Η 28χρονη τενίστρια πάλευε τα τελευταία χρόνια για να αποδείξει το αυτονόητο: ότι αξίζει να βρίσκεται στο Top 10 της παγκόσμιας κατάταξης. Αυτονόητο, διότι το ranking λέει πάντα την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι τα δύο τελευταία χρόνια, παρότι δεν είχε κατακτήσει τίτλο, είχε μια σταθερά καλή πορεία στο tour, που την κρατούσε στην πρώτη δεκάδα.
Οι... κριτές των social media, όμως, είχαν άλλη άποψη και η Μαρία άκουσε πάρα πολλά. «Η χειρότερη τενίστρια που έχει βρεθεί ποτέ στο Top 10», ήταν μια από τις πιο συνηθισμένες απόψεις, ενώ κάθε φορά που κάποια παίκτρια κέρδιζε τον πρώτο τίτλο της, το... αστείο ήταν έτοιμο: «Η τάδε έχει όσους τίτλους έχει η Σάκκαρη». Μέχρι και τις μέρες από την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της μετρούσαν!
Κάποια στιγμή η Μαρία κατάφερε να το αντιμετωπίσει ψυχολογικά όλο αυτό και να μετατρέψει τον εκνευρισμό της σε αδιαφορία. Αυτό, όμως, που άργησε να καταφέρει είναι να... πείσει τον ίδιο της τον εαυτό ότι πραγματικά αξίζει να βρίσκεται ψηλά.
Όταν πέρυσι έγραψε ιστορία με την άνοδό της στο Νο.3 του κόσμου, ακολούθησε κατακόρυφη πτώση, αλλά όχι στο ranking. Αυτό που έπεσε ήταν η αυτοπεποίθησή της, όμως μετά από ένα «σκληρό» εξάμηνο γεμάτο αμφιβολίες έκανε μια απίστευτη αντεπίθεση στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν και μπόρεσε να κλείσει το εισιτήριο για το WTA Finals, διατηρώντας βέβαια και τη θέση της στο Top 10.
(Σας θυμίζει κάτι;)
Η φετινή σεζόν ξεκίνησε με υψηλές προσδοκίες, ιδιαίτερα μετά το εξαιρετικό finish του 2022. Η μέτρια πορεία στο Australian Open, ωστόσο, όπως και μερικές ακόμα ήττες στα ημιτελικά (για τις οποίες κρατούσε πάντα λογαριασμό το twitter), έριξαν ξανά την ψυχολογία της.
Είπε να δοκιμάσει πράγματα, αλλά η συνεργασία με τον Μίκαελ Τίλστρομ δεν πήγε όπως θα ήθελε, ενώ ήρθε και η ήττα στον πρώτο γύρο του Roland Garros για να τη «ρίξει» ακόμα περισσότερο.
Συνέχισε να δουλεύει με ψυχολόγο, να προσπαθεί, να δοκιμάζει. Έβαλε τον Μαρκ Φιλιππούση στην ομάδα της (δίπλα στον Τομ Χιλ) και όλα πήγαιναν περίφημα, όμως μετά από την ήττα στην πρεμιέρα του Wimbledon ο Ελληνοαυστραλός έδειχνε διστακτικός (σε τρίτους) για τη συνέχιση της συνεργασίας τους.
Και, ξαφνικά, μετακόμισε ξανά στο τιμ του Στέφανου Τσιτσιπά, αιφνιδιάζοντας την πλευρά της Μαρίας. Άλλη μια αναποδιά, δηλαδή...
Το άφησε και αυτό πίσω της η Ελληνίδα τενίστρια. Με τον Τομ πάντα στο πλευρό της έκανε μια πολύ αξιόλογη πορεία στην Ουάσινγκτον, αλλά ούτε εκεί μπόρεσε να φτάσει στο τρόπαιο. «Κι άλλος χαμένος τελικός, δεν πρόκειται να πάρει τίτλο φέτος».
Όταν, λοιπόν, ήρθε και αυτή η οδυνηρή ήττα από τη Ρεμπέκα Μασαρόβα στον πρώτο γύρο του US Open, έφτασε στα όριά της. «Έσπασε», μίλησε για διάλειμμα, ένιωσε ότι ντρόπιαζε τους ανθρώπους της.
Γι' αυτό, όταν αποφάσισε να συνεχίσει τη μάχη της μέχρι το τέλος της σεζόν, ταξίδεψε μόνη της στο Σαν Ντιέγκο. Και στη Γουαδαλαχάρα πήρε μαζί της μόνο τον προπονητή της.
Δεν χρειαζόταν, όμως, και κανέναν άλλο εκεί! Διότι το μεξικανικό κοινό τη λατρεύει και ήταν δίπλα της από το ξεκίνημα του τουρνουά. Βρήκε, έτσι, την καλή της διάθεση, έπαιξε ελεύθερα και με πνεύμα νικητή από τον πρώτο ως τον τελευταίο πόντο, κατάφερε να σηκώσει σήμερα το τρόπαιο.
Αυτός, λοιπόν, δεν είναι απλά ένας τίτλος σε πολύ σημαντικό τουρνουά. Είναι ένας τίτλος που μπορεί να αλλάξει τα πάντα στη σκέψη της, να την κάνει να πιστέψει περισσότερο στον εαυτό της. Να την απαλλάξει από αυτό το βάρος των τεσσάρων ετών και να την «ετοιμάσει» για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα.
Σε μια χρονιά που έχει πετύχει μόνο δύο νίκες σε Grand Slam (που δίνουν και τους περισσότερους πόντους), είναι η ένατη καλύτερη τενίστρια για το 2023 και να έχει πλέον πολύ καλές πιθανότητες όχι μόνο για να ολοκληρώσει τη σεζόν στο Top 10 για τρίτη σερί φορά, αλλά και για να περάσει ξανά στο WTA Finals.
Αν σε μια τόσο δύσκολη ψυχολογικά σεζόν έχει φέρει τον εαυτό της σε αυτή τη θέση, είναι βέβαιο ότι η «απελευθερωμένη» Μαρία είναι ικανή για τα πάντα...
