Και εκμεταλλεύτηκε στο 100% την παρουσία του εκεί, αφού με το νεανικό του «θράσος» πλησίασε τις ομάδες κορυφαίων παικτών στον κόσμο και κατάφερε να προπονηθεί μαζί τους στη Μελβούρνη!
Έγινε, άλλωστε, γνωστός από τη συμμετοχή του στο United Cup τα δύο τελευταία χρόνια, καθώς χτύπησε στα ίσα παίκτες που θεωρητικά ήταν πολύ ανώτεροί του!
Την παρουσία του Στέφανου στη Μελβούρνη εκμεταλλεύτηκε και το SDNA, για να σας «συστήσει» τον Νο.2 τενίστα της Ελλάδας.
Έναν παίκτη που ταξιδεύει ασταμάτητα σε όλο τον κόσμο, όπως και τα αδέρφια του, τα οποία παίζουν και αυτά τένις!
Όπως θα καταλάβετε, η συναναστροφή του με τους κορυφαίους παίκτες στον κόσμο… του άνοιξε την όρεξη, του ανέβασε την (πεσμένη) ψυχολογία και τον έκανε να θέλει να κάνει το παν για να βρεθεί ξανά ανάμεσά τους. Αυτή τη φορά, όμως, ως συμμετέχων σε μεγάλη διοργάνωση…
- Ξεκίνησες πολύ μικρός το τένις, έτσι δεν είναι;
«Ξεκίνησα σε ηλικία 3 ετών. Ο πατέρας μου ήθελε να βάλει εμένα και τα αδέρφια μου στον αθλητισμό. Είμαστε πέντε, εγώ είμαι ο τρίτος. Εγώ είμαι 18, ο μεγαλύτερός μου αδερφός (o Mιχάλης) 23, ο μικρότερος (ο Δημήτρης) 17, η Σαπφώ είναι 20 και η μικρή 12. Εμάς τα αγόρια μας έβαλε στο ποδόσφαιρο, ενώ η αδερφή μου έπαιζε ποδόσφαιρο και τένις. Και τελικά ο πατέρας μου μας ώθησε όλους προς το τένις και ακολουθήσαμε αυτή την καριέρα».
- Ο πατέρας σου είχε καμία σχέση με το άθλημα;
«Καμία σχέση δεν είχε με τον αθλητισμό, απλά του άρεσε το μπάσκετ και το είχε ως χόμπι όταν ήταν μικρός. Ούτε η μητέρα μου είχε μεγάλη σχέση με τον αθλητισμό, απλά ήθελαν οι γονείς μας να μας σπρώξουν προς τα εκεί. Και τελικά αποδείχτηκε ότι όλοι έχουμε ταλέντο στο τένις!».
- Πρέπει να έχει τρέλα με το άθλημα ο πατέρας σου...
«Δεν θα το έλεγα. Του αρέσει αυτή η ζωή, τα ταξίδια, να είναι κάθε εβδομάδα σε διαφορετική χώρα. Θέλει να εξελιχθούμε κι εμείς, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι από εκείνον και χαίρεται που είμαστε στον αθλητισμό όλοι και υγιείς. Είναι το όνειρό του να είμαστε όλοι μαζί στον αθλητισμό, στο ίδιο άθλημα και να ταξιδεύουμε μαζί».
- Πού μεγάλωσες;
«Στον Υμηττό. Εκεί ζούσα μέχρι να ξεκινήσω να ταξιδεύω. Τον τελευταίο καιρό, όμως, παίζω σε πάρα πολλά τουρνουά και λείπω συνέχεια. Πέρυσι έπαιξα 51 εβδομάδες!».
- Το ίδιο και τα αδέρφια σου.
«Ναι, ταξιδεύουμε όλοι για να παίξουμε σε τουρνουά».
- Και πώς λειτουργεί όλο αυτό; Εσύ με ποιον είσαι εδώ στην Αυστραλία;
«Τώρα είμαι μόνος μου. Η αδερφή μου παίζει στην Ινδία και είναι μαζί της ο πατέρας μου, ενώ η μητέρα μου είναι με τα άλλα αδέρφια μου στην Τυνησία. Εγώ παίρνω βοήθεια από φίλους για προπονήσεις κλπ».
- Αληθεύει ότι παλιότερα ταξιδεύατε όλοι μαζί με τροχόσπιτο;
«Ναι, όταν ήμασταν πιο μικροί, ταξιδεύαμε με τροχόσπιτο και οι επτά, είχαμε πάει και στην Ευρώπη. Είχαμε κάνει ταξίδι για τρεις μήνες για να παίρνουμε μέρος σε διοργανώσεις. Είχαμε πάει στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στη Σουηδία...».
- Και η μικρή σου αδερφή παίζει τένις;
«Παίζει και έχει βελτιωθεί πολύ τον τελευταίο χρόνο. Είναι τώρα στην Τυνησία με τη μαμά. Και θέλει και αυτή να ασχοληθεί με το άθλημα, της αρέσει πολύ».
- Σε αυτή την προσπάθεια έχετε κάποια βοήθεια από την ομοσπονδία;
«Η ομοσπονδία δεν έχει ασχοληθεί καθόλου μαζί μας. Είμαστε αποκλειστικά μόνοι μας, δεν υπάρχει κανείς που να δουλεύει μαζί μας. Όλα τα κάνει η οικογένεια. Οι γονείς μου έχουν ένα τεχνικό γραφείο και δουλεύουν εξ αποστάσεως, έχουν και μερικούς υπαλλήλους στην Αθήνα. Και από εκεί πέρα ό,τι βγάζουμε εμείς από τα τουρνουά για να βοηθάμε και να μπορούμε να ταξιδεύουμε».
- Εσύ, δηλαδή, δεν έχεις προπονητή;
«Δεν έχω. Δεν είναι θέμα οικονομικό. Ο πατέρας μου μας έχει προπονήσει όλους ουσιαστικά, αλλά αυτή τη στιγμή δεν θα ήθελα να είναι προπονητής μου. Είναι κάτι που έχουμε ξεκαθαρίσει μεταξύ μας, δουλεύει με τα υπόλοιπα αδέρφια μου. Θέλω να βρω κάποιον, αλλά προς το παρόν προσπαθώ να έχω δίπλα μου φίλους μου που ξέρουν από τένις. Εδώ έχω έναν Αυστραλό, που όσο είμαι στη χώρα έρχεται μαζί μου στα τουρνουά ως προπονητής μου και με βοηθάει. Λέγεται Τζέισον Τέιλορ και είναι παίκτης διπλού, αλλά είναι τραυματίας αυτή τη στιγμή. Στην Ευρώπη προσπαθώ να βρω κάποιον άλλο φίλο».
- Δεν είναι καλύτερο να βρεις κάποιον προπονητή που να είναι σταθερά μαζί σου;
«Σίγουρα, αλλά δεν έχω βρει ακόμα κάποιον που να μου αρέσει, κάποιον που να εμπιστεύομαι».
- Δεν σε απασχολεί που ταξιδεύεις μόνος σου;
«Φυσικά και δεν είναι καλό πράγμα. Δεν βοηθάει και στην ανάπτυξή μου ως παίκτης. Γι' αυτό προσπαθώ να βρίσκω παρέα, ανθρώπους που να ξέρουν από τένις και να μπορούν να με βοηθήσουν. Να έχω την κατάλληλη βοήθεια γι' αυτά που πρέπει να κάνω κάθε μέρα. Έτσι βελτιώνεσαι και ανεβαίνεις στο επόμενο επίπεδο».
- Ποια είναι τα όνειρά σου;
«Να αρχίζω να παίζω στα μεγάλα τουρνουά, να είμαι ανταγωνιστικός με τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Ελπίζω να γίνει σύντομα, να μπορώ από του χρόνου να μπορώ να παίζω στα Grand Slams».
- Φαντάζομαι ότι ήταν ιδιαίτερη εμπειρία για σένα η συμμετοχή στο United Cup τις δύο τελευταίες σεζόν.
«Ήταν υπέροχο το κλίμα και είμαι τυχερός που είχα τον Στέφανο (Τσιτσιπά) να με βοηθάει στις προπονήσεις και μπόρεσα να δείξω ένα καλό επίπεδο. Γιατί στο πιο χαμηλού επιπέδου τουρ και με όλα τα ταξίδια δεν μπορώ να κάνω την κατάλληλη προπόνηση. Πριν το United Cup έχω μια εβδομάδα να προπονηθώ καλά, έχω και τον Στέφανο να με βοηθάει και όλα αυτά με κάνουν να μπαίνω στο γήπεδο και να ξέρω ότι μπορώ να παίξω σε ένα καλό επίπεδο».
- Νιώθεις ότι αυτά τα τέσσερα ματς που έπαιξες αυτές τις δύο σεζόν στη διοργάνωση σού έδωσαν εφόδια;
«Φυσικά. Πέρυσι μετά το United Cup είχα ξεκινήσει τη σεζόν με πολλή αυτοπεποίθηση. Έφερα καλά αποτελέσματα, ενώ και φέτος στην Ταϊλάνδη θεωρώ ότι έπαιξα σε υψηλό επίπεδο. Δυστυχώς τραυματίστηκα εκεί, αλλά τώρα είμαι εντάξει, επανήλθα. Ελπίζω να πάει καλά όλη η σεζόν, νομίζω ότι είμαι σε καλή κατάσταση αυτή τη στιγμή».
- Ποια είναι η σχέση σου με τη Μαρία και τον Στέφανο;
«Συμπαθώ πάρα πολύ τον Στέφανο, έχουμε πολλά κοινά. Είναι σαν μέντοράς μου, περνάμε πολύ ωραία μαζί. Και με τα κορίτσια περνάμε καλά. Η Μαρία είναι πολύ καλό κορίτσι, αλλά περνάω περισσότερο χρόνο με τον Στέφανο. Έχουμε, όμως, πολύ καλή σχέση. Και με τον Πέτρο κάνω παρέα, αλλά νομίζω ότι ταιριάζουμε περισσότερο με τον Στέφανο».
- Είχες κάποια είδωλα όταν ξεκινούσες το τένις;
«Μου άρεσαν πολλοί παίκτες, άλλαζα συνέχεια. Όταν γνώρισα τον Στεφ άρχισα να τον θαυμάζω πιο πολύ, να παρακολουθώ τα ματς του με περισσότερη αγωνία. Μου αρέσει πολύ ο Σίνερ (σ.σ. η συνέντευξη έγινε πριν την κατάκτηση του τίτλου στη Μελβούρνη), εδώ και χρόνια όταν δεν ήταν πολύ ψηλά στην κατάταξη. Και ο Μεντβέντεφ μου αρέσει πολύ!».
- Προπονήθηκες με τον Μεντβέντεφ, προπονήθηκες και με τον Τζόκοβιτς... Είχες προπονηθεί με τόσο μεγάλους παίκτες - πέρα από τον Στέφανο;
«Είχα προπονηθεί με παίκτες του Top 100 στο παρελθόν, αλλά με παίκτες του Top 10 δεν είχα προπονηθεί. Με τον Μεντβέντεφ είχε πλάκα! Μοιάζουμε και λίγο στο στυλ και γελούσε με αυτό. Με τον Τζόκοβιτς την πρώτη φορά είχα απίστευτο άγχος, αλλά στις επόμενες χαλάρωσα».
- Πώς νιώθεις που κινείσαι αυτές τις μέρες ανάμεσα σε όλα τα μεγάλα ονόματα του παγκοσμίου τένις;
«Είναι ωραίο να είσαι σε αυτές τις διοργανώσεις. Σε κάνει να διψάς πιο πολύ, να θέλεις περισσότερο να καταφέρεις να παίξεις κι εσύ. Τους τελευταίους μήνες δεν ήξερα τι ήθελα από το άθλημα. Δεν έπαιρνα αυτά που ήθελα. Είχα χάσει το ενδιαφέρον μου πριν το United Cup, μπορεί και να ήθελα να σταματήσω».
- Γιατί το ένιωσες αυτό;
«Δεν είχα υποστήριξη, ταξίδευα πολύ μόνος μου, έπαιζα σε μικρές διοργανώσεις και ήμουν απογοητευμένος. Θεωρώ ότι μπορώ καλύτερα, αλλά χρειάζεται να κάνεις τα σωστά πράγματα. Και νομίζω ότι εγώ δεν τα κάνω όπως πρέπει. Είναι σημαντικό να έχεις μια ομάδα δίπλα σου να σε βοηθάει. Σκοπός μου είναι να το χτίσω αυτό φέτος, κάνω επαφές για να έχω ό,τι χρειάζομαι γύρω μου. Μου αρκεί κάποιος να ταξιδεύει μαζί μου και να ξέρω ότι μπορεί να μου πετάξει μερικές μπάλες. Να ξέρω ότι μπορώ να έχω μια ώρα γήπεδο την ημέρα και να μην πηγαίνω με έναν παίκτη και απλά να ανταλλάσσουμε χτυπήματα. Να ξέρω ότι αν θέλω εγώ να κάνω κάτι συγκεκριμένο, θα μπορώ να το κάνω».
- Και ψυχολογικά θα σε βοηθούσε να έχεις κάποιον δίπλα σου και να μην είσαι μόνος σου...
«Ναι, είναι πολύ κακό να ταξιδεύεις μόνος σου. Ήταν μια περίοδος όπου ταξίδεψα για οκτώ εβδομάδες μόνος μου και οι πέντε ήταν στην Κίνα. Νομίζω ότι αυτό με εξάντλησε και μετά είχα και μεγάλη πτώση στο επίπεδό μου».
- Η ψυχολογία σου, δηλαδή, ανέβηκε στο United Cup;
«Ναι, ένιωσα καλύτερα στο United Cup. Και πριν το United Cup έπαιζα καλά, αλλά δεν το υποστήριξα πνευματικά. Τώρα και τα δύο έχουν κουμπώσει, έχουν δέσει και νομίζω ότι μπορώ να φέρω καλά αποτελέσματα».
- Σου αρέσει αυτή η ζωή, τα ταξίδια;
«Μου αρέσουν, δεν έχω πρόβλημα να μπω στο αεροπλάνο και να φύγω. Τα συνεχή ταξίδια μπορούν να γίνουν κουραστικά, αλλά εγώ δεν έχω πρόβλημα. Σε όλες τις καταστάσεις προσαρμόζομαι. Η ζωή του τενίστα είναι ωραία, μπορεί να την κάνεις ευχάριστη. Βέβαια μπορεί να είναι δυσάρεστη κι εγώ έχω ζήσει και τις δύο πτυχές. Δεν είναι μόνο το επίπεδο, είναι και το περιβάλλον γύρω σου».
- Όλοι, πάντως, στην Ελλάδα αναρωτιούνται γιατί δεν παίζεις στο Davis Cup. Υπάρχει πιθανότητα να σε δούμε κάποια στιγμή στην ομάδα;
«Για την ώρα, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση».
- Ποιο είναι το πλάνο σου τώρα;
«Θα μείνω στην Αυστραλία για κάποιες εβδομάδες, υπάρχουν αρκετά τουρνουά. Πέρυσι έπαιξα σε πολλές διοργανώσεις, φέτος θέλω να παίξω σε λιγότερες, αλλά να ξέρω ότι θα παίξω καλά. Ότι θα είμαι κάθε εβδομάδα σε υψηλό επίπεδο. Έχω, νομίζω, τις δυνατότητες να το κάνω».
- Στο διπλό θα δώσεις βάρος;
«Ναι, μου αρέσει το διπλό, γιατί έχω και τον μικρό μου αδερφό, που είναι πολύ καλός στο διπλό. Μου δίνει μεγάλη χαρά να παίζω μαζί του».
- Σου λείπει η Ελλάδα;
«Μερικές φορές μου λείπει. Όταν δεν νιώθω και πολύ καλά, θα γυρίσω πίσω για να νιώσω ότι είμαι στο σπίτι μου...».
