Τι να πεις και τι να διαλέξεις όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε δυο μεγάλους Έλληνες βιρτουόζους της μπάλας! Από τη μία έχεις τον Μίμη Δομάζο. Το παρατσούκλι του «Στρατηγός» τα λέει όλα. Το μυαλό και ο ηγέτης του Παναθηναϊκού για μια 20ετία. Κατέκτησε 10 πρωταθλήματα Ελλάδας, τρία Κύπελλα και ένα Βαλκανικό.
Ο άνθρωπος που οδήγησε το «τριφύλλι» στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αυτός που έκανε συμπαίκτες και αντιπάλους να στάζουν μέλι στο όνομά του για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες. Αυτός που δεν ήθελε να χάνει ούτε την προπόνηση! Αγωνίστηκε σε κορυφαίο επίπεδο για 21 χρόνια και ακόμα και τώρα στα 77 του εξακολουθεί να παίζει με το ίδιο πάθος και πείσμα.
Από την άλλη ο Βασίλης Χατζηπαναγής. Ο «Νουρέγιεφ» των ελληνικών γηπέδων, ο «Έλληνας Μαραντόνα» είναι μερικά παρατσούκλια που συνόδευσαν και συνοδεύουν ακόμα και σήμερα τον «Βάσια». Κατέκτησε μόλις ένα Κύπελλο Ελλάδας και ένα Βαλκανικό με τη φανέλα του Ηρακλή.
Ωστόσο, η τεχνική του κατάρτιση και οι ντρίμπλες του συγκρίνονται με λίγους παίκτες παγκοσμίως! Το 1984 κλήθηκε και αγωνίστηκε στη Μικτή Κόσμου, ενώ το 2003 ήταν ο μεγάλος νικητής της ψηφοφορίας που οργάνωσε, με εντολή της UEFA, η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, για την ανάδειξη του καλύτερου Έλληνα ποδοσφαιριστή των τελευταίων 50 χρόνων, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον Δομάζο. Και μάλιστα με διαφορά!
