Τον είπαν λιγόψυχο επειδή εγκατέλειπε όταν συχνά τους αγώνες του όταν ήταν μικρός. Τον είπαν και… loser επειδή στα 26 του χρόνια είχε κερδίσει «μόνο» έξι Grand Slams. «Δεν υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει τους δύο μεγάλους», έλεγαν ειδικοί και μη. Η αλήθεια είναι ότι οι αριθμοί δεν ήταν με το μέρος του. Όμως, γεννημένος νικητής, με στόχο το Νο.1 από τότε που ήταν… 7 ετών, πείσμωσε, δούλεψε και έκανε τα πάντα για να μπει σφήνα στους Big 2. Να κερδίσει τίτλους, να κερδίσει και την αγάπη του κόσμου.
«Έχω πει πολλές φορές ότι αυτοί οι δύο με καθόρισαν ως παίκτη και συνεισέφεραν στην επιτυχία που έχω με το rivalry και τα matchups μας», είπε χθες μετά την ιστορική στιγμή του στο Παρίσι. «Εγώ και η ομάδα μου έχουμε περάσει αμέτρητες ώρες αναλύοντας τι χρειάζεται για να τους νικήσω στη μεγάλη σκηνή, αυτοί οι δυο τύποι απασχολούσαν πολύ το μυαλό μου τα τελευταία 15 χρόνια».
Χάρη σε αυτούς τους «δύο τύπους», λοιπόν, το κίνητρο ήταν μεγάλο. Ήταν μεγάλο ακόμα και όταν ξεπέρασε τα 35 του χρόνια. Ο ένας έσπρωχνε τον άλλο… Τόσο που πριν λίγες μέρες, μιλώντας για την απόσυρση (και) του Ράφα, ο Νόβακ φάνηκε να σκέφτεται για πρώτη φορά το δικό του αντίο.
Μίλησε για τις αλλαγές που νιώθει στο σώμα του. Για τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει λόγω της ηλικίας του, για τους πόνους, για το «ξύλο». Και όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Κάρλος Αλκαράθ στα ημιτελικά, όλοι συζητούσαν για τον νέο βασιλιά του Παρισιού και αυτός δεν ήταν ο Νόλε!
Το «ξύλο», όμως, το έφαγε ο 20χρονος Ισπανός. Τα ζητάει αυτά ο οργανισμός του Νόλε. Θέλει να ακούει ότι δεν είναι το φαβορί, μεγαλώνει το κίνητρο όταν ξέρει ότι ο κόσμος είναι με τον αντίπαλο. Και έχοντας απέναντί του τον εμφανώς αγχωμένο πιτσιρικά, το σφυροκόπημα ήταν ανελέητο. Τον τελείωσε σε δύο σετ.
«Πρώτα σου παίρνει τα πόδια, μετά σου παίρνει την ψυχή», έχει πει πολύ εύστοχα ο Άντι Ρόντικ και το επανέλαβε χθες και ο προπονητής του Νόβακ, ο Γκόραν Ιβανίσεβιτς, προσθέτοντας το πιο σημαντικό: «Θα βρει κίνητρο για να κερδίσει 24, ίσως 25, ποιος ξέρει πού μπορεί να είναι τέλος».
Αυτό ακριβώς: κανείς δεν ξέρει πού είναι το τέλος. Όσο αντέχει, το κοντέρ θα συνεχίσει να γράφει. Και παρότι ο Κάρλος είναι ό,τι καλύτερο έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια στο άθλημα, είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πούμε ότι θα γράψει ανάλογη ιστορία με Νόλε, Ράφα και Ρότζερ.
Θα έχει και πολύ έδαφος να καλύψει, γιατί αποδείχτηκε και χθες στον τελικό του Παρισιού ότι η διαφορά του Νόλε με τους υπόλοιπους τοπ παίκτες στα majors παραμένει χαώδης. Ο Κάσπερ Ρουντ, Νο.4, ήταν εξαιρετικός στο πρώτο σετ και πάλεψε με ό,τι είχε στη συνέχεια, αλλά και πάλι ηττήθηκε με 3-0!
Μάλλον ήρθε και η ώρα να μιλήσουμε για δύο ακόμα σπουδαία επιτεύγματα που «βλέπει» ο Σέρβος θρύλος. Τα 24 majors της Μάργκαρετ Κορτ και το Calendar Grand Slam. Όντας το μεγάλο φαβορί στο Wimbledon (αλήθεια, υπάρχει κάποιος που μπορεί να τον απειλήσει;), μπορεί να φτάσει και στα δυο στο τέλος της σεζόν.
Κέρδισε τίτλους, όπως ονειρευόταν, και είναι ο αδιαμφισβήτητος GOAT. Μακάρι να κερδίσει κάποια στιγμή και την αγάπη του κόσμου, που τον έχει αδικήσει αμέτρητες φορές…
