MENU

Δεν είναι πάρτι, δεν είναι γιορτή, δεν είναι φεστιβάλ. Είναι 40 λεπτά που ένας ολόκληρος λαός περίμενε 12 χρόνια. Όποιος έχει το προνόμιο να βρεθεί σήμερα στο ΟΑΚΑ, πρέπει να παίξει μαζί με την ομάδα, αφήνοντας το λαρύγγι του…

Η νίκη στο Βελιγράδι ήταν σπουδαία. Όμως δεν έκρινε τίποτα άλλο πέρα απ’ τη διατήρηση του Παναθηναϊκού στο… παιχνίδι. Την επιτυχία του να γυρίσει τη σειρά με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ εκεί που ήθελε σε όλη τη regular season: Να κρίνει την τύχη του στο «σπίτι». Στο ΟΑΚΑ. Το «καυτό», το εντυπωσιακό, με τη μοναδική ατμόσφαιρα, αυτό που σε επίπεδο έδρας έχει περάσει σε μυθική διάσταση πανευρωπαϊκά.

Ακόμη κι αυτό, όμως, έχει πολλά χρόνια να ζήσει ανάλογη βραδιά όπως αυτή του Game 5 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Δώδεκα ολόκληρα χρόνια για την ακρίβεια. Οι προσπάθειες των «πράσινων» τα τελευταία 12 έτη, κατέληγαν σε αποτυχία. Ακόμη και το πλεονέκτημα έδρας έφτανε στο σημείο να κρίνεται μακριά απ’ το ΟΑΚΑ. Η πρώτη επιτυχία λοιπόν, είναι να καθορίζεται η τύχη του «τριφυλλιού» στην έδρα τους.

Το μαχαίρι στα... δόντια από τον Αταμάν και 20.012 Παναθηναϊκούς

Ακόμη κι έτσι βέβαια, η πρόκριση προϋποθέτει κάτι σημαντικό: Το μαχαίρι στα δόντια. Όχι μόνο απ’ τους 12 παίκτες και το τεχνικό τιμ. Από τις 20.000 ανθρώπους που είχαν την τύχη να «κλείσουν» τη θέση τους για αυτή την ιστορική βραδιά. Η οποία δεν ξεκινά ως πάρτι, γιορτή, experience και διασκέδαση. Αυτή τη φορά πρόκειται για αθλητική «μάχη».

Δεν περισσεύει κανείς

Σε αυτή δεν περισσεύει κανείς. Τα τρίποντα του Σλούκα, του Ναν, οι κινήσεις του Λεσόρ, δε θα γίνουν με τα δύο τους χέρια. Θα γίνουν με την ώθηση που επιβάλλεται να δώσουν 20.000 ψυχές. Με όλες να έχουν έναν κοινό και μεγάλο στόχο: Την επαναφορά του Παναθηναϊκού εκεί που του αξίζει, στα Final Four.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση, μη γελιέται κανείς. Ποτέ και καμία έδρα δε νίκησε μόνη της. Ποτέ και κανένας αγώνας δεν κρίθηκε πριν παιχτεί. Το μόνο που υπάρχει είναι 40 αγωνιστικά λεπτά. Αυτά που θα κρίνουν αν ο Παναθηναϊκός επιστρέψει οριστικά στο
μέγεθός του.

Η Μακάμπι ούτε αστειεύεται ούτε έρχεται στην Αθήνα για να χάσει και να φύγει. Οι Ισραηλινοί έχουν μάθει να «παλεύουν» και να μην παραδίνονται ποτέ. Όποιος πιστεύει πως θα… λυγίσουν απ’ την εντυπωσιακή «πράσινη» έδρα και δε θα αγωνιστούν,
τότε γελιέται. Ένας αθλητικός «πόλεμος» θα γίνει στο παρκέ.

Τα δύο βαριά... legacy και η πίεση της προσμονής 

Ο Παναθηναϊκός έχει το τεράστιο legacy, αλλά κανείς μην ξεχνά πως αντιμετωπίζει ένα σύνολο εξίσου ιστορικό και με βαριά φανέλα.
Ταυτόχρονα αντιμετωπίζει και το δικό του άγχος. Την «δίψα» της 12ετίας που είναι μακριά από Final Four. Αυτή δεν πρέπει να γίνει έξτρα πίεση γιατί κάποιοι θεωρούν πως πάνε για να συνεχίσουν το… γλέντι του Πάσχα.

Όσα λεφτά κι αν πλήρωσε ο καθένας για εισιτήριο, με όποιο τρόπο κι αν εξασφάλισε τη θέση του όντας απ’ τους τυχερούς, σε αυτό το ματς δεν είναι φίλαθλοι/οπαδοί στις εξέδρες του ΟΑΚΑ. Είναι «στρατιώτες» του Παναθηναϊκού. Φορώντας την ίδια στολή με τους
παίκτες. Δεν κρατάνε κασκόλ αλλά έχουν… μαχαίρι στα δόντια. Μόνο αυτή η νοοτροπία μπορεί να φέρει στο τέλος την έκρηξη χαράς που περιμένει τόσα χρόνια το «τριφύλλι».

Ούτε... καλημέρα την Τετάρτη το πρωί

Δεν είναι ώρα για… stories, δεν είναι ώρα για φωτογραφίες με φίλτρα, για πανηγύρι, χορό και διασκέδαση. Είναι ώρα για να κάνει ο καθένας απ’ το δικό του πόστο, το καθήκον του απέναντι στον Παναθηναϊκό. Για να βάλει το δικό του λιθαράκι στην οριστική επιστροφή των «πράσινων».

Την Τετάρτη το πρωί, 20.000 άνθρωποι θα πρέπει να μην μπορούν να πουν καλημέρα, έχοντας καταθέσει το… λαρύγγι τους στο ΟΑΚΑ. Να μην μπορούν να πάρουν τα πόδια τους γιατί θα έχουν πιαστεί απ’ την ορθοστασία, τον ενθουσιασμό, την ένταση, την ενέργεια. Στοιχεία που αυτή η εξέδρα ξέρει καλά να τα μεταφέρει στους παίκτες. Για να κάνουν αυτοί
το χρέος τους από εκεί και πέρα.

Τώρα είναι η στιγμή να δοθεί η «μάχη» και κυρίως να κερδηθεί. Δεν περισσεύει κανείς, κανείς δεν είναι λιγότερο σημαντικός από κανέναν άλλο. Από τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, μέχρι την τελευταία σειρά στον «περιστερώνα», από τον Σλούκα μέχρι εκείνον που παρακολουθεί απ’ το πέταλο. Ένα σώμα, μια ψυχή, μια φωνή, μια καρδιά.

Ο Παναθηναϊκός σας χρειάζεται όλους αυτή τη βραδιά. Όποιος πάρει… απουσία, θα έχει προδώσει το «τριφύλλι» την πιο σημαντική στιγμή για να γυρίσει οριστικά ο διακόπτης που χωρίζει την καλή ομάδα με τη δυναστεία που θέλουν να ξεκινήσουν ξανά οι «πράσινοι».

ΥΓ1: Ο Χουάντσο είναι εδώ...

ΥΓ2: Ακόμα και τώρα τον Γιαννακόπουλο βλέπετε στο ύπνο σας; 

*Για να ενημερώνεσαι έγκυρα και έγκαιρα για όλες τις αθλητικές εξελίξεις επισκέπτεσαι το sdna, για να γεύεσαι τις καλύτερες γεύσεις, το καλύτερο κρέας της πόλης και άλλες πολλές επιλογές επισκέπτεσαι το Filothei 65 Souvlaki

Όποιος πάει στο γήπεδο, να θυμάται ότι πάει σε «μάχη», όχι σε πάρτι…