Παναθηναϊκό Στάδιο, κάποιο ζεστό καλοκαιρινό μεσημέρι, πριν από λίγα χρόνια...
Όπως μπαίνεις από την είσοδο της οδού Αρχιμήδους, στο Παγκράτι, και ανεβαίνεις προς τη χωμάτινη διαδρομή που ενδείκνυται για δρόμους αντοχής και ημιαντοχής, συναντάς ένα κοντέινερ που χρησιμοποιείται από τους αθλούμενους εν είδει αποδυτηρίων. Η πόρτα του ήταν ανοιχτή, άρα βρίσκονταν και άλλοι εκεί. Πάω να αφήσω την τσάντα μου για να ξεκινήσω τη δική μου, χαλαρή προπόνηση και βλέπω μια γνώριμη γυναικεία φυσιογνωμία να ετοιμάζεται και εκείνη για να τρέξει μέσα στο λιοπύρι. Ήταν η ξιφομάχος/σπαθίστρια του Παναθηναϊκού, Δέσποινα Γεωργιάδου.
«Θα την κερδίσουμε την Γκουντούρα φέτος;», τη ρώτησα. Απόρησε... «Η Γεωργιάδου δεν είσαι;», πρόσθεσα. «Πού με ξέρετε;», αποκρίθηκε με ευγένεια αλλά και έκπληξη. Της εξήγησα ότι είναι πιο γνωστή απ' όσο νομίζει και πως παρακολουθώ -όπως και όσων αθλητών φορούν τριφύλλι σε όλα τα σπορ- τις προσπάθειές της και χαίρομαι όταν χαρίζει διακρίσεις στον αγαπημένο μου σύλλογο. Παίζει να κοκκίνισε κιόλας, αλλά χάρηκε αρκετά που έστω και ένας άνθρωπος βρέθηκε να την αναγνωρίσει (άλλωστε, καλώς ή κακώς, το άθλημά της δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο άλλα). Στον ίδιο χώρο βρισκόταν και ο προπονητής της, με τον οποίον πιάσαμε ολιγόλεπτη κουβέντα. Μου εξήγησε τη χρησιμότητα της δρομικής προπόνησης ακόμα και στους ξιφομάχους, ενώ παράλληλα μου έθεσε τον μεγάλο στόχο της αθλήτριάς του: «να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Τα χρόνια πέρασαν... Η Γεωργιάδου κέρδισε και ξανακέρδισε την -επίσης σπουδαία αθλήτρια σπάθης- Γκουντούρα. Αναδείχθηκε πρωταθλήτρια και Κυπελλούχος Ελλάδας, καθώς και Μεσογειονίκης. Κατέκτησε τρία (!) χρυσά μετάλλια σε Παγκόσμια Κύπελλα και Γκραν Πρι, κέρδισε αργυρό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (η μεγαλύτερη διάκριση Έλληνα ή Ελληνίδας ξιφομάχου όλων των εποχών ως και τις μέρες μας), ενώ έφτασε μέχρι και τη 2η θέση στο World Ranking (επίσης την υψηλότερη ever). Της έφερα γούρι, λέτε; Μάλλον όχι... Απλώς η Δέσποινα είναι σπουδαία αθλήτρια που διαθέτει ταλέντο, που δούλεψε σκληρά επί πολλά καλοκαίρια και χειμώνες και που, φυσικά, έχει καλό προπονητή. Η μοίρα μάλιστα ήθελε να συναντηθούμε, λίγα χρόνια αργότερα, στο Μέγαρο Μουσικής, όπου την είχαμε προσκαλέσει μέσω της εκδοτικής Belle Époque, στην παρουσίαση του βιβλίου «Λεωφόρος Αλεξάνδρας 160» και εκείνη μας τίμησε με την πάντοτε χαμογελαστή και καλοσυνάτη παρουσία της.
Αυτή η πρωταθλήτρια, λοιπόν, δεν θα βρίσκεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισίου, το καλοκαίρι, επειδή υπάρχει ένας γελοίος, εξωφρενικός κανονισμός, που δίνει το δικαίωμα συμμετοχής στο σημαντικότερο αθλητικό ραντεβού του πλανήτη μόνο σε έναν ή μία ξιφομάχο ανά χώρα (η Δώρα Γκουντούρα έχει ήδη προκριθεί από την Ελλάδα). Αυτήν τη στιγμή, η Γεωργιάδου βρίσκεται στην 5η θέση της παγκόσμιας βαθμολογίας του αγωνίσματός της (και στη 2η θέση στην Ευρώπη) και δεν θα πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο όνειρό της, βλέποντας αθλήτριες πολύ πιο χαμηλά από εκείνη να δίνουν τελικά το «παρών». Αν δεν είναι αυτό κατάφωρη αδικία, τότε τι είναι;
Υπάρχει πάντως μια ενδιαφέρουσα παράμετρος εδώ: ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ξιφασκίας (FIE) είναι Έλληνας. Λέγεται Μανώλης Κατσιαδάκης. Έχει διατελέσει πρόεδρος και της ΕΟΞ, ενώ είναι και μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Και επειδή επίκειται να δοθούν wild cards σε αθλητές (αν ευσταθούν οι πληροφορίες), ίσως θα έπρεπε το θέμα της Γεωργιάδου να πάρει έκταση και να ασκηθεί και η ανάλογη πίεση στους αρμοδίους να ευαισθητοποιηθούν σχετικά, ώστε έστω και την ύστατη στιγμή η 33χρονη ξιφομάχος να εισπράξει αυτό που δικαιούται και που αξιοκρατικά της αναλογεί. Οι αθλητές πρέπει να επιβραβεύονται, όχι να τιμωρούνται, κύριοι της FIE...
Η Δέσποινα Γεωργιάδου, όπως και οι Ιακωβίδης (άρση βαρών), Γκιώνης (επιτραπέζια αντισφαίριση), Μίτας (σκοποβολή), Γκολομέεβ, Ντουντουνάκη, Δράκου (κολύμβηση), Νίκα (μοντέρνο πένταθλο), Μόλβαλης (καταδύσεις), Αναστασίου, Γναφάκη, Δεσπολλάρη, Κυριακοπούλου, Μαρινάκου (στίβος), αποτελεί σημαιοφόρο του Τριφυλλιού στον διεθνή ατομικό αθλητισμό, τιμώντας κατ' εξακολούθηση το τριφύλλι, αλλά και το εθνόσημο, με πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις στο ενεργητικό της. Και τούτη η ανάρτηση δεν είναι παρά η ελάχιστη ανταπόδοση ενός φιλαθλητή οπαδού, ο οποίος χαίρεται εξίσου (ή και λίγο περισσότερο) με τις επιτυχίες αυτής και όλων των ερασιτεχνών αθλητών του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου.
Μακάρι να βρει το δίκιο της και να διεκδικήσει ότι καλύτερο στους προσεχείς Ολυμπιακούς Αγώνες. Της το ευχόμαστε όλοι...
