Ο Ντέμης Νικολαΐδης έγινε διασκεδαστικό meme με την ατάκα του «Καλός ο ΠΑΟΚ αλλά να τον δούμε και στα ντέρμπι». Μετά από τρία διαδοχικά ντέρμπι στην Τούμπα με ΑΕΚ, ΠΑΟ και Ολυμπιακό, το γέλιο κόπηκε μαχαίρι. Μια ισοπαλία με γκολ στο 89ο λεπτό και δυο ήττες, η μία εκ των οποίων ήταν και ιστορική συντριβή, μέτρησαν οι «Ασπρόμαυροι». Οι οποίοι μπορούν να ισχυριστούν ότι σε όλα αυτά τα ματς, ακόμα και στην τεσσάρα από τον Ολυμπιακό, είχαν περισσότερες καθαρές ευκαιρίες από τους αντιπάλους τους. Αλλά σίγουρα δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι έπαιξαν καλά, πλην κάποιων ελαχίστων διαστημάτων και στα τρία παιχνίδια.
Όλοι θα σταθούν και δικαίως στον νικητή Μεντιλίμπαρ που πρόλαβε σε ελάχιστα χρονικό διάστημα να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και να παρουσιάσει στην Τούμπα ένα κόμπακτ σύνολο, τακτικά άψογο, που «κλείδωσε» τον ΠΑΟΚ. Έτσι ακριβώς συνέβη.
Θα μου επιτρέψετε όμως μια μικρή διαφοροποίηση: στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά. Όσο καλή δουλειά κι αν έκανε στην προπόνηση και στην τακτική ο σοβαρός και καλός Ισπανός κόουτς, δεν παύει να είναι στον Πειραιά λίγες μέρες ουσιαστικά. Άρα, το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός με φρέσκο προπονητή και τέσσερις μεταγραφές Ιανουαρίου στην ενδεκάδα του, έδειξε σαφώς πιο έτοιμος πνευματικά από τον ΠΑΟΚ και απολύτως συγκεντρωμένος σε όσα έπρεπε να κάνει, πιστώνεται μεν στον Μεντιλίμπαρ, αλλά σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό χρεώνεται στον Λουτσέσκου! Είναι ποδοσφαιρικά ακατανόητο μια ομάδα που και πάλι άλλαξε προπονητή και πάλι άλλαξε πολλούς παίκτες, να βγάζει τόσο αυτοπεποίθηση και σιγουριά για το πλάνο της, την ώρα που ο δουλεμένος και δεμένος ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει την μπάλα με τίποτα!
Η εξήγηση λοιπόν, δεν μπορεί να είναι μόνο αγωνιστική: η πίεση ψηλά του Ολυμπιακού έμοιαζε αδιαπέραστη όχι τόσο επειδή ήταν πράγματι (δεν θα μπορούσε να είναι: και η πίεση ψηλά, όπως όλα τα πράγματα στο ποδόσφαιρο, χρειάζεται χρόνο για να επιτευχθεί ο απαραίτητος συγχρονισμός που δεν αφήνει κενά) αλλά επειδή ο ΠΑΟΚ δεν προσπάθησε καν να την διαπεράσει. Φοβήθηκε για να το πω απλά. Όπως φοβήθηκε και με την ΑΕΚ, όπως φοβήθηκε και με τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο.
Ο ΠΑΟΚ τρέμει να παίξει αυτό που ξέρει (και ειδικά φέτος το έχει αποδείξει περίτρανα ότι το ξέρει). Τρέμει και να προσπαθήσει έστω. Μόλις ζοριστεί λίγο στο build up αρχίζει τις βαθιές μπαλιές από την άμυνα. Κανένα πρόβλημα και με αυτό το στιλ αν έχεις τον φορ να το στηρίξει. Ο ΠΑΟΚ δεν τον έχει. Επίσης όταν συμβαίνει σε συγκεκριμένα σημεία του παιχνιδιού, είναι ΟΚ. Όταν συμβαίνει σε όλο το παιχνίδι δεν είναι.
Προφανώς η δυσκολία ανεβαίνει στα ντέρμπι, δεν θα ήταν λογικό ο ΠΑΟΚ να έχει την ίδια επιθετική απόδοση που έχει στα ματς με τις ομάδες εκτός πρώτης πεντάδας. Μόνο που η περυσινή ΑΕΚ (φαβορί και φέτος , το γράφω από την πρώτη ημέρα της χρονιάς) δεν άλλαζε προσέγγιση ανάλογα τον αντίπαλο. Και για αυτό ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων έβγαζε κατά κανόνα κυρίαρχη εικόνα και στις αναμετρήσεις με τους άλλους τρεις διεκδικητές. Πρόκειται για πνευματική διεργασία που κουμπώνει με την αγωνιστική.
Όπως αντίστοιχα, το μπλοκάρισμα του ΠΑΟΚ και του Λουτσέσκου στα ντέρμπι, ειδικά όταν η χρονιά μπαίνει στην τελική της ευθεία, είναι πνευματικό και κουμπώνει με το αγωνιστικό. Το είχαμε δει έντονα την περασμένη διετία. Φέτος πιστέψαμε ότι τα πράγματα αλλάζουν. Ο ΠΑΟΚ είναι σαφώς καλύτερος από τα προηγούμενα χρόνια. Προς το παρόν, δεν δείχνει αρκετά καλός για να διαχειριστεί τα συνεχόμενα ντέρμπι, όπου και πάλι θα κριθεί ο τίτλος.
Ο επερχόμενος ημιτελικός με τον Παναθηναϊκό έχει πλέον αποκτήσει κομβικό χαρακτήρα. Ακόμα όμως κι αν ο ΠΑΟΚ κάνει την ανατροπή και προκριθεί (πράγμα πολύ δύσκολο), στα δικά μου μάτια το περασμένο δεκαήμερο έδειξε ότι οι “Ασπρόμαυροι” και ο Λουτσέσκου πρέπει κάτι να αλλάξουν, στο μυαλό τους πρωτίστως, για να καταφέρουν να μείνουν στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος μέχρι τέλους. Ειδάλλως θα πάμε σε μια ακόμα κατάρρευση στα πλέι – οφ όπως πέρυσι και πρόπερσι.
Υ.Γ.1: Ο Σαμάτα έχει πάρει πολλές ευκαιρίες. Σε κάποια ματς βοηθάει, σε κάποια όχι, αλλά παραμένει μακριά όχι από το γκολ αλλά και από τις επικίνδυνες φάσεις. Την Κυριακή ήταν κάκιστος. Μαζί με τον Μεϊτέ οι χειρότεροι του γηπέδου. Ο Λουτσέσκου δεν πρόκειται να τον «κάψει» εύκολα όμως ο Τζίμας βρίσκεται εδώ και δεν μπορώ να φανταστώ πόσο χειρότερος μπορεί να είναι. Επιπλέον, όταν ο ΠΑΟΚ χάνει εντελώς τη μάχη του κέντρου, ενδεχομένως πρέπει να πάρει χρόνο συμμετοχής και ο Μάρκος Αντόνιο, αλλά στη φυσική του θέση.
Υ.Γ.2:. Κριτική στον Λουτσέσκου φυσικά θα γίνει, ουδείς είναι υπεράνω. Αλλά κριτική ποδοσφαιρική και επί της ουσίας. Κατά την -αντιδημοφιλή – άποψη μου, ο ΠΑΟΚ δεν έχει υποχρέωση να πάρει πρωτάθλημα. Από που κι ως που; Δεν έχει ούτε το μεγαλύτερο μπάτζετ (μάλλον το 4ο πια), ούτε το ποιοτικότερο ρόστερ. Υποχρέωσή του είναι να παίζει καλά και να βρίσκεται ψηλά, μέσα σε όλους τους στόχους του. Πράγμα που συμβαίνει. Δικαίωμα οποιουδήποτε να πιστεύει ότι κάποιος άλλος προπονητής, με τους ίδιους ποδοσφαιριστές, θα τα κατάφερνε καλύτερα. Προσωπικά δεν το πιστεύω.
Το συνολικό ταμείο έτσι κι αλλιώς θα γίνει όταν πρέπει. Μέχρι τότε, κρατάμε την εξαιρετική αντίδραση της Τούμπας στο τέλος, στην πιο δύσκολη βραδιά της χρονιάς. Στήριξη, χειροκρότημα, συσπείρωση. Η ιδανική απάντηση σε όσους βγήκαν από τα λαγούμια της για να κράξουν (όχι να κρίνουν) τον Ραζβάν και τους παίκτες του.
