Πώς τα φέρνει η ζωή όμως, ρε παιδί μου, ενάμισης χρόνος πέρασε από εκείνη την άκρως προσβλητική απάντηση του προέδρου του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη στην πρόσκληση της ΑΕΚ να παρευρεθεί στα εγκαίνια του νέου της γηπέδου και τώρα φαίνεται πώς μάλλον θα υποχρεωθεί να καταδεχτεί να πατήσει το πόδι του στο παλάτι της Ένωσης.
Στην αλήστου μνήμης αυτή ανακοίνωση, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, ανέφερε: «Αγαπητέ Δημήτρη, Ελαβα την πρόσκλησή σου για τα εγκαίνια του ΟΠΑΠ Αrena αλλά είναι πρακτικώς αδύνατο να παραστώ. Καταλαβαίνεις ότι ειδικά η δική μου παρουσία, η παρουσία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, προκαλεί αναμνήσεις πολλών ηττών στον κόσμο της ΑΕΚ, που το μόνο που θέλει εκείνη την ημέρα είναι να απολαύσει την επιστροφή στο γήπεδο που γνώρισε την ομάδα του. Δεν θέλω, λοιπόν, να σε φέρω σε δύσκολη θέση ούτε εσένα ούτε τους φιλάθλους της ομάδας σου.
Θέλω με αφορμή αυτή την πρόσκληση να δηλώσω την ευχαρίστησή μου για τα εγκαίνια του γηπέδου της ΑΕΚ. Μάλιστα, θα ήθελα να χρηματοδοτούνται από την Περιφέρεια και την Πολιτεία. Κάθε υγιής φίλαθλος συμφωνεί με αυτές τις αρχές. Ειδικά αν τα γήπεδα ως περιουσιακό στοιχείο ανήκουν στην Πολιτεία που τα χρηματοδοτεί και όχι σε ανώνυμες εταιρείες, διότι τότε είναι κρατικό χρήμα χαρισμένο σε Ανώνυμη Εταιρεία και αυτό είναι σκάνδαλο, και όταν πρόκειται για 35 εκατομμύρια χαρισμένα σε μια ΑΕ, τότε είναι τεράστιο σκάνδαλο.
Ελπίζω ειλικρινά να επενδύσεις χωρίς φειδώ στα μέτρα ασφαλείας γιατί αυτό χρειάζεται ένα γήπεδο και όχι απειλές σε δημοσίους λειτουργούς που κάνουν τη δουλειά τους και μετά σου κάνουν μηνύσεις για απειλές, κάτι που προφανώς είναι δυσφήμιση για το ελληνικό ποδόσφαιρο».
Έμπλεος αμετροέπειας και αλαζονείας ταύτισε την παρουσία του, με αυτή του Ολυμπιακού, σημειώνοντας όλο ειρωνεία ότι θα φέρει κακές αναμνήσεις στους φίλους της ΑΕΚ. Προφανώς ούτε καν του πέρασε από το μυαλό, ότι δεν κατάφερε κάποια προσωπική προσβολή στον πρόεδρο της Ένωσης, αλλά σε ένα από τα ιστορικότερα σωματεία της χώρας και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει.
Πράγματι είναι αλήθεια, οι ΑΕΚτζήδες έχουμε πολύ κακές αναμνήσεις από τον Ολυμπιακό, όχι όμως από τις ήττες, από τα ματς παίχτηκαν 50-50, αλλά από αυτές του: «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να γ@μηθούν», του Γιάννη Σπάθα.
Αλήθεια είναι επίσης, ότι η χρηματοδότηση του γηπέδου της ΑΕΚ από την Πολιτεία θα ήταν σκανδαλώδης, αν δεν είχε προηγηθεί το μακρινό 2002, το γκρέμισμα του «Νίκος Γκούμας», το οποίο περιλαμβάνονταν στο φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αλλά ως εκ θαύματος βγήκε, με τον «Δικέφαλο» να μένει τελικώς άστεγος 19 ατέλειωτα χρόνια. Εν μία νυκτί στη θέση του γηπέδου της ΑΕΚ, μπήκε το «Γ. Καραϊσκάκης», με τον Ολυμπιακό να βγαίνει κερδισμένος και τον κλασικό αθλητισμό του Πειραιά, ως ο μεγάλος χαμένος...
Ο «εθνικός μας μιντιάρχης», έψεγε την ΑΕΚ, ως κρατικοδίαιτη, όταν ο διευθυντής του αρχαιότερου μέσου που διαθέτει, Αντώνης Καρακούσης, προ καιρού, ευθαρσώς, μέσω ανάρτησής του στο Χ, ομολόγησε ότι η κριτική που εσχάτως κάνει η εφημερίδα στην κυβέρνηση, έχει προκαλέσει ενόχληση στο Μαξίμου. Αυτό που δεν έγραψε ο κύριος Καρακούσης, ήταν γιατί από το 2019 έως και πριν λίγο καιρό, η κυβέρνηση αυτή ήταν στο απυρόβλητο.
Αλήθεια, δεν είναι σε καμία περίπτωση, ωστόσο, ότι ο Ολυμπιακός είναι ο Μαρινάκης, αν και ο «πεθαμένος» Ολυμπιακός, που κατάφερε να αναστηθεί και να πραγματοποιεί σήμερα αυτή τη ζηλευτή πορεία στην Ευρώπη, απέναντι σε ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ, έχει την υπογραφή του Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος επέμενε να αλλάζει προπονητές, έως ότου βρει εκείνον που ικανοποιούσε στα στάνταρντς που είχε θέσει. Επομένως ο Βαγγέλης Μαρινάκης, είναι ένα μέρος της τεράστιας ιστορίας του συλλόγου.
Ο Ολυμπιακός, όμως, είναι πολλά παραπάνω. Στη συνείδηση μου είναι η ομάδα που έκανε την τιμή στην ΑΕΚ, στις 2 Νοεμβρίου 1930, να δώσει τον πρώτο φιλικό αγώνα στα εγκαίνια του γηπέδου της, είναι η ιστορία του Νίκου Γόδα που επέλεξε να σταθεί απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα το 1948, φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα, είναι οι οπαδοί που κάθονταν δίπλα-δίπλα προτού τους θρηνήσουμε την αποφράδα ημέρα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981.
Ο Ολυμπιακός συνάμα δεν είναι οι τύποι που έχουν προφυλακιστεί, ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης με αφορμή τη δολοφονία του αστυνομικού Λυγγερίδη, αλλά το πιτσιρικάκι που έπιασε η κάμερα της NOVA να δακρύζει στο ΣΕΦ για την ήττα του Ολυμπιακού από την Μπαρτσελόνα και το άλλο πιτσιρικάκι που βλέποντας με προχθες, να έχω ξενερώσει, με έκανε να ντραπώ όταν ρώτησε αν είμαι χαρούμενη που η ομάδα που υποστηρίζει έκανε βήμα πρόκρισης για τον τελικό.
Προσπαθώ σκληρά, αλλά δεν έχω απεξαρτηθεί από την τοξικότητα που με πότισαν τόσες δεκαετίες, αλλά ψέματα δεν του έχω πει ποτέ.
Του απάντησα λοιπόν, πώς δεν είμαι χαρούμενη και προσπάθησε να καταλάβει πώς γίνεται, αφού πάει καλά μία ελληνική ομάδα.
Και αφού είδε ότι πάλι δεν με συγκίνησε μου είπε με απόλυτη φυσικότητα: «Μα ρε μαμά αφού θα είμαι εγώ πολύ χαρούμενος»… Δεν ξέρω αν ακούγοντας το, έχω νιώσει μεγαλύτερη ντροπή.
Του είπα λοιπόν, ότι έχει δίκιο και θα χαρώ κι εγώ, αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να προκριθεί στον τελικό και να πανηγυρίσει στην έδρα μου, γιατί μεγαλύτερη σημασία απ’ όσα έγιναν στο παρελθόν -και ανήκουν σε αυτό-, έχει να βλέπω χαρούμενους τους ανθρώπους που αγαπώ, τους οποίους δεν διαλέγω ανάλογα με το ποια ομάδα υποστηρίζουν.
«Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία», έψαξα να δω ποιος είπε αυτήν την ατάκα και μάλλον δεν την είπε κανείς έτσι ακριβώς. Ωστόσο, στην πρώτη επιστολή του Ιωάννη, ο απόστολος λέει «ἐάν ὁμολογῶμεν τάς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καί δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τάς ἁμαρτίας καί καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας. Α' Ιω. 1,9.», δηλαδή «Εάν ομολογούμε τις αμαρτίες μας ο Θεός είναι αξιόπιστος και τηρεί την υπόσχεση του να τις συγχωρέσει και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία».
Καλή Ανάσταση, όπως την ορίζει καθένας!
