Στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, οι πάντες έβλεπαν με αγωνία τα σερί ντέρμπι στην αρχή του χρόνου. Εκεί ο Παναθηναϊκός τα πήγε εξαιρετικά με εξαίρεση την ήττα στην Τούμπα. Κι όταν όλοι θεώρησαν πως ήρθαν τα… εύκολα, το στραπάτσο ήταν τεράστιο (Λαμία, Κηφισιά, ΟΦΗ).
Στα «εύκολα» ο Παναθηναϊκός έκανε τον εαυτό του αουτσάιντερ, αντί να είναι φαβορί απόλυτα φυσιολογικά και δίκαια. Η μεγάλη ζημιά μέχρι τώρα, έγινε εκεί και όχι στην ήττα με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο. Στα ντέρμπι οι βαθμοί «σπάνε» πάντα. Οι «πράσινοι» έχουν κατορθώσει μέσα στο 2024 να έχουν τη μικρότερη δυνατή ζημιά στα μεγάλα ματς. Στα υπόλοιπα «αυτοκτόνησαν».
Τα λέμε όλα αυτά, γιατί και τώρα μπαίνει η ομάδα στη σειρά των… εύκολων αγώνων στα πλέι οφ. Ο Άρης στη Θεσσαλονίκη, ως αδιάφορος βαθμολογικά και μια ομάδα με διαρκές rotation σε όλα τα ματς. Γιατί ο στόχος της προφανώς και είναι ο τελικός κυπέλλου, χωρίς όμως να παρατά κανένα ματς και το έδειξε.
Στη συνέχεια τα δύο σερί παιχνίδια με τη Λαμία. Αντίπαλο η οποία απ’ όποιον «κόψει» βαθμό, τότε αυτός μάλλον δεν μπορεί να ελπίζει πολλά για τον τίτλο. Πάνω κάτω όπως την έπαθε ο Παναθηναϊκός την περασμένη σεζόν με τον Βόλο στη Λεωφόρο.
Τρεις σερί αγωνιστικές γεμάτες ευκαιρία για το Τριφύλλι. Αρκεί να μην έχει πάλι «αυτοκτονικές» τάσεις. Γιατί έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, γκέλα σε κάποιο απ’ αυτά τα τρία ματς θα μοιάζει καταδικαστική. Θα πρέπει μετά να πάει… σαρώνοντας ο Παναθηναϊκός και ταυτόχρονα να του έρχονται βολικά τα άλλα αποτελέσματα.
Εμείς το βλέπουμε συνολικά, για την ομάδα προφανώς κι έχει σημασία το τώρα. Δηλαδή το ματς με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη. Το δυσκολότερο ματς απ’ την τετράδα με τους δύο τελευταίους και βαθμολογικά αδιάφορους. Ποτέ και για κανένα λόγο δεν ήταν εύκολο να νικήσουν οι Πράσινοι στην Θεσσαλονίκη τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Ακόμη και να γίνει τώρα, πάλι δε θα είναι εύκολο.
Ειδικά με τον Άκη Μάντζιο στον πάγκο του, ο Άρης πάντα είναι μπελάς για τους Πράσινους. Η αμυντική λογική του συγκεκριμένου προπονητή, συνοδεύεται από την μεσοεπιθετική δυνατότητα που διαθέτει ο Άρης. Αυτόματα λοιπόν κάνει επικίνδυνα τα πράγματα για τον Παναθηναϊκό. Ο οποίος προφανώς και θα πάρει τα γνωστά του ρίσκα, γιατί αυτή είναι η φιλοσοφία του Τερίμ. Το θέμα είναι να του βγει το ρίσκο.
Μόνο που αυτή τη φορά το καμπανάκι έχει ηχήσει. Ακόμη κι αν νίκησε τα δύο στα τρία προηγούμενα ντέρμπι ο Παναθηναϊκός, σε όλα βρέθηκε πίσω στο σκορ. Έχοντας απέναντί του ομάδες που δε γινόταν από τόσο νωρίς να παίξουν… ταμπούρι. Ο Άρης αν πάλι βρεθεί ο αντίπαλος να προηγείται, δεν έχει κανένα… κόμπλεξ να παίξει με έντεκα παίκτες στην περιοχή. Ξέρει να κλείνει χώρους, έχει ικανότατους αμυντικούς και η ζωή του Παναθηναϊκού θα γίνει δύσκολη. Το είδαμε και στο αντίστοιχο ματς της κανονικής περιόδου. Δεν προηγήθηκε ο Παναθηναϊκός στις ευκαιρίες του, έγινε το 1-0 και τέλος η σεμνή τελετή, μετά δεν έγινε ούτε φάση από τους Πράσινους.
Η νίκη επί της ΑΕΚ έδωσε ελπίδα ξανά. Η ελπίδα αυτή πρέπει να μείνει και ζωντανή, πρέπει να ενισχυθεί. Τρεις νίκες στα επόμενα ματς, είναι το πρέπει για τους Πράσινους. Με αυτό τον τρόπο θα διαμορφωθεί μια εντελώς διαφορετική κατάσταση, έχοντας μπροστά ματς τα ΑΕΚ-ΠΑΟΚ και ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός/Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ.
Τα παθήματα με Λαμία, Κηφισιά, ΟΦΗ, ήταν συνεχόμενα. Νωπές οι μνήμες. Η ζημιά που έκαναν, τεράστια. Το μάθημα το πήρε η ομάδα. Αν της έγινε πάθημα, θα το ξέρουμε μετά τα τρία επόμενα ματς. Είναι και η απάντηση στο ερώτημα: Ο Παναθηναϊκός μπορεί να πάρει τον τίτλο, ή απλά δεν «τελείωσε» απ’ την προηγούμενη αγωνιστική για να συμβεί σε κάποια απ’ τις επόμενες; Η απάντηση θα δοθεί απ’ την ομάδα και κανέναν άλλο.
