιο.

Όλα όμως με τη σειρά τους και στην ώρα τους. Προέχει στο παιχνίδι με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Εκεί που θα δοθεί πραγματική μάχη στο παρκέ. Εκεί που ομάδα και κόσμος θα πρέπει να καταθέσουν τα πάντα. Να αφήσουν και την τελευταία ικμάδα της δύναμής τους. Να κάνουν κατάθεση ψυχής και καρδιάς. Γιατί αυτά τα δύο θα είναι που θα κρίνουν την πρόκριση.

Το αν ο Παναθηναϊκός μπορεί να το κάνει εύκολο το ματς θα φανεί στο παρκέ. Οι γιορτές και τα φεστιβάλ θα είναι απόρροια της νίκης-πρόκρισης στο παρκέ. Εκεί που όμως για 40 λεπτά θα δοθεί σκληρή μάχη. Πραγματική μάχη για το εισιτήριο του Final Four.

Το «τριφύλλι» απέδειξε και στα πλέι οφ ότι δεν ξεγράφεται ποτέ. Πήρε πίσω στο break της Μακάμπι Τελ Αβίβ από το Game 1, όντας με την πλάτη στον τοίχο. Όπως και το 2012. Όπως την τελευταία φορά που πήγε στο Final Four. Μπορεί Μάικ Μπατίστ να μην υπάρχει να κλωτσήσει την μπάλα, αλλά όλο και κάποιος θα βρεθεί να γράψει τη νέα σελίδα της ιστορίας. Το μόνο που έχει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να τελειώσει τη δουλειά.

Υ.Γ. Όταν βλέπεις έναν παίκτη σαν τον Χουάντσο με τέτοιες παραστάσεις και κάνει σαν «τρελός» να βρεθεί στο παρκέ στο Game 5  με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ καταλαβαίνει το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα. Και ως οικογένεια, αλλά και ως δίψα.

«Βατό» Game 5 δεν υπάρχει, απαιτείται κατάθεση ψυχής από όσους παίζουν κι από όσους… βλέπουν!