MENU

Μέσα σε μία χρονιά, οι ελληνικές ομάδες έχουν προσφέρει τόσες μεγάλες βραδιές, όσες δεν είχαν προσφέρει τα τελευταία δέκα χρόνια!

Μήπως τελικά έχουμε πολύ καλύτερες ομάδες από όσο πιστεύουμε; Μήπως τελικά απολαμβάνουμε πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο από ότι νομίζουμε; Μήπως τελικά χρειάζεται μία υπενθύμιση για αυτά που έχουμε πετύχει φέτος οι ελληνικές ομάδες στα Κύπελλα Ευρώπης; 

Αφήστε την βαθμολογία της UEFA και το άλμα, που φέρνει την χώρα μας ξανά στη διεκδίκηση της 15ης θέσης και πέμπτης ομάδας ξανά στα Κύπελλα Ευρώπης. Ας το πάμε χειροπιαστά.

Μία χώρα που ξεκίνησε στην 20ή θέση της Ευρώπης είδε τους τέσσερις εκπροσώπους της να κάνουν φέτος απίθανα πράγματα, να παίζουν στα ίσα ομάδες με πολλαπλάσια μπάτζετ, που παίζουν στα πιο προηγμένα πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Διότι δεν είναι μόνο η εκπληκτική πορεία του Ολυμπιακού που βρίσκεται ένα βήμα από τον τελικό του Conference League. Είναι και πολλές άλλες μεγάλες βραδιές που δεν πρέπει να περνάνε έτσι.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε (και απέκλεισε) το καλοκαίρι την Μαρσέιγ, η οποία βρίσκεται στα ημιτελικά του Europa League και μπορεί κάλλιστα να παίξει σε ευρωπαϊκό τελικό.

Στην πρεμιέρα των ομίλων του Conference League κέρδισε την Βιγιαρεάλ, η οποία πριν από δύο χρόνια είχε βρεθεί στα ημιτελικά του Champions League!

Ο ΠΑΟΚ έφτασε για δεύτερη φορά στην τελευταία τριετία σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης. 

Το έκανε, καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ προηγούμενης συγκομιδής από ελληνική ομάδα σε φάση ομίλων, με 16 βαθμούς!

Το έκανε κερδίζοντας τόσο στην Τούμπα, όσο και στην Φρανκφούρτη την Αϊντραχτ, μία ομάδα που πριν από δύο χρόνια κατέκτησε το Europa League.

Η ΑΕΚ κέρδισε την Μπράιτον μέσα στο σπίτι της, μία ομάδα που πέρσι τερμάτισε μέσα στην πρώτη εξάδα της Premier League!

Ο Ολυμπιακός κέρδισε στο σπίτι του την κάτοχο του Conference League (Γουέστ Χαμ) και θριάμβευσε στο Βίλα Παρκ, απέναντι σε μία ομάδα (Άστον Βίλα) που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην 4η θέση του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο!

Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Δεν ήταν συγκυρίες που απλώς… έκατσαν. 

Είναι το αποτέλεσμα πολλών σωστών κινήσεων, είναι προϊόν του εγχώριου ανταγωνισμού, των αυξημένων επενδύσεων, αλλά και της αυξημένης προσήλωσης στις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις.

Δεν είναι όνειρο, ούτε χρειάζεται να μας τσιμπήσει κάποιος. Αν γίνει η σωστή αξιολόγηση της φετινής χρονιάς, μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει το εφαλτήριο για κάτι ακόμα μεγαλύτερο…

Η… ανάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου!