Ο Ολυμπιακός έφερε στην Ελλάδα προπονητή. Ναι, καλά ακούσαμε, καλά διαβάσατε. Έφερε για συζητήσεις τον 7ο προπονητή που θα αναλάβει –είτε αυτός, είτε κάποιος άλλος από τη στιγμή που άρχισαν οι επαφές- την ομάδα σε χρονικό διάστημα 18-20 μηνών.
Από όσο παρακολουθώ, αυτά δεν γίνονται σε καμία πρωταγωνίστρια ομάδα της Ευρώπης. Τόσες πολλές και συχνές αλλαγές προπονητή, για να είμαστε ειλικρινείς, συμβαίνουν μόνο σε μικρομεσαίες ομάδες και όχι τόσο στην Ευρώπη, όσο στην ελληνική Λίγκα και φυσικά στην άλλοτε Β’ Εθνική.
Δεν είμαι σε θέση να ξέρω πού μπορεί να βγει όλο αυτό. Μπορεί οι ερυθρόλευκοι να βρήκαν τον νέο Πέδρο Μαρτίνς. Μακάρι. Για τους ίδιους, για τον κόσμο τους, για την υστεροφημία του συλλόγου, για το «είναι» του οργανισμού.
Αυτό που είμαι σε θέση να γνωρίζω είναι πως θεωρώ τουλάχιστον άκομψο για τον Κάρλος Καρβαλιάλ να μαθαίνει με αυτό τον τρόπο ότι ουσιαστικά απολύθηκε. Διότι αυτό ακριβώς γίνεται τούτη την ώρα που ο Γιάνσεν είναι εδώ και κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον Ολυμπιακό και μιλούν για την πιθανή συνεργασία τους.
Χαρακτηρίζουμε πιθανή την ολοκλήρωση με θετικό τρόπο των διαπραγματεύσεων, διότι αν η μία ή η άλλη πλευρά δεν είχε «εικόνα», δεν ήξερε δυο πράγματα παραπάνω η μία για την άλλη, δεν θα ερχόταν ο Ολλανδός τεχνικός για να μιλήσει από κοντά. Απλά πράγματα που υποδεικνύει η λογική.
Η ποια;…
ΥΓ. Όλα αυτά ενώ μόλις χθες ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς απαντούσε για τη σεναριολογία: «Έχουμε προπονητή...».
