Ο λόγος για την Sarah Attar, η οποία σε ηλικία 20 ετών, φόρεσε το μακρύ της κολάν και το χιτζάμπ της και πήρε θέση στην εκκίνηση για τα προκριματικά των 800μ στους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στη βρετανική πρωτεύουσα.
Πέρασε τη γραμμή του τερματισμού τελευταία, σχεδόν 45 δευτερόλεπτα πίσω από τις αντιπάλους της, όμως δεκάδες χιλιάδες κόσμου σηκώθηκαν όρθιοι για να τη χειροκροτήσουν. Ήταν η πρώτη αθλήτρια από τη Σαουδική Αραβία που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες κι αυτό ήταν αρκετό για να γραφτεί το όνομά της στην ιστορία.
Όμως η παρουσία της στους Αγώνες του Λονδίνου ήταν τελικά πολλά παραπάνω από αυτό. Πριν το 2012 οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία δεν είχαν πρόσβαση στον αθλητισμό, είτε για ψυχαγωγικούς, είτε για αγωνιστικούς λόγους.
Αλλά η συμμετοχή της Attar στο Λονδίνο σηματοδότησε την έναρξη της επανάστασης για τον γυναικείο αθλητισμό στη Σαουδική Αραβία. Το 2013, άνοιξε το πρώτο αθλητικό κέντρο για γυναίκες.
Την επόμενη χρονιά, η κυβέρνηση της χώρας ψήφισε την εισαγωγή της φυσικής αγωγής σε όλα τα σχολεία για τα κορίτσια και το 2018, διοργανώθηκε ο πρώτος αγώνας δρόμου μόνο για γυναίκες συγκεντρώνοντας 1.500 συμμετοχές.
Μεταξύ 2015 και 2020, η συμμετοχή των γυναικών αυξήθηκε κατά 149%.
Ποια είναι η Sarah Attar
Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Καλιφόρνια, η Sarah Attar ήταν πάντα δραστήρια.
Με την υποστήριξη των γονέων της, έπαιζε φανατικά ποδόσφαιρο ως παιδί και στο λύκειο πέρασε στο τρέξιμο. Στη συνέχεια, στο Πανεπιστήμιο Pepperdine, μπήκε στις ομάδες ανωμάλου δρόμου και στίβου και σύντομα δοκίμασε τις δυνάμεις της στον μαραθώνιο.
Εξηγώντας τι ήταν αυτό που την έκανε να συνδεθεί με το τρέξιμο, εξήγησε πως το συγκεκριμένο άθλημα «τροφοδοτεί αυτή την εξερευνητική φύση που όλοι έχουμε».
Κόρη Αμερικανίδας μητέρας και Σαουδάραβα πατέρα, η Attar μεγάλωσε επισκεπτόμενη τους συγγενείς της στη Μέση Ανατολή καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας.
Πώς έφθασε στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Λόγω των σαουδαραβικών της ριζών έλαβε πρόσκληση από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, με τη ερώτημα αν θα ήθελε να είναι μία από τις πρώτες αθλήτριες που θα εκπροσωπούσαν τη Σαουδική Αραβία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η Attar προσκλήθηκε βάσει μιας ρήτρας που επιτρέπει σε αθλητές που δεν έχουν εκπληρώσει τα κριτήρια πρόκρισης να αγωνιστούν με στόχο τη διεύρυνση της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Ήμουν απλώς ο μέσος δρομέας αποστάσεων που απολάμβανε να αγωνίζεται, οπότε όταν πρωτοήρθε το αίτημα, έλεγα: Για ποιους Ολυμπιακούς Αγώνες μιλάνε; Μου φάνηκε σουρεαλιστικό», λέει η Attar, η οποία έμαθε για το αίτημα της ΔΟΕ λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη των Αγώνων.
«Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ενημέρωσε την κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας ότι έπρεπε να συμπεριλάβει τις γυναίκες. Ξεκίνησαν να ψάχνουν για γυναίκες που είχαν κάποιο αθλητικό υπόβαθρο, αλλά δεδομένου ότι οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία δεν κάνουν μαθήματα φυσικής αγωγής ή δεν έχουν τρόπους να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, επέκτειναν την αναζήτηση σε πολίτες της Σαουδικής Αραβίας που διαμένουν εκτός της χώρας για να αξιοποιήσουν όλες τις επιλογές τους. Βασικά από στόμα σε στόμα επικοινώνησαν μαζί μου και τελικά μου ζήτησαν να αγωνιστώ».
Η Attar δέχτηκε και τής ανακοίνωσαν ότι θα αγωνιστεί στα 800 μέτρα, μια απόσταση που είχε τρέξει μόνο μερικές φορές στο λύκειο.
«Σχεδόν δεν υπήρχε χρόνος να διστάσω γι’ αυτό», λέει η Attar. «Πώς θα μπορούσα να μην κάνω κάτι τέτοιο και να μην κάνω τη διαφορά».
Η συμμετοχή της αντιμετωπίστηκε με συντριπτική ανταπόκριση και στις δύο πλευρές του φάσματος, σε μεγάλο βαθμό επειδή η Σαουδική Αραβία διέπεται από τον ισλαμικό νόμο, ο οποίος περιορίζει τη συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό.
«Αρχικά, υπήρξε μεγάλος διχασμός», λέει. «Υπήρχαν πολλά αρνητικά σχόλια, αλλά υπήρχαν και πολλά θετικά. Έμαθα να εστιάζω στη θετική πλευρά των πραγμάτων. Με οτιδήποτε νέο και όταν αλλάζει το status quo, υπάρχουν και κάποιες αρνητικές αντιδράσεις, επειδή είναι κάτι που οι άνθρωποι δεν έχουν συνηθίσει. Αλλά από τότε, υπάρχει πολύ περισσότερη θετικότητα και υποστήριξη γύρω από αυτό».
Για να σεβαστεί τα πρότυπα σεμνότητας της Σαουδικής Αραβίας, η Attar έφτιαξε μια στολή -φόρεσε χιτζάμπ στο κεφάλι, μακρυμάνικο πουκάμισο και κολάν- που πληρούσε τις απαιτήσεις για την ημέρα του αγώνα.
Παρόλο που ήταν η τελευταία που τερμάτισε στον προκριματικό γύρο, το γεγονός ότι πέρασε τη γραμμή ήταν ιστορικό και «ένα βήμα προς τα εμπρός σε έναν μακρύ μαραθώνιο», δήλωσε στους New York Times η Minky Worden, η διευθύντρια παγκόσμιων πρωτοβουλιών του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προτού η Attar αγωνιστεί.
Ο αντίκτυπος της συμμετοχής της
Τα αποτελέσματα του αγώνα της ήταν εμφανή σχεδόν αμέσως.
Λίγους μήνες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, εμφανίστηκε στο Twitter μια φωτογραφία από street art στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας που απεικόνιζε την Attar στον αγώνα.
Επισκεπτόμενη τη Σαουδική Αραβία τον Ιανουάριο του 2013, μίλησε σε 700 κορίτσια που φοιτούσαν σε σχολείο θηλέων. «Όλα τα κοριτσάκια ήταν τόσο ενθουσιασμένα με τον αθλητισμό και ελπίζουν μια μέρα να πάνε στους Ολυμπιακούς Αγώνες», είχε δηλώσει η Attar, προσθέτοντας πως «με εμπνέει τόσο πολύ το γεγονός ότι έπαιξα κάποιο ρόλο σε αυτό».
Πηγή: pride.gr
