Δύσκολα θα βρει κάποιος Παναθηναϊκό υποστηρικτή να μπορεί να δουλέψει σήμερα. Να μπορεί να ανταποκριθεί έστω και στη ρουτίνα της ημέρας του. Το μυαλό… ταξιδεύει ήδη στις 21:15. Η καρδιά έχει αρχίσει να χτυπά δυνατά. Η αγωνία στα ύψη, η προσμονή απίστευτη.
Ακούγονται βασανιστικά όλα αυτά, αλλά δεν είναι καθόλου. Ειδικά όταν βίωσαν οι «πράσινοι» υποστηρικτές τα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια. Φτάνοντας στον έναν χρόνο πριν. Τότε που οι ήττες ήταν συνήθεια. Να… μαζεύουν παίκτες από τα κλαμπ και να προσπαθούν να ηρεμήσουν τα αποδυτήρια μετά από επεισόδια, έμοιαζε με φυσιολογική ροή των πραγμάτων.
Με αυτά έπρεπε να ασχοληθεί το «τριφύλλι». Με τα τερτίπια του Μπέικον. Με τις αναρτήσεις του Ουίλιαμς πως… δεν μπορεί ο Αταμάν να σώσει την κατάσταση. Με την προτελευταία θέση στην Euroleague να έρχεται ως φυσιολογική ακολουθία των μπασκετικώνπεπραγμένων. Όπως και η… ελπίδα για τους τελικούς της Basket League. Εκείνη που σταματούσε στο να μην «σκουπίσει» ο αιώνιος το «τριφύλλι» δηλαδή. Ο μόνος… στόχος που επιτεύχθηκε.
Ο Παναθηναϊκός με το τεράστιο legacy, ο παντοκράτορας της Ευρώπης, πλατσούριζε στα λασπόνερα χωρίς να μπορεί να ξεφύγει. Ένα χρόνο πριν, αυτή ακριβώς ήταν η εικόνα των «πράσινων». Μοιάζοντας με μάταιη προσπάθεια όσων μετέφεραν πληροφορίες για το τι θα ακολουθήσει, ή παίρνοντας τα μηνύματα από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. «Μεγάλα λόγια» τα βάφτιζε όλα η απογοήτευση.
Μέχρι που ήρθε το… μπαμ. Πέρασε αυτός ο χρόνος και πλέον ο Παναθηναϊκός είναι οργανισμός γεμάτος υγεία. Δεν κάνει βήματα προόδου, τρέχει, καλπάζει όλη τη σεζόν. Πετυχαίνοντας αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο. Ξοδεύοντας πολλά χρήματα, αποκτώντας δυναμική, κερδίζοντας ξανά τον κόσμο που κάνει το ένα sold outμετά το άλλο. Παίζοντας σε Game 5 για να βρεθεί στο Final Four, αφού πρώτα πέτυχε τη μεγαλύτερη άνοδο στην ιστορία της Euroleague στην regular season. Από 17ος ανέβηκε 2ος!
Θαύμα! Το οποίο δεν ήρθε με την προσευχή, τα ευχολόγια, τα… βουντού (που λέει και το σύνθημα) και το ξεμάτιασμα. Χρειάστηκε κόπος, μόχθος, μεγάλη επένδυση, «δίψα» από κάθε πλευρά, μεράκι. Συν τις στιγμές που γύρισαν το διακόπτη. Την κατάλληλη στιγμή για να γίνουν όλα εφικτά και ταυτόχρονα να μην μοιάζουν με φωτοβολίδα που θα εντυπωσιάσει, αλλά θα σβήσει γρήγορα.
Δέκα απ’ αυτές τις στιγμές… διακόπτες, είναι καλό να τις θυμηθούμε. Γιατί σε μεγάλο βαθμό αυτή η πορεία μέσα σε διάστημα ενός έτους, έφερε το αποψινό άγχος και την αγωνία, τα οποία βασίζονται σε ελπίδα που έφερε το «τριφύλλι» ξανά στον κόσμο του. Δίνοντας σε όλους τη σιγουριά πως ό,τι κι αν συμβεί στο ΟΑΚΑ στο Game 5, η προσπάθεια αυτή είναι ακόμη στην αρχή. Με τα καλύτερα να έρχονται και να μην βρίσκονται πίσω:
1.Τέλη Απριλίου 2023, το πρώτο κομμάτι του παζλ μπήκε. Ο Εργκίν Αταμάν συμφώνησε και υπέγραψε στον Παναθηναϊκό (η ανακοίνωση ήρθε μετά το τέλος των υποχρεώσεων με την Εφές). Deal με προπονητή απ’ το… πάνω ράφι, αφήνοντας πίσω τα ρίσκα και τις ζαριές που αποδείχθηκαν ντόρτια.
2.Στις 3 Μαϊου του 2023, μετά από μια μακρά περίοδο γραφειοκρατίας και ασταμάτητων εμποδίων (Αυγενάκης, αλλαγή συμφωνηθέντων που υπήρχαν σε νόμο, ΕΟΕ κτλ), εγκρίθηκε ομόφωνα η παραχώρηση του ΟΑΚΑ στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Ανοίγοντας το δρόμο προς το αύριο των «πράσινων», παρά τα εμπόδια που συνέχισαν να μπαίνουν. Ήταν όμως πολύ αργά για να… γυρίσει πίσω το ποτάμι.
3.Τα μεταγραφικά… δοκάρια, πολλά. Τα λεφτά υπήρχαν, η δυσπιστία στην αγορά επίσης. Οι κορυφαίοι δίσταζαν να πουν «ναι» στο «τριφύλλι». Ώσπου ήρθε αυτός που θα έκανε τη διαφορά. Κώστας Σλούκας. Ήταν 8 Ιουλίου 2023, σημαδιακή και ιστορική ημερομηνία. Τότε άνοιξε ο δρόμος αγωνιστικά, τότε άνοιξε η… πόρτα διάπλατα για την περνούν παίκτες κορυφαίου επιπέδου χωρίς να κοιτούν με φόβο και να διστάζουν.
4.Η σεζόν άρχισε δύσκολα για μια τόσο νέα ομάδα. Διασυρμός στο Super Cup, ήττα εντός από τον Ολυμπιακό στην Euroleague, με κάτω τα χέρια απ’ τη Φενέρ στην Τουρκία, εντός απ’ την Μακάμπι. Χρειαζόταν μια ψυχολογική τόνωση. 30 Οκτωβρίου, ΣΕΦ. Ματς πρωταθλήματος, αλλά το… πρώτο αίμα αυτής της ομάδας. Για να πιστέψει ο κόσμος πως χτίζεται κάτι σπουδαίο.
5.Μία μέρα μετά το «διπλό» στο ΣΕΦ, ανακοινώθηκε η μεταγραφή που ήρθε να αλλάξει τις ισορροπίες. Ο Κέντρικ Ναν πείστηκε να αφήσει τις ΗΠΑ για την Ευρώπη, για χάρη των «πράσινων». Φέρνοντας μαζί την ταλεντάρα του, την ηγετική του φυσιογνωμία, το πνεύμα νικητή που κουβαλά. Κίνηση που διαμόρφωσε το στάτους στην Euroleague ουσιαστικά.
6.Νίκες, ήττες, για έναν Παναθηναϊκό που δυσκολευόταν. Χρειαζόταν αποτέλεσμα-statement και στην Euroleague. Η έδρα της Μονακό, ομάδα την οποία ποτέ δεν είχε νικήσει το «τριφύλλι» μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου, ήταν η… γη της επαγγελίας. Το τρίποντο του Γκριγκόνις διαμόρφωσε νέες συνθήκες αυτοπεποίθησης για τους «πράσινους». Μετατρέποντάς τους από καλή ομάδα, σε ομάδα υψηλού στόχου.
7.Το 2024 μπήκε με ήττα στην Μπασκόνια. Ματς που είχε στο χέρι του ο Παναθηναϊκός. Τραυματίστηκε κι ο Σλούκας. Κάπως έτσι οι «πράσινοι» πήγαν στη Βαλένθια στις 5 Ιανουαρίου. Με 18 σερί ήττες στην Ισπανία και ψυχολογία υπό του μηδενός. Ο αρχηγός εκτός «μάχης» στον πάγκο. Οι βολές του Λεσόρ στο τέλος έδωσαν τεράστια νίκη. «Έσπασε» η κατάρα της χώρας της Ιβηρικής και για πρώτη φορά άρχισε να συζητιέται το πλεονέκτημα έδρας.
8. Αν στη Βαλένθια ήταν η… κατάρα της Ισπανίας, στη Μαδρίτη ήταν τα 11 χρόνια χωρίς νίκη στο «σπίτι» της Ρεάλ. Μιας Ρεάλ που μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου ήταν αήττητη στην έδρα της. Ο Παναθηναϊκός εντυπωσιακά, βάζοντας σχεδόν 100 πόντους επικράτησε με +11. Παραμιλούσε η Ευρώπη, η παράδοση «τσακίστηκε» και το αποτέλεσμα αυτό έγινε «κλειδί» για πλεονέκτημα έδρας.
9.Η ήττα στο ΣΕΦ για την Euroleague «πόνεσε». Δεν λύγισε όμως τους «πράσινους». Από εκείνο το βράδυ (14 Μαρτίου) έπρεπε να εμφανιστεί ο χαρακτήρας του «τριφυλλιού». Το περίφημο «αυστηρά 5/5» του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, σε πρόγραμμα με Ερυθρό (εκτός), Μπαρτσελόνα (εντός), Βίρτους (εκτός), Μπάγερν (εκτός), Άλμπα (εντός). Πέρα απ’ την αγωνιστική αξία, τότε εμφανίστηκε και η πνευματική με 5 νίκες σε 5 ματς που έφεραν τη 2η θέση σε διάστημα 21 ημερών.
10. Game 2 της σειράς με τη Μακάμπι. Ο Παναθηναϊκός έχει χάσει, έχει φρικτά παράπονα απ’ τη διαιτησία, έχει βγει ανακοίνωση εναντίον του Αταμάν και της ΚΑΕ από την Euroleague. Τότε (25 Απριλίου) ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επέστρεψε στο ΟΑΚΑ για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν. Χειροκροτήθηκε, άκουσε σύνθημα το όνομά του, έστειλε φιλιά στην εξέδρα. Συσπείρωση, αναγνώριση, «τροφή» για τη συνέχεια. Πέρα απ’ το ίδιο το ματς.
Κάθε λιθαράκι απ’ αυτά, δημιούργησαν ξανά ένα… βράχο που δεν μπορεί να σπάσει εύκολα από κανέναν. Ο Παναθηναϊκός ισχυροποιήθηκε αφάνταστα μέσα σε ένα χρόνο. Μετατρέποντας τον εαυτό του από… κλωτσοσκούφι σε κανονικό Παναθηναϊκό. Απόψε ίσως όλα να πάνε καλά, ίσως και όχι. Μπάσκετ είναι, ένας αγώνας. Το μόνο σίγουρο είναι πως απόψε, στις 7 Μαϊου2024, ο Παναθηναϊκός αρχίζει την εποχή δόξας του. Γιατί κατόρθωσε σε ρυθμούς… σπρίντερ, να βάλει τις βάσεις και να ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξή του.
