Ναι, είναι αδόκιμο σε ένα ομαδικό σπορ να «συγκρίνεις» δύο κομμάτια από τα ρόστερ ανταγωνιστικών ομάδων και να βγάζεις ασφαλή συμπεράσματα. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά.
Θυμίζω ότι πέρυσι άπαντες έλεγαν-λέγαμε ότι η φροντ-λάιν του Ολυμπιακού ήταν πληρέστερη από εκείνη του Παναθηναϊκού. Από τη μία Φαλ, Μιλουτίνοφ, Ράιτ από την άλλη Λεσόρ, Αντετοκούνμπο, Μπαλτζερόφσκι. Ασχέτως αν στο φινάλε ο τρομερός Λεσόρ πήρε παραμάζωμα Ευρώπη και Ελλάδα, ενώ ο Ολυμπιακός έχασε τη δύναμή του μετά τον τραυματισμό του Φαλ και το «κόψιμο» του Ράιτ που είχε προηγηθεί.
Υπό αυτή την («αδόκιμη») έννοια λοιπόν, δεν μπορεί τούτη την ώρα να μη γίνει αντίστοιχα και η «σύγκριση» ανάμεσα στις περιφέρειες των «αιώνιων», έτσι όπως τούτες διαμορφώνονται, ενόψει μιας σεζόν που προμηνύεται εξόχως συναρπαστική. Συναρπαστικότερη και από εκείνη που μόλις τελείωσε.
Ο Παναθηναϊκός ήταν σαφέστατα σε θέση ανωτερότητας με το φινάλε της Ευρωλίγκας και του ελληνικού πρωταθλήματος. Είχε τον διαστημικό Κώστα Σλούκα που έκρινε τα πάντα. Είχε τον τρομερό «κίλερ» Κέντρικ Ναν που άλλαξε την ιστορία με το που φόρεσε την πράσινη φανέλα. Είχε και τον εκπληκτικό Τζέριαντ Γκραντ, έναν παιχταρά που έκανε τα πάντα και εξελίχθηκε σε πολύτιμο λίθο της ομάδας του Εργκίν Αταμάν. Δύο ηγέτες και ένα πολυεργαλείο συνέθεταν μια ήδη εκρηκτική περιφέρεια, η οποία έγινε –για τα ευρωπαϊκά επίπεδα- ΤΡΟΜΕΡΗ με την προσθήκη του κομπιούτερ Λορέντζο Μπράουν. Του καλύτερου περιφερειακού που κυκλοφορούσε «διαθέσιμος» στην Ευρώπη.
Με αυτή τη μεταγραφή ο Παναθηναϊκός δημιούργησε μια τετράδα η οποία μπορεί να κάνει τα πάντα. Να παίξει επίθεση, να παίξει άμυνα, να παίξει κοντρόλ μπάσκετ, να παίξει με ταχύτητα, να δημιουργήσει, να σκοράρει από παντού, να καθορίσει με δέκα τρόπους κάθε παιχνίδι. Μια ΗΓΕΤΙΚΗ τετράδα.
Ο Ολυμπιακός είχε ΗΔΗ πολύ δρόμο να καλύψει σε αυτό το κομμάτι. Ο Τόμας Γουόκαπ, σαφώς πολύτιμος παίκτης, ο πιο αξιόπιστος όλων, προφανώς δεν έφτανε. Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος, όπως είδαμε, μπορεί να «κουβαλήσει» την ομάδα αλλά στα κρίσιμα, εκεί που καίει το σίδερο, δεν αποδείχθηκε «εμπιστοσύνης». Έχασε το κρίσιμο σουτ, την κρίσιμη επαναφορά, έχασε γενικώς…
Ο Ολυμπιακός δημιούργησε μια νέα τετράδα προσθέτοντας τον Τάιλερ Ντόρσεϊ και τον Λούκα Βιλντόζα. Ο Ντόρσεϊ πρέπει να επιστρέψει στα… προ Φενέρ επίπεδα. Τότε που πρόσφερε στον Ολυμπιακό ΠΟΛΛΑ. Παίκτης με ηγετική φυσιογνωμία, με δολοφονικό σουτ, σίγουρα καλύτερο μπασκετικό «πακέτο» από τον Κάνααν. Προσοχή όμως: αυτά αφορούν τον Ντόρσεϊ του Ολυμπιακού, όχι τον «εξαφανισμένο» της Φενέρ. Άρα απαιτείται restart.
Ο Λούκα Βιλντόζα είναι η επιλογή-έκπληξη του Γιώργου Μπαρτζώκα. Όχι γιατί δεν είναι καλός παίκτης, το αντίθετο εντελώς. Ο Αργεντινός έχει εξαιρετικά μπασκετικά χαρακτηριστικά αλλά και ένα μειονέκτημα που αφορά τη μη σταθερότητα στην απόδοσή του. Στην καλύτερη σεζόν του Παναθηναϊκού πήγε (πρώτη μεταγραφή) με συμβόλαιο 1.5 εκατ. ευρώ αλλά ουδέποτε κέρδισε την εμπιστοσύνη του Αταμάν. Αν καταφέρει ο Μπαρτζώκας να τον μπολιάσει αυτοπεποίθηση τότε ο Αργεντινός με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο μπορεί να του δώσει πολλά. Για την ώρα, όμως, σε επικοινωνιακό επίπεδο είναι «ένας παίκτης ο οποίος δεν έπιασε στον πρωταθλητή Ευρώπης και Ελλάδος Παναθηναϊκό που τον άφησε ελεύθερο και τον πήρε ο Ολυμπιακός».
Προφανώς δεν αναφέρθηκα στον Κίναν Εβανς καθώς αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι νέος μέλος στο ρόστερ του Ολυμπιακού αλλά μόνο στα χαρτιά. Το παλικάρι έκανε συναρπαστική σεζόν στη Ζαλγκίρις μέχρι να τραυματιστεί. Να ευχηθούμε πάνω απ΄όλα να επιστρέψει σιδερένιος στα γήπεδα. Όμως μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής από τον σοβαρό τραυματισμό θα χρειαστούν αρκετοί μήνες. Και ο Ολυμπιακός θα πορευτεί χωρίς τον Εβανς. Οπότε δεν μπορούμε τούτη την ώρα να τον βάλουμε στην εξίσωση.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν μπορεί να επιχειρηματολογήσει κάποιος ότι ο Ολυμπιακός κάλυψε το χάντικαπ που τον χώρισε στην περιφέρεια από τον Παναθηναϊκό; Σε καμία περίπτωση. Οι πράσινοι –συγκρίνοντας τις δύο τετράδες που έχουμε μπροστά μας- θα εκκινήσουν με ξεκάθαρο πλεονέκτημα.
Νομίζω πως και στον Ολυμπιακό το γνωρίζουν. Αλλά στοχεύουν σε αυτό που ο Μπαρτζώκας έχει ως προπονητικό ευαγγέλιο: ότι η ομάδα είναι υπεράνω των παικτών και του ατομικού ταλέντου.
Μικρή λεπτομέρεια, αλλά βασική: Ο Ολυμπιακός είναι αυτός που ΤΩΡΑ κυνηγάει τον Παναθηναϊκό. Και σίγουρα χρειάζεται περισσότερη ποιότητα για να τον κυνηγήσει με αξιώσεις. Γι αυτό «καίγεται» για το «ναι» του Σάσα Βεζένκοφ…
