Η δημόσια τηλεόραση που μία μέρα πριν της αφιέρωνε 7:22 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου, έμεινε σε μία απλή αναφορά κατά τον τερματισμό της στον Καλλιμάρμαρο Στάδιο.
Μην την είδατε, μην απαντήσατε στις οθόνες σας, αποφάσισαν οι ιθύνοντες της ΕΡΤ, διότι έκανε το έγκλημα να τρέξει τα τελευταία μέτρα της κλασικής διαδρομής κρατώντας την παλαιστινιακή σημαία (ΕΔΩ στο 2:53.11 φαίνεται στο βάθος η Κωνσταντινοπούλου να πλησιάζει στο Καλλιμάρμαρο, κρατώντας την παλαιστινιακή σημαία και ακριβώς ένα λεπτό μετά 2:54:11 ο συνάδελφος και μέλος του ΔΣ του ΣΕΓΑΣ, Νίκος Τσώνης μας ενημέρωσε ότι την είδε να μπαίνει στο στάδιο).
Για τη Βασιλική η ανθρώπινη ζωή δεν είναι έννοια αφηρημένη και ούτε φυσικά, αντικείμενο πολιτικών αντιπαραθέσεων. Είναι κάτι που πάλεψε για να κερδίσει και γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα να το αποτιμά.
Η Βασιλική Κωνσταντινοπούλου είναι επιζώσα καρκίνου και η επιλογή της να τρέξει με την παλαιστινιακή σημαία, τη στιγμή που από την έναρξη του πολέμου, μετρούμε κατά μέσο όρο καθημερινά 160 νεκρά παιδιά, είναι η επιτομή της τιμής στον εμπνευστή του αγώνα, τον αγωνιστή της ειρήνης, Γρηγόρη Λαμπράκη.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν ο άνθρωπος που στις 21 Απριλίου 1963 πρωτοστάτησε στην πρώτη μαραθώνια πορεία ειρήνης, που έμελλε να είναι και η τελευταία του, κρατώντας στα χέρια του ένα πανό με τη λέξη «Ελλάς», διασχίζοντας λίγα χιλιόμετρα προτού συλληφθεί κοντά στο Χαρβάτι.
Ο Λαμπράκης, βουλευτής Πειραιά, της ΕΔΑ, υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της οργάνωσης υπέρ της ειρήνης και του αφοπλισμού ΕΕΔΥΕ (Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη).
Η πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης οργανώθηκε από το «Σύνδεσμο Μπέρτραντ Ράσελ» και την ΕΕΔΥΕ και είχαν προσκληθεί για να συμμετάσχουν ξένοι ειρηνιστές απ’ όλο τον κόσμο – κυρίως από τη Βρετανία, ωστόσο, η κυβέρνηση της ΕΡΕ υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή απαγόρευσε την πορεία, ανακοινώνοντας ότι όποιος επιχειρήσει να προσεγγίσει θα συλλαμβάνεται.
Την ανακοίνωση αυτή αγνόησε ο Λαμπράκης, ο οποίος έμελλε κατά τραγική ειρωνεία να δολοφονηθεί, λίγους μήνες αργότερα, το βράδυ της 22ας Μαΐου, από τους παρακρατικούς, Σπύρο Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη, στη Θεσσαλονίκη, όπου είχε κληθεί να μιλήσει για την ειρήνη…
Το ύψιστο αγαθό, το οποίο βλέπουμε να εργαλειοποιείται στο βωμό των πολιτικών συμφερόντων, την ώρα που άμαχος πληθυσμός δολοφονείται, με τις κυβερνήσεις να «εκβιάζουν» τους πολίτες να διαλέξουν στρατόπεδο.
Σε αυτή την παράνοια, την απάντηση δίνουν εκατομμύρια απλοί άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη πλημμυρίζοντας τους δρόμους των μεγάλων μητροπόλεων, απαιτώντας κατάπαυση του πυρός.
Φτάσαμε στο σημείο το ολοκαύτωμα των Εβραίων να αποτελεί άλλοθι για τις δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ σε δομές υγείας και νοσοκομεία, κατακρεουργώντας αμάχους και να στιγματίζονται ως αντισημίτες, όλους όσοι το καλούν να σταματήσει. Την απάντηση ευτυχώς δίνουν οι ίδιοι οι Εβραίοι απ’ όλον τον κόσμο κραδαίνοντας πικέτες που γράφουν «Όχι στο όνομα μας».
Η δημόσια τηλεόραση στα 40 χρόνια από την επέτειο του πρώτου αγώνα διέπραξε ύβρη, απέναντι στη Κωνσταντινοπούλου, «φιμώνοντας» την, όπως κάποιοι προσπάθησαν να φιμώσουν τον Γρηγόρη Λαμπράκη, καταφέρνοντας τελικά να τον αναδείξουν σε αιώνιο σύμβολο της ειρήνης.
Η νικήτρια του Αυθεντικού Μαραθωνίου του 2022, μίλησε στο Αuthentic Talks στο πλαίσιο του 40ού Μαραθωνίου και συγκίνησε με το προσωπικό της δράμα. Λίγες μέρες μετά το ίδιο ακροατήριο δεν συγκινήθηκε, με τη μεγαλειώδη κίνηση της να τερματίσει κρατώντας τη σημαία της χώρας, όπου τελείται μία γενοκτονία.
Τα ελληνικά media βρήκαν συγκινητικό ότι το 2019, επτά μήνες αφότου γέννησε διαγνώστηκε με μυελοειδή καρκίνο του θυρεοειδή, όχι όμως ότι η εκατόμβη των αμάχων, πολλαπλασιάζεται κάθε μέρα. Επιλεκτικές ευαισθησίες...
Ίσως βέβαια, να φταίει ότι δεν κατάφερε φέτος να ανέβει στο βάθρο, ποιος ξέρει…
