Είχε χάσει ο ΠΑΟ, ξέραμε πως σχεδόν σίγουρα θα χάσει κι ο ΠΑΟΚ, καλό καιρό είχε, κόσμο είχαμε, ντέρμπι τεράστιο έχουμε την άλλη αγωνιστική, αντίπαλο μέτριο… Ε, τι άλλο θέλαμε. Τέλος πάντων, υπάρχουν οι προλήψεις αλλά πάνω από όλα υπάρχει η πραγματικότητα. Οταν μια ομάδα δεν παίζει καλά και κάνει παιδικά λάθη χάνει εκτός αν λέγεται Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα της Ευρωπαϊκής μπανανίας που η Λέστερ θα ήταν εκεί που είναι τώρα ο Πανιώνιος ή άντε το πολύ δεύτερη 15 βαθμούς πίσω από τον πρώτο και θα της έλεγαν πως όσο κάνουν όλοι οι παίκτες της κάνει ο Αγουέρο ή ο Ρούνεϊ ή ο Οζίλ… Επενδύστε για να μιλάτε κύριε Βικάι Σριβαντχαναπράμπχα… Αληθινό όνομα, είναι ο ιδιοκτήτης της Λέστερ.
Η ΑΕΚ ήταν κακή λοιπόν με 9 παίκτες από κακούς μέχρι εξοργιστικούς και έτσι έχασε από μια ομάδα που μέχρι το γκολ δεν είχε καν πλησιάσει το τέρμα της. Ούτε η ΑΕΚ όμως είχε απειλήσει αφού πέρασαν ανεκμετάλευτα τα πάρα πολλά κόρνερ εκτός από ένα που παραλίγο να γίνει απευθείας γκολ πέρασαν ανεκμετάλευτα.
Η ΑΕΚ δεν έχει παίξει σε όλα τα παιχνίδια που κέρδισε καλά όμως ήταν σοβαρή και είχε κάποιες σταθερές. Χθες δεν ήταν και τις σταθερές της τις έχασε σε κρίσιμα σημεία. Η φάση του γκολ τα λέει όλα. Ο Τζιμπούρ πουλάει την μπάλα για πλάκα και αμέσως μετά αντί να εκμεταλευτεί η ομάδα την βιαστική μπαλιά προς τον Λε Ταλέκ τον κρατάει μέσα στο παιχνίδι, ενώ ο Αρθο έχει κάνει τα βήματα για να τον βγάλει οφσάιντ, εξαιτίας του Κολοβέτσιου που είναι στην άλλη πλευρά του γηπεδου και δεν κάνει αυτό που ο αμυντικός μαθαίνει στην πρώτη δημοτικού δηλαδή τα δύο βήματα μπροστά για να τελειώσει η φάση πριν αρχίσει. Ο Ανέστης δεν πρόλαβε αλλά έχει πολύ μικρότερη ευθύνη και ο Πρίτο έρχεται από πίσω χωρίς να τον ακολουθήσει κανείς. Ο Κολοβέτσιος είναι η συμπάθεια μου αλλά με τάραξε ακόμη περισσότερο στην φάση του δοκαριού όταν ξέχασε ότι κάναμε μαύρα… Χριστούγεννα με την προσπάθεια ντρίμπλας στον Μάντζιο και αντί να στείλει την μπάλα στον… διάολο πήγε να κάνει κάτι σαν κοντρόλ και έδωσε δεύτερη ευκαιρία στον αντίπαλο να κάνει το 2-0 και να μας τελειώσει.
Από εκεί και πέρα το μόνο θετικό, αν μπορεί να βρεθεί, είναι πως στα τελευταία 15 λεπτά, σε αντίθεση από ότι στο ματς με την Λιβαδειά (1-2) που η ΑΕΚ δεν απείλησε μετά το σοκ, με την αλλαγή σχηματισμού που έκανε ο Πογιέτ χωρίς να πάρει χαμπάρι ο αντίπαλος η ομάδα κατάφερε να βγάλει τον Γκάλο, κυρίως, και τον Πλατέλλα σε πολύ καλές θέσεις στα άκρα όμως ο Βραζιλιάνος δεν μπόρεσε να βγάλει έστω μια καλή σέντρα, ένα σουτ, μια τελική προσπάθεια της προκοπής… Με τέτοιο Γκάλο, με κακό Ντίντακ, με μέτριο Γιόχανσον, με τον Μάνταλο να μην θυμάσαι μια σωστή ενέργεια του, με τον Αραβίδη να παλεύει χωρίς να απειλεί, με τον Τζιμπούρ προκλητικό και τον Βάργκας επηρρεασμένο από το διάστρεμα και με το κεντρικό δίδυμο της άμυνας να μην δίνει σιγουριά και τον Κολοβέτσιο να είναι επικίνδυνος, με τον Ανέστη να σώζει μετά το 1-0 η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να νικήσει μόνο με τον Ζουκουλίνι και με τις δύο αλλαγές που ήταν καλύτεροι από αυτούς που βγήκαν αλλά δεν έκαναν και διαφορά. Θα μπορούσε να έχει μπει κι ο Ντιέγκο. Σίγουρα. Ομως με αυτό που είχε στο μυαλό του ο Πογιέτ για να γυρίσει το ματς όπου ο Πλατέλλας έπαιξε μπακ - χαφ, απαντήθηκε το γιατί μπήκε αυτός και όχι ο Μπουονανότε.
Η ήττα ήρθε λοιπόν, το σερί έσπασε. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, το κανονικό. Δεν αλλάζει τίποτα. Η βαθμολογία ίδια έμεινε με ΠΑΟ και ΠΑΟΚ, ο Ατρόμητος πάντα Ατρόμητος θα είναι όπως παλιά ήταν Χαλκηδόνα και ΑΕΚ δεν θα γίνει ποτέ και ο Πογιέτ θα πάει πάλι στα Σπάτα να προπονήσει την ΑΕΚ γιατί έρχεται το μεγάλο ντέρμπι και δεν πρέπει να χαθεί λεπτό. Ο Δέλλας νίκησε, δίκαια και θα πάει κι αυτός σήμερα στο δημοτικό προπονητήριο να συνεχίσει την προσπάθεια με τον Μπορμπόκη και τον Μπουρουτζίκα για έναν καλύτερο Ατρόμητο. Και πάμε παρακάτω. Καλή εβδομάδα να έχουμε. Και το Σάββατο να φωνάζουμε 90 λεπτά αλλά να προστατεύσουμε και την ομάδα μας.
