Πάμε μία ακόμη: γιατί ως γνωστόν η επανάληψη είναι μητέρα της μαθήσεως. Κάποιες φορές (η επανάληψη) κουράζει, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν νομίζουμε ότι συμβαίνει αυτό.
Γράψαμε χθες, λοιπόν, ότι δεν είμαστε πικραμένοι, στεναχωρημένοι ή όπως θέλετε πείτε το, τόσο από αυτό καθ’ αυτό τον αποκλεισμό, από αυτή καθ’ αυτή την ήττα από τους Λιθουανούς, όσο από τον τρόπο, που ήρθε. Αυτή η ομάδα πάλεψε στη Μανίλα, ίδρωσε, δεν στάθηκε στα πολλά προβλήματα, που είχε, αλλά προφανώς της άρμοζε ένα καλύτερο φινάλε στην διοργάνωση.
Καλύτερο, δηλαδή, από το -25 στο ματς με τους Λιθουανούς. Θα πείτε, έχει καμία σημασία αν χάναμε με 2 ή με 25 πόντους; Εχει και παραέχει κάποιες φορές. Και για επικοινωνιακούς λόγους, αλλά και γιατί πάνω από όλα είμαστε η Ελλάδα. Ναι, δεν έχουμε το ρόστερ του παρελθόντος, αλλά παραμένουμε πολύ μεγάλο μέγεθος στο άθλημα. Και στο φινάλε δεν χάσαμε με 25 πόντους από τους Αμερικάνους, χάσαμε από τους Λιθουανούς, που δεν είναι δα και κανά μεγαθήριο.
Η βαθύτερη ουσία είναι ότι σε λίγες ώρες αποχαιρετάμε και τυπικά την διοργάνωση (με το ματς απέναντι στο Μαυροβούνιο) και συμπληρώνουμε έτσι 14 χρόνια χωρίς μετάλλιο. Αναφέραμε επίσης χθες το αυτονόητο, ότι το βασικότερο πρόβλημα είναι στην παραγωγή παικτών. Αν μπορέσουμε να αρχίσουμε σιγά σιγά να το φτιάχνουμε αυτό, ίσως σε 6-7 χρόνια να έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα. Αλλά δεν είναι εύκολο πράγμα.
Πάντως, στη Μανίλα μπορεί να μην είχαμε το καλύτερο φινάλε στο τουρνουά με την βαριά ήττα από την Λιθουανία, είχαμε, όμως, τα κέρδη μας. Το βασικό; Το πέρασμα σε άλλο επίπεδο των Ρογκαβόπουλου, Μωραΐτη και Λούντζη. Σε μία εποχή, όπου τον καλό Ελληνα τον ψάχνεις με το τουφέκι, τα τρία αυτά παιδιά είναι ένας βασικός λόγος για να μας κάνουν να χαμογελάμε για την επόμενη μέρα της επίσημης αγαπημένης. Όχι ότι λύνουν ολοσδιόλου το πρόβλημα, αλλά είναι τρεις παίκτες, που πλέον μπορούμε να τους θεωρούμε ως στελέχη, που μπορεί ο Ιτούδης (και ο εκάστοτε προπονητής της Εθνικής) να στηρίζεται πάνω τους. Γιατί; Μα γιατί εκτός των άλλων πέρασαν από ένα πολύ δύσκολο τεστ.
Ο Λούντζης δεν είναι κανάς πιτσιρίκος. Είναι 25 ετών. Ηδη έχει χάσει κάποια χρόνια στη καριέρα του. Λόγω σοβαρού τραυματισμού και όχι μόνο. Πήγε στον Προμηθέα, έμεινε ένα χρόνο και τον τσίμπησε ο Ολυμπιακός. Σώθηκε, δηλαδή, το παιδί, γιατί πήγε σε έναν οργανισμό, που τους περισσότερους παίκτες τους κάνει καλύτερους. Και σίγουρα τον Λούντζη τον έκανε καλύτερο. Ο 25χρονος από το Μπραχάμι έχει ακόμη αρκετά πράγματα να βελτιώσει, αλλά ήδη έχει περάσει την…πίστα, που έπρεπε.
Ο Μωραΐτης είναι 24 ετών και αυτή ήταν η πρώτη του μεγάλη διοργάνωση. Είναι πιο πίσω από τον Λούντζη σε βαθμό ετοιμότητας, αλλά έχει στοιχεία, που περιμένουμε να τα αναπτύξει ακόμη πιο πολύ, πηγαίνοντας σε έναν Παναθηναϊκό, που πλέον επανέρχεται στη κανονικότητα. Ο Μωραΐτης πιέζει πολύ την μπάλα, κάτι, που δεν είναι κι εύκολο να το βρεις. Όταν γίνει καλύτερος και στο κομμάτι των αποφάσεων, ο ίδιος και οι προπονητές του θα γίνουν πιο χαρούμενοι.
Ο Ρογκαβόπουλος είναι ο μικρός της τριάδας. Είναι 22 ετών και έχει ένα ξεχωριστό ατού: επαφή με το αντίπαλο καλάθι. Η ικανότητά του στο σκοράρισμα είναι αξιοσημείωτη, ειδικά από την στιγμή, που μιλάμε για Ελληνα παίκτη. Το σουτ του είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό και ξεχωριστή επίσης η γρηγοράδα του στην εκτέλεση. Μόλις αποκτήσει μεγαλύτερες εμπειρίες τώρα που πάει στην Μπασκόνια και βελτιώσει ακόμη πιο πολύ το αμυντικό του κομμάτι, τότε δεν θα ξεκολλάει από την θέση «2».
Πάμε και στο άλλο κέρδος; Αυτό βέβαια ήταν αναμενόμενο, αλλά το 100% μόνο η πράξη μπορεί να το δείξει. Και η πράξη έδειξε ότι ο Τόμας Ουόκαπ είναι λίρα εκατό και όχι μόνο για το αγωνιστικό κομμάτι. Το βασικότερο είναι ότι έγινε αποδεκτός από όλους τους συμπαίκτες του, από όλη την ομάδα. Ένα παιδί-διαμάντι και ένας παίκτης, που δεν χρειαζόταν το Παγκόσμιο για να μάθουμε την αξία του. Ενας παίκτης επίσης που πέρασε σε άλλο επίπεδο, πηγαίνοντας από την Ζαλγκίρις στον Ολυμπιακό.
Το κακό είναι ότι η Εθνική δεν μπορεί να περάσει σε άλλο επίπεδο. Δεν λέμε (αν και θέλουμε) να επιστρέψει στα μεγαλεία του παρελθόντος, αλλά να κάνει πράγματα, τα οποία θα φέρουν χαμόγελα στον κόσμο, που πάντα την παρακολουθεί πιστά. Πότε θα γίνει αυτό; Κανείς δεν το ξέρει. Ειδικά με την Εθνική πρέπει να πηγαίνουμε βήμα βήμα, γιατί τα άλματα στην προκειμένη περίπτωση είναι επικίνδυνα. Πάρα πολύ επικίνδυνα!
Το Μουντομπάσκετ 2023 στο Pamestoixima.gr
Το Μουντομπάσκετ 2023 με κορυφαίες αποδόσεις* σε δεκάδες αγορές για στοίχημα. Στο Pamestoixima.gr η εμπειρία του στοιχήματος αναβαθμίζεται με νέες δυνατότητες και λειτουργίες, ειδικές αγορές για παίκτες & εθνικές ομάδες και προσφορές* για όλους! Το στοίχημα μπάσκετ είναι στο Pamestoixima.gr.
