Σεβασμός, Ευθύνη, Πειθαρχία, Αφοσίωση, Αρμονία. Αυτές είναι οι βασικές αξίες του «Μπουσίντο», της «οδού του πολεμιστή» ή πιο απλά του τρόπου ζωής των σαμουράι και πρακτικά όσων (προσπαθεί να) πρεσβεύει ο ιαπωνικός πολιτισμός. Το βράδυ της Πέμπτης στο «Καλίφα» της Αλ-Ραγιάν, οι 11+5 «σαμουράι» της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ιαπωνίας είχαν όλα τα παραπάνω! Τίμησαν τον «δρόμο του πολεμιστή», δεν τα παράτησαν ποτέ, νίκησαν 2-1 την μπλαζέ και υπερόπτισσα Ισπανία με μια ακόμη μυθική ανατροπή στον όμιλο -μετά από αυτή επί της Γερμανίας- και πέρασαν με την... κατάνα τους στους «16» του Μουντιάλ, ως πρώτοι και καλύτεροι του γκρουπ!
Σε αντίθεση με τους Ιάπωνες, οι Ίβηρες, μετά από ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο φρόντισαν να... καταπατήσουν όλους τους κανόνες του «μπουσίντο». Καμία τακτική πειθαρχία και αρμονία, καμία αφοσίωση στον στόχο. Το ερώτημα -που σίγουρα δεν θα απαντηθεί ποτέ- είναι αν η «φούρια ρόχα» παρουσίασε στο ποδοσφαιρικό κοινό και μια ιστορική δόση... έλλειψης ευθύνης και σεβασμού στο ίδιο το σπορ, αφού ο δεύτερος του συγκεκριμένου ομίλου -δηλαδή αυτοί μετά την ήττα τους- αντιμετωπίζουν το άκρως επικίνδυνο και εξαιρετικό μεν Μαρόκο, αλλά όχι μια άλλη ευρωπαϊκή υπερδύναμη των τελευταίων ετών, την δεύτερη του 6ου ομίλου Κροατία, η οποία θα κοντραριστεί φυσικά με την Ιαπωνία. Αξίζει να σημειωθεί ότι για το τρίλεπτο 70-73, οι Ισπανοί ήταν εκτός Μουντιάλ, αφού η Κόστα Ρίκα είχε προηγηθεί της Γερμανίας, πριν τελικά η τελευταία ανατρέψει το σκορ.
Αυτό το 2-1 ήταν η πρώτη νίκη της Ιαπωνίας επί της Ισπανίας (μετά από μια φιλική νίκη των Ισπανών το 2001) στο πρώτο μεταξύ τους επίσημο ματς, η πρώτη ήττα των Ιβήρων από ασιατική ομάδα σε Μουντιάλ, η πρώτη της ήττα σε τελευταία αγωνιστική ομίλων Μουντιάλ μετά από 9 διοργανώσεις και πρώτη της ήττα μετά από 7 ματς τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου. Για τους πρώτους και εξαιρετικούς Ιάπωνες που προφανώς και ζουν την μεγαλύτερη στιγμή της ποδοσφαιρικής ιστορίας τους, στο 7ο συνεχόμενο Μουντιάλ τους, ήρθε η δεύτερη συνεχόμενη πρόκριση σε νοκ-άουτ μετά το 2018 -κάτι που κάνουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Το... 86% δεν ήταν αρκετό!
Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, η Ισπανία είχε τη μπάλα στα πόδια σε συντριπτικό ποσοστό, κάνοντας το κλασικό παιχνίδι της στη σύγχρονη εποχή. Αυτό άγγιξε έως και το 86% στο πρώτο ημίχρονο, με τους Ιάπωνες να είναι παθητικοί, περιμένοντας ουσιαστικά στην περιοχή τους με αυτό το 5-4-1 που παρατάχθηκαν. Το passing game της «φούρια ρόχα»... έδινε και έπαιρνε, δίνοντάς της τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα. Στο 7' ο Μπουσκέτς κατέγραψε το πρώτο σουτ άουτ από το όριο της περιοχής, ενώ στο 8' αυτός έκανε το λάθος και έδωσε στην Ιαπωνία την ευκαιρία να απειλήσει με τον Ίτο που σούταρε άουτ από καλή θέση στην περιοχή. Ο Γκόντα μπλόκαρε την κεφαλιά του Μοράτα στο 9', όμως ο επιθετικός της Ατλέτικο άνοιξε τελικά το σκορ στο 12'.
Η Ισπανία κυκλοφόρησε με υπομονή τη μπάλα, ο Αθπιλικουέτα έκανε τη σέντρα από δεξιά και ο Ισπανός φορ που βρέθηκε ανάμεσα στα στόπερ πήρε την κεφαλιά για το 1-0. Πέτυχε το 30ο του γκολ σε 60 συμμετοχές με το εθνόσημο και έγινε ο πρώτος Ισπανός μετά το 1950 και τον θρυλικό κανονιέρη Τέλμο Θάρα που πετυχαίνει γκολ και στις τρεις πρώτες του συμμετοχές σε Παγκόσμιο Κύπελλο!
Για περίπου... ένα τέταρτο μετά το γκολ, οι Ισπανοί είχαν τη μπάλα στα πόδια χωρίς να φτιάχνουν όμως φάσεις. Εξαίρεση η προβολή του Μοράτα στο 23' από κάθετη του Γκάβι, φάση που καθάρισε ο Γκόντα και πάλι. Στο 35' ο Καμάντα είχε για τους Ιάπωνες ένα σουτ στα σώματα και αυτή ήταν η τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου.
Περισσότερα σε λίγο...
Οι συνθέσεις των ομάδων:
Ιαπωνία (Χατζίμε Μοριγιάσου / 5-4-1): Γκόντα, Τανιγκούτσι, Γιοσίντα, Ιτακούρα, Ναγκαμότο (46' Μιτόμο), Τανάκα (87' Έντο), Μορίτα, Ίτο, Κούμπο (46' Ντόαν), Καμάντα (68' Τομιγιάσου), Μαέντα (62' Ασάνο).
Ισπανία (Λουίς Ενρίκε / 4-3-3): Σιμόν, Μπάλντε (68' Άλμπα), Π. Τόρες, Ρόδρι, Αθπιλικουέτα (46' Καρβαχάλ), Μπουσκέτς, Πέδρι, Γκάβι (68' Φατί), Όλμο, Γουίλιαμς (57' Φ. Τόρες), Μοράτα (57' Ασένσιο).
Διαιτητής: Βίκτορ Γκόμες (Νότιος Αφρική)
Βοηθοί: Ζακέλε Σιγουέλα (Νότιος Αφρική), Σουρού Φατσοάνε (Λεσότο)
Τέταρτος: Σαλίμα Μουκανσάνγκα (Ρουάντα)
VAR: Φερνάντο Γκερέρο (Μεξικό)
AVAR: Αρμάντο Βιγιαρεάλ (ΗΠΑ)
Η τελική βαθμολογία του 5ου ομίλου:
Ιαπωνία 6 (4-3)
Ισπανία 4 (9-3)
Γερμανία 4 (6-5)
Κόστα Ρίκα 3 (3-11)
Λεφτά στην Τράπεζα: Ρίτσου Ντόαν
Ο εξτρέμ της Φράιμπουργκ μπήκε στο ματς στο ημίχρονο και άλλαξε όλη τη ροή του αγώνα, πετυχαίνοντας και το ένα γκολ που άρχισε την ανατροπή.
Γίνε Πρόεδρος: Άο Τανάκα
Ο δεύτερος πόλος της επικής ιαπωνικής ανατροπής. Πετυχαίνει το δεύτερο γκολ όμως αυτή είναι η μικρότερη συμμετοχή του στο ματς αφού ο μέσος της Φορτούνα Ντίσελντορφ έχει καταπιεί το πανάκριβο και λαμπερό ισπανικό κέντρο σε όλο το δεύτερο ημίχρονο.
Lockdown: Ουνάι Σιμόν
Μια γενικότερη τρύπα στο νερό έκαναν οι περισσότεροι Ισπανοί που είχαν κακή ατομική απόδοση, ειδικά αυτοί της... ξακουστής μεσαίας γραμμής τους, όμως ο γκολκίπερ της ομάδας ήταν αυτός που είχε ορισμένες τεράστιες γκέλες που θα μπορούσαν να είχαν κοστίσει και παραπάνω από το ένα γκολ που τελικά κόστισαν.
Τελετές «Το Κοράκι»
Ο Νοτιοαφρικανός Γκόμες και η ομάδα του δεν είχαν πρόβλημα στο ματς αυτό, με το VAR βεβαίως να έχει και καθοριστική συμβολή στο δεύτερο ιαπωνικό γκολ.
Πόση αλήθεια αντέχεις;
Όπως προαναφέρθηκε, εάν η εικόνα της Ισπανίας στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απλά θέμα κακής απόδοσης και αντίστοιχα απόρροια του ιαπωνικού πάθους για την ανατροπή, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το μόνο που γνωρίζουμε και που επιβεβαιώνεται ιστορικά ανά τις δεκαετίες στο συγκεκριμένο σπορ είναι ότι όποιος δεν σέβεται τις βασικές αξίες του παιχνιδιού με τις... επιλογές του, συνήθως το πληρώνει και το πληρώνει άμεσα και μεγαλοπρεπώς. Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα της Ισπανίας σε αυτό το γκρουπ δεν ήταν σίγουρα για αποκλεισμό, όμως στο φινάλε ίσως δεν ήταν και για πρωτιά. Δίκαια πρώτοι οι Ιάπωνες που έκαναν τη δουλειά τους, έπαιξαν το παιχνίδι που μπορούν, είχαν λίγη τύχη, περισσότερη ποιότητα και ακόμη περισσότερη πίστη και πάθος και τελικά όλα αυτά είναι που έπαιξαν το ρόλο τους για μια ιστορική στιγμή για τον αθλητισμό της χώρας.
