Σε έναν μαραθώνιο πρωταθλήματος, σίγουρα μετράει περισσότερο το αν μπορείς από το αν θέλεις. Ο ΠΑΟΚ μέσα στη σεζόν, κράτησε το ενδιαφέρον του κοινού του παρά τις αστοχίες που είχε να αντιμετωπίσει. Για τα εννέα δέκατα της σεζόν, έδειξε πως μπορούσε. Όμως και πάλι – για 3η συνεχόμενη χρονιά – λύγισε.
Όταν κάτι συμβαίνει μία φορά, το μελετάς και το λύνεις. Στον ΠΑΟΚ δεν το έκαναν την πρώτη φορά, δεν το έκαναν την δεύτερη, το συνάντησαν και τρίτη. Αν συνεχίσουν να λειτουργούν χωρίς ανάγνωση ενός προβλήματος και λύση αυτού, θα το συναντήσουν και τέταρτη.
Είναι θέμα εκγύμνασης, είναι θέμα χαρακτηριστικών και αθλητικής υποδομής των παικτών; Δεν το γνωρίζω. Και αυτό γιατί με τη γυμναστική μάλωσα μικρός και προφανώς δεν έχω τα στοιχεία που θα έπρεπε στα χέρια μου για να βγάλω το πόρισμα.
Χτες στη Λαμία, έβλεπα κάτι πτώματα να περιφέρονται, ότι είδα και στο Καραϊσκάκη. Η αθλητική κατάρρευση, έφερε και την πνευματική. Και αυτό προφανώς είναι ευθύνη του Ράζβαν Λουτσέσκου.
Πάντα συγκρίνεσαι με τους αντιπάλους. Η αθλητική εικόνα της ΑΕΚ χτες, ήταν σαν να την έβλεπα μέσα Οκτώβρη και ενώ έχει βρει ρυθμό. Είναι λόγος για να γίνει πρωταθλήτρια η ΑΕΚ αυτός; Προφανώς και είναι. Ο μαραθώνιος χρειάζεται αντοχή, η αντοχή δίνει αυτοπεποίθηση. Είναι η άλφα βήτα μίας απαιτητικής σεζόν.
Ο Λουτσέσκου δεν το έχει βρει, το κλαμπ δεν το έχει αναγνώσει και δεν έχει πιέσει για να βρεθεί η λύση. Το να στήσεις ένα ρόστερ που θα αντέξει 60 παιχνίδια, δεν είναι κάτι απλό.
Χτες ήταν και το αποκορύφωμα του εγκλήματος στα φορ. Καλά γελάσαμε με τον Σαμάτα λέγοντας ατάκες και βγάζοντας συμπάθεια γιατί δεν του έβγαινε τίποτα, αλλά ο Τανζανός θα φύγει από τη Θεσσαλονίκη με 1 εκατομμυριάκι στη τσέπη και με μηδενική προσφορά. Ο τίμιος Μπράντον, δεν μπορεί να περάσει μία εύκολη μπαλιά στο δεύτερο δοκάρι που περιμένουν δύο συμπαίκτες του. Ο Άρης αυτή τη στιγμή, έχει ακριβότερο φορ από τον ΠΑΟΚ. Ο Μορόν λαμβάνει 1,3 εκατ. ευρώ, απλά ο Άρης πληρώνει τα 300. Τα υπόλοιπα η Μπέτις.
Ο ΠΑΟΚ οφείλει να στήσει μία διαφορετική και πιο τεχνοκρατική λειτουργία για να προχωρήσει. Αυτή τη στιγμή δεν νιώθω αισιόδοξος και μπορεί να φταίει το γενικότερο κλίμα.
Αυτό που σίγουρα ξέρω, είναι πως ομάδα χωρίς ανάγνωση του βασικού προβλήματος και παράλληλα χωρίς φορ και με χαφ κατώτερα των πραγματικών αναγκών, με αριθμητικές ελλείψεις που κοστίζουν στο ροτέισον σε στόπερ και μεσοεπιθετικούς και εδώ που έφτασε, θαύμα είναι. Ας βρει τρόπο να το μαζέψει όσο μπορεί μέχρι το τέλος της σεζόν και για του χρόνου έχουμε να αναλύσουμε πολλά.
Κλείνοντας, είδα ένα τουίτ του κ. Αλαφούζου που άφησε υπονοούμενα για διαιτητές. Και γενικά βλέπω μία μουρμούρα για τον Κατσικογιάννη και τις καθυστερήσεις που έδωσε. Με δύο λεπτά cooling break, με όλες τις αλλαγές να έχουν γίνει κανονικά στο δεύτερο ημίχρονο, με επτά – οκτώ πτώσεις παικτών της Λαμίας χωρίς λόγο και με καθυστερήσεις στις καθυστερήσεις και λίγα κράτησε.
Αυτό που με εντυπωσίασε στο τουίτ του Αλαφούζου, ήταν η αναφορά στον Σπάθα. Στον πρωταγωνιστή της τελευταίας κατάκτησης πρωταθλήματος για τον Παναθηναϊκό.
