Ζήσαμε δύσκολες μέρες για το μπάσκετ. Επειδή κάποιοι ήθελαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, μέσω επιθέσεων και στοχοποιήσεων. Καταστάσεις που αφήνονται, δεν τιμωρούνται, οπότε δίνεται το δικαίωμα στον καθένα να χρησιμοποιεί αυτή τη «δύναμη». Πέρα απ’ τις κατά καιρούς «ζημιές» που κάνει αυτή η τακτική, υπάρχει και μία βασική, γενική ζημιά. Στο μπάσκετ.
Η ρητορική μίσους «βαφτίζεται» άμυνα κι έτσι συνεχίζεται μια κατάσταση που απλά δεν οδηγεί πουθενά. Ούτε βοηθάει σε κάτι. Προφανώς κι αυτή η ιστορία «πουλάει». Όπως κάθε ένταση, κάθε πολεμική. Αφήνοντας σημάδια στο ίδιο το άθλημα. Οπότε η λύση για το πρόβλημα είναι μία. Η προβολή των θετικών, των καλών παραδειγμάτων. Από εκείνα που τη φετινή σεζόν έχουμε συναντήσει πολλά.
Το Παναθηναϊκός-Περιστέρι είναι ένα απ’ αυτά. Περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι σε μια τέτοια αναμέτρηση. Εξαιρετικό παιχνίδι, «μάχη» στο παρκέ, χωρίς εντάσεις, διαμαρτυρίες, φωνές. Αγώνας που χάρηκαν τόσες οικογένειες και πάρα πολλά πιτσιρίκια. Με χαμόγελα που διώχνουν κάθε ένταση και κάθε τοξικότητα.
Παράλληλα, η στάση απέναντι στην ομάδα του Περιστερίου, ήταν γεμάτη σεβασμό και επιβράβευση. Μια ομάδα που σαφώς δεν έχει κάποια αιώνια κόντρα με τον Παναθηναϊκό, όμως έχει στον πάγκο της τον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού αφού έφυγε απ’ τους «πράσινους» για να πάει εκεί. Τον Βασίλη Σπανούλη.
Η ομάδα του Σπανούλη λοιπόν, δέχτηκε τα συγχαρητήρια από τον επίσημο Παναθηναϊκό, στα matrix του γηπέδου υπήρξε η φιλοξενούμενη ομάδα για να τιμηθεί και το χειροκρότημα ήταν θερμό στις ευχές για επιτυχία στο Final Four του Βελιγραδίου.
Ιδιαίτερα όμορφη στιγμή και μετά «μάχη» στο παρκέ. Η επιτομή του αθλητισμού δηλαδή. Μετά την αναμέτρηση, ο Βασίλης Σπανούλης με απόλυτο ρεαλισμό επισήμανε το αυτονόητο για το ελληνικό μπάσκετ. Τη σημασία να υπάρχουν δύο ομάδες στα πλέι οφ της Euroleague και άλλη μία (η δική του) στο Final Four του BCL.
Ώρες πριν το παιχνίδι μέχρι και μετά το τέλος του, το απόλυτο μπασκετικό βράδυ. Σε κάθε επίπεδο. Διασκέδαση, σεβασμός, αγωνιστικότητα, εξέδρα, διαπαιδαγώγηση νέων οπαδών με τον υπέρτατο τρόπο.
Για αυτά πρέπει να γίνονται ερωτήσεις στους πρωταγωνιστές. Αυτά πρέπει να σχολιάζονται. Για να αποτελέσουν παράδειγμα σε όλους, ειδικά εκείνους που δείχνουν να μην προτιμούν τη συγκεκριμένη κατάσταση.
Αγιοποίηση δεν υπάρχει πουθενά και για κανέναν. Όμως η επισήμανση και η προβολή, επιβάλλεται να αφορά το παράδειγμα κι όχι το αντι-παράδειγμα. Ο Παναθηναϊκός για τους λόγους που έχουν αναλυθεί και το Περιστέρι, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία χωρίς δεύτερη σκέψη. Ας κοιτάξουν και οι υπόλοιποι να ανέβουν εκεί, όχι να παλεύουν να μείνει το μπάσκετ στα δικά τους συνολικά στάνταρ με άλλοθι αποκλειστικά την καλή αγωνιστική εικόνα.
