Αναμφίβολα σήμερα, Κυριακή 24 Δεκεμβρίου, η Ελλάδα έγινε φτωχότερη όσον αφορά τη μουσική σκηνή. Ο Βασίλης Καρράς έφυγε από τη ζωή για τις... πίστες των αγγέλων, όπου θα βρει και άλλους μεγάλους Έλληνες καλλιτέχνες.
Ομολογώ πως δεν έζησα το μεγαλείο του Βασίλη Καρρά, λόγω ηλικίας. Από μικρός άκουγα τραγούδια του, μιας και ήταν από τους αγαπημένους καλλιτέχνες στον οικογενειακό μου περίγυρο. Κάποια από αυτά τα έμαθα απέξω ενώ στην πλειοψηφία τους ξέρω τα ρεφρέν, τα οποία... έσκασαν απροειδοποίητα στο μυαλό μου όταν έμαθα για το θάνατό του.
Ο Βασίλης Καρράς ήταν ένας καλλιτέχνης, ο οποίος αποτέλεσε... σημαία στον όρο «καψούρα», και όχι μόνο. Πολλοί έχουν συνδέσει τον Θεσσαλονικιό τραγουδιστή με χαρές, λύπες, ερωτικές απογοητεύσεις. Ποιος δεν έχει ακούσει το «Θα μου κλείσεις το σπίτι», το «Νύχτα ξελογιάστρα», το «Απ' το Βορρά μέχρι το Νότο», έχοντας παρέα ένα ποτό ή ακόμα και τις σκέψεις του;
Άνθρωπος ο οποίος τον τελευταίο καιρό, ελέω προσωπικού προβλήματος υγείας, απουσίαζε από τα... φώτα, ωστόσο βρισκόταν παντού. Στα μπουζούκια, στα κλαμπ, στις playlists των κινητών ακουγόταν ο... Άρχοντας, για τον οποίο έγινε σύνθημα το γνωστό σε όλους μας «ουίσκι και του Καρρά οι δίσκοι».
Ο θάνατος αυτού του καλλιτέχνη δεν είναι η αρχή του τέλους του, αλλά η αρχή της αθανασίας του. Τι εννοώ; Αναμφίβολα, τα τραγούδια του Βασίλης Καρρά είχαν μπει στα σπίτια, στα ραδιόφωνα, στο μυαλό των ανθρώπων. Όλοι, υποστηρικτές ή μη, έχουν σιγοτραγουδήσει και χορέψει κάποιους στίχους όταν ανθούσε το όνομα του Θεσσαλονικιού καλλιτέχνη.
Προφανώς αυτό δεν θα σταματήσει! Από σήμερα κιόλας, που η Ελλάδα θα... βουήξει από τραγούδια του Καρρά, όλοι θα σιγοτραγουδήσουν, θα χορέψουν, θα τσουγκρίσουν τα ποτήρια τους ακούγοντας Βασίλη. Έναν καλλιτέχνη που μίλησε σε πολλές καρδιές, έναν καλλιτέχνη που σήκωσε πολύ κόσμο στην πίστα, ένα καλλιτέχνη που μας... έμαθε να λέμε «Αν αισθάνεσαι τύψεις», όταν ακούμε το ρήμα «Απορώ».
Καλό Παράδεισο, «Φαινόμενο»!
