Δεν αποτελεί έκπληξη το ότι ο Έλληνας προπονητής κατέκτησε τον τίτλο του κορυφαίου για τη χρονιά που κλείνει. Κατέκτησε πρωτάθλημα και Κύπελλο με τη Βάσας ενώ παράλληλα την οδήγησε και στους ομίλους του CEV Champions League. Η ευρωπαϊκή πρόκληση παραμένει και τη φετινή σεζόν ενώ όσον αφορά τους εγχώριους τίτλους φαίνεται πως η Βάσας είναι ξανά το φαβορί. Το εντυπωσιακό στην περίπτωση του Αθανασόπουλου δεν είναι η βράβευσή του αυτή καθαυτή. Το εντυπωσιακό της ιστορίας είναι πως πριν λίγους μήνες αναδείχθηκε καλύτερος προπονητής για το 2023 και στην Τσεχία χάρη στην πολύ καλή πορεία της εθνικής ομάδας την οποία και κοουτσάρει.
Το βόλεϊ είναι ένα δίκαιο άθλημα όπου ο καλύτερος κερδίζει και κατά συνέπεια διακρίνεται. Αυτές οι πολλαπλές διακρίσεις του Γιάννη Αθανασόπουλου όχι μόνο δεν είναι τυχαίες αλλά είναι επαναλαμβανόμενες κάτι που δείχνει ξεκάθαρα πως έχει δουλέψει σκληρά, δουλεύει και θα εξακολουθήσει να δουλεύει με τον ίδιο ρυθμό. Όταν ανέλαβε την εθνική Τσεχίας πήρε από το χέρι μια ομάδα χωρίς να έχει να παρουσιάσει κάτι εντυπωσιακό και την οδήγησε σε διακρίσεις σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. Η Βάσας, από την άλλη, δεν ήταν κάποια αμελητέα ποσότητα στη χώρα της αλλά αναζητούσε την καθιέρωση εντός συνόρων και την υπέρβαση εκτός αυτών.
Με τον Αθανασόπουλο στον πάγκο η Βάσας κατάφερε να κατακτήσει μέσα σε λίγους μήνες τον έναν τίτλο μετά τον άλλο και παράλληλα να ανέβει επίπεδο στην Ευρώπη. Η Τσεχία, από την άλλη, έφτασε μια ανάσα από την τετράδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος πριν λίγους μήνες. Το πλεονέκτημα του Αθανασόπουλου είναι ότι παρότι Έλληνας δε λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Ακολουθεί πιστά το πλάνο του και με υπομονή και στρατηγική στοχεύει στην εξελικτική διαδικασία και όχι στην εφήμερη επιτυχία. Αυτό είναι λίγο πιο ξεκάθαρο στο κομμάτι της εθνικής Τσεχίας. Μια ομάδα που δεν είναι η πιο ταλαντούχα του κόσμου κατάφερε να αποκτήσει ομοιογένεια, χημεία και αυτοματισμούς που την καθιστούν μια απόλυτα υπολογίσιμη δύναμη στο διεθνές στερέωμα. Για το λόγο αυτό άλλωστε η ομοσπονδία της χώρας έσπευσε να ανανεώσει τη συνεργασία με τον Έλληνα κόουτς μέχρι και το 2026.
Αξιοποιώντας το υπάρχον υλικό έβαλε τις δικές του πινελιές και δημιούργησε μια ομάδα με δυνατό κορμό που κατάφερε να πρωταγωνιστήσει στην Ουγγαρία και παράλληλα να κερδίσει και το MEVZA Cup του 2022. Μια από τις ανακαλύψεις το Αθανασόπουλου ήταν και η Τέιλορ Μπανιστερ που αναδείχθηκε, με τη σειρά της, καλύτερη παίκτρια στην Ουγγαρία για το 2023. Η Αμερικάνα έγινε και εξακολουθεί να είναι ένα υπερπολύτιμο γρανάζι της Βάσας που δίνει μεγάλη ώθηση επιθετικά.
Επειδή η Βάσας μας κάνει συχνά την τιμή να επισκέπτεται την Ελλάδα για φιλικά προετοιμασίας, καθώς το Σεπτέμβριο έπαιξε με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό ενώ πέρυσι έδωσε το παρών στα Νομίκεια στη Σαντορίνη, μας δίνει μια γεύση για το τι έχει δημιουργήσει ο Αθανασόπουλος. Η εικόνα της ομάδας δείχνει ένα σύνολο που απέχει πολύ από ότι βλέπουμε στην Ελλάδα κάθε Σαββατοκύριακο. Η δύναμη του συνόλου είναι αυτή που κάνει την Μπάνιστερ, την Αμπλουλαζίμοβα, τη Φρίτσοβα, την Παπ και τις υπόλοιπες να «μεγαλώνουν» σε ποιότητα. Επιπλέον, είναι χαρακτηριστικό πως ο Αθανασόπουλος έχει βάλει στο DNA της Βάσας τη μαχητικότητα σε κάθε παιχνίδι και κάθε φάση. Μπορεί στο φετινό Champions League να είχε την ατυχία να πέσει πάνω σε δύο μεγαθήρια του ευρωπαϊκού βόλεϊ αλλά σε κανένα από αυτά τα παιχνίδια δεν έπεσε αμαχητί και αυτό είναι κάτι που οφείλεται στον προπονητή και όσα έχει μεταφέρει στις αθλήτριές του.
Επειδή έγινε πολύς λόγος για το αν θα μπορούσε να αναλάβει ο Αθανασόπουλος την εθνική Ελλάδος και αν υπάρχει προσέγγιση τα πράγματα είναι απλά. Η Ομοσπονδία της Τσεχίας έχει παρουσιάσει ένα πολύ ελκυστικό πρότζεκτ στο οποίο υπάρχει υπομονή, το πλάνο είναι μακροπρόθεσμο και παράλληλα στόχος είναι να παρουσιάζεται διαρκής εξέλιξη στην ομάδα αλλά και τις ίδιες τις αθλήτριες. Καλώς ή κακώς αυτό είναι κάτι που στην Ελλάδα ούτε μπορεί να το εγγυηθεί κανείς αλλά ούτε υπάρχει η νοοτροπία από όλες τις πλευρές ώστε να υπηρετήσουν κάτι τέτοιο. Το οικονομικό κομμάτι είναι κάτι διαφορετικό αλλά προφανώς και η πορεία του Έλληνα προπονητή έχει ανεβάσει τις μετοχές του κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια. Σαφώς και όλοι θα ήθελαν τον Αθανασόπουλο στην εθνική Ελλάδος αλλά η παρουσία του από μόνη της δε λέει κάτι αν δεν υπάρχει το αντίστοιχο πλάνο.
Η περίπτωση του αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον success story ενός ανθρώπου που άφησε τη δουλειά του και τη χώρα του για να ασχοληθεί αποκλειστικά και μόνο με το βόλεϊ. Αυτό δεν αρκεί πάντα αλλά ο Αθανασόπουλος δούλεψε σκληρά και παράλληλα είχε το ταλέντο αλλά και τον κατάλληλο τρόπο σκέψης ώστε να πετύχει. Και επειδή είναι μόλις 44 ετών αυτό σημαίνει πως η διαδρομή έχει πολύ ακόμα και κατά πάσα πιθανότητα ακόμα περισσότερες επιτυχίες.
