Ανέκαθεν τα ντέρμπι Ολυμπιακού - ΠΑΟΚ αποτελούσαν ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τις μάχες των αρχών της δεκαετίας του ’70 και εξαιτίας της αντιπαλότητας που δημιουργήθηκε με την υπόθεση Γιώργου Κούδα, το παιχνίδι απέκτησε μια δική του χροιά και περιβαλλόταν πάντοτε με ένταση ανεξαρτήτως της βαθμολογικής θέσης των δύο ομάδων, πολλώ δε μάλλον όταν ο ΠΑΟΚ βρισκόταν σε τροχιά κατάκτησης τίτλου, όπως τη σεζόν 1984-85.
Το Ολυμπιακό Στάδιο σχεδόν γεμίζει, ο ΠΑΟΚ παραλαμβάνει 8.500 εισιτήρια για το μεγάλο παιχνίδι, αλλά επιστρέφει τελικά τα 5.300 αδιάθετα υπό το φόβο σφοδρών επεισοδίων. Μεσημέρι Κυριακής, ποδοσφαιρικός καιρός, 60.000 φίλαθλοι κατακλύζουν το ΟΑΚΑ και ο Ολυμπιακός μπαίνει φουριόζος στο ξεκίνημα για να εκμεταλλευτεί την έδρα.
Ο ΠΑΟΚ περιορίζεται σε αμυντικούς προσανατολισμούς και προσπαθεί να ανακόψει την ορμή του Ολυμπιακού με διπλό αμυντικό τείχος και μοναδικούς καθαρόαιμους επιθετικογενείς παίκτες στην ενδεκάδα το Χρήστο Δημόπουλο και τον Ράντε Πάπριτσα.
Λίγο πριν από τη συμπλήρωση του πρώτου εικοσαλέπτου, έρχεται η πρώτη μεγάλη φάση που δίνει τεράστια αφορμή για συζήτηση. Ο Βαγγέλης Κουσουλάκης βγάζει την κάθετη πάσα στον Μητρόπουλο, ο «ψηλός» προλαβαίνει την έξοδο του Λάκη Στεργιούδα και λίγο πριν συγκρουστούν ένα μέτρο έξω από τη μεγάλη περιοχή, πλασάρει στέλνοντας τη μπάλα αργά αργά πρώτα στη ρίζα της δοκού και κατόπιν παρά την προσπάθεια του Νίκου Λιάκου, στα δίχτυα του ΠΑΟΚ.
Ο διαιτητής έχει προλάβει να σφυρίξει, δεν κατακυρώνει το γκολ και ακολουθεί θύελλα διαμαρτυριών. Ο Στεργιούδας στο μεταξύ αποχωρεί τραυματίας από τη σύγκρουση με το Μητρόπουλο, ενώ οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν κολλήσει πάνω στο διαιτητή και χρειάζεται να παρέλθει ένα ολόκληρο πεντάλεπτο για να εκτελεστεί το φάουλ.
Είναι δεδομένο ότι ο διαιτητής έχει χάσει τον έλεγχο, ο κόσμος στην εξέδρα αμφισβητεί κάθε σφύριγμά του και το παιχνίδι ξεφεύγει. Το ημίχρονο λήγει ισόπαλο χωρίς σκορ εν μέσω αποδοκιμασιών και ο προπονητής του Ολυμπιακού, ο Κέσλερ, στα αποδυτήρια ξεκαθαρίζει στους ποδοσφαιριστές του ότι το ματς είναι η τελευταία τους ευκαιρία.
Πράγματι, ο Ολυμπιακός του δευτέρου ημιχρόνου θυμίζει την ορμητική ομάδα του ξεκινήματος και σχεδόν με το ξεκίνημα, ο Τάκης Λεμονής εκτελεί φάουλ από αριστερά και ο Μητρόπουλος έρχεται σαν τρέιλερ, εκτελώντας τον Τάκη Παντέλη. Ο Ολυμπιακός παίρνει κεφάλι στο σκορ και πλέον αναμένεται η αντίδραση του ΠΑΟΚ.
Η αντίδραση έρχεται λίγο πριν από τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού, αλλά και εκεί πρωταγωνιστής είναι ο διαιτητής, όταν αρνείται το καταφανέστατο πέναλτι στο άτσαλο μαρκάρισμα του Πέτρου Μίχου πάνω στον Πάπριτσα.
Ο ρυθμός ξαναπέφτει και πρέπει να φτάσουμε στο τελευταίο δεκάλεπτο για να ανέβει η αδρεναλίνη στο κόκκινο: Ο Σέστις χορεύει τον Θωμά Σίγγα και βγάζει την "πάρε-βάλε" πάσα στον Ρότζερ Άλμπερτσεν. Ο αείμνηστος Νορβηγός φορ, λίγο πριν πλασάρει τον Παντέλη, δέχεται το αντικανονικό τάκλιν του Χάρη Μπανιώτη και ο διαιτητής αυτή τη φορά σφυρίζει το πέναλτι.
Στα 11 βήματα ο Νίκος Σαργκάνης, που είχε εξελιχθεί σε σπεσιαλίστα και μετρούσε ήδη δύο εύστοχες εκτελέσεις πέναλτι στα παιχνίδια με τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ και με την Παναχαϊκή στην Πάτρα. Ο Σαργκάνης δεν αστοχεί και ο Ολυμπιακός δείχνει να εδραιώνει τη νίκη του, ο ΠΑΟΚ, όμως, δεν έχει πει την τελευταία λέξη.
Δίνει το προειδοποιητικό χτύπημα στο 88’ με το δοκάρι στο βολ-πλανέ του Δημόπουλου και μειώνει ένα λεπτό αργότερα με το σπάνιας ομορφιάς γκολ του Πάπριτσα, μετά από την ασίστ του Γιάννη Δαμανάκη. Το τελευταίο λεπτό και οι καθυστερήσεις είναι σπάνιας έντασης, ο ΠΑΟΚ πιέζει, ο Ολυμπιακός όμως κρατάει και υποχρεώνει τους Θεσσαλονικείς στη δεύτερη ήττα τους, αφού ο ΠΑΟΚ είχε χάσει και με το "καθαρό" 3-0 στο Χαριλάου από τον Άρη.
Η λήξη του αγώνα είναι το ίδιο επεισοδιακή και στο δρόμο για τα αποδυτήρια ο βοηθός του Σκότσικ και επί σειρά ετών τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, Μλάντεν Φούρτουλα επιτίθεται στον Θανάση Μπέμπη. Εμπλέκονται και οι παίκτες των δύο ομάδων και τη φωτιά σβήνουν ο Θεοδωρίδης με τον πρώην "ασπρόμαυρο" Ορφανό, που τότε φορούσε τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Το τρίτο ημίχρονο του ντέρμπι συνεχίστηκε για πολλές ημέρες, στον ΠΑΟΚ επικρατούσε δυσπιστία σχετικά με το κατά πόσον το αθηνοκεντρικό κράτος θα τον αφήσει να πάρει τον τίτλο (δυσπιστία που όπως αποδείχθηκε στερείτο βάσης) και στον Ολυμπιακό σχεδίαζαν τη μεγάλη αντεπίθεση.
Τελικά, οι μοιραίες 4 σερί ισοπαλίες από την 22η μέχρι την 25η αγωνιστική άφησαν τον Ολυμπιακό οριστικά εκτός νυμφώνος και ο Ολυμπιακός έμεινε και εκτός Ευρώπης, αφού οι "ερυθρόλευκοι" τερμάτισαν έναν πόντο κάτω από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.
Εκείνες τις εποχή και με το βαθμολογικό σύστημα 2-1-0, οι διαφορές των πρωτοπόρων ήταν ανεπαίσθητες με χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνη ακριβώς τη σεζόν, όταν η διαφορά του πρώτου ΠΑΟΚ από τον πέμπτο Ηρακλή ήταν μόλις 5 βαθμοί.
Μέχρι την προτελευταία αγωνιστική, το πρωτάθλημα παιζόταν επί ίσοις όροις ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό με τον ουραγό και υποβιβασθέντα Πιερικό να ανακηρύσσεται σε ρυθμιστή του τίτλου, αφού παίρνει ανέλπιστη ισοπαλία με 2-2 στο ΟΑΚΑ και δίνει τον τίτλο στο Δικέφαλο.
Σε μια Τούμπα που κόχλαζε ώρες πριν από το παιχνίδι για μια ιδιότυπη "φιέστα", ο ΠΑΟΚ υποδέχεται τον Παναθηναϊκό που καίγεται έστω για τον βαθμό, προκειμένου να μην μείνει εκείνος εκτός Ευρώπης στη θέση του Ολυμπιακού. Το τελικό 1-1 δίνει στον Παναθηναϊκό τη 2η θέση (ισόβαθμος με την ΑΕΚ) και αφήνει τον Ολυμπιακό εκτός Ευρώπης, γεγονός που φέρνει κοσμογονικές αλλαγές στον Πειραιά.
