Έχει περάσει μία γεμάτη ημέρα, από την στέψη της πρωταθλήτρια Αγγλίας, Μάντσεστερ Σίτι. Οι παλμοί έχουν πέσει στον φυσιολογικό τους αριθμό, η φωνή έχει «ανοίξει» και οι σκέψεις έχουν μπει σε τάξη. Τι έκανε πάλι αυτή η ομάδα; Πώς καταφέρνει να είναι ένα βήμα από την πλήρη αποτυχία και να ανατρέπει τα δεδομένα; Να στέλνει όλους όσους την υποστηρίζουν από την κόλαση στο παράδεισο...
Ακόμα μία φορά, η Μάντσεστερ Σίτι κατάφερε στο photo-finish να τα φέρει όλα «τούμπα» και να τερματίσει πρώτη στην βαθμολογία. Πιο συγκεκριμένα, για τρίτη φορά, κατέληξε να σηκώνει το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική, όντας πίσω στο σκορ, πραγματοποιώντας μία μεγάλη ανατροπή.
Από το «Aguerooo», στο Μπράιτον και τον Γκουντογκάν
Δέκα χρόνια πέρασαν από την πρώτη κατάκτηση πρωταθλήματος από τη Μάντσεστερ Σίτι, μετά από 46 χρόνια, όταν ο «Aguerooooo» με σουτ μέσα από την περιοχή έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα της QPR, κάνοντας ξεκάθαρο πως το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός μπορεί να γεννήσει απίστευτα συναισθήματα.
Τότε οι «πολίτες», έχοντας πάρει προβάδισμα στο σκορ με τον Ζαμπαλέτα, βρέθηκαν στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης να είναι πίσω στο σκορ (1-2), δύο τέρματα μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μέσα σε δύο λεπτά έγινε η απόλυτη ανατροπή, στο 90’+2 ο Τζέκο έφερε στα ίσα το ματς, με τον Κουν Αγουέρο, στο 90'+4, να ολοκληρώνει την ανατροπή και να «βάφει» γαλάζιο το πρωτάθλημα της Premier League τη σεζόν 2011/12.
Και αυτό όπως φάνηκε ήταν μόνο η αρχή... Σε μία από τις πιο «χιτσκοκικές» σεζόν (2018/19) στην Αγγλία, Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ έφτασαν στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος να διεκδικούν το τρόπαιο της Premier League. Οι «πολίτες» έπαιζαν εκτός έδρας με την Μπράιτον, ενώ οι «reds» εντός με τη Γουλβς.
Οι πρωτοπόροι τότε «citizens», έμειναν πίσω στο σκορ, με την παγωμάρα να κάνει και πάλι την εμφάνισή της. Η άμεση ισοφάριση του Αγουέρο, όμως, έβαλε και πάλι στις ράγες το... τρένο του Πεπ Γκουαρντιόλα, το οποίο ανέτρεψε το σκορ και εν τέλει νίκησε με 4-1, κατακτώντας το πρωτάθλημα με 98 βαθμούς με την Λίβερπουλ να τερματίζει δεύτερη με 97.
Για να φτάσουμε στο προχθές, Κυριακή 22 Μαΐου. Για ακόμα μία φορά, η ομάδα του Μάντσεστερ ήθελε μόνο νίκη για να σιγουρέψει την κατάκτηση του τίτλου. Μπήκε δυναμικά στο ματς, ωστόσο στο 37ο λεπτό ο Κας με καρφωτή κεφαλιά έφερε ψυχρολουσία στο Έτιχαντ.
Στην επανάληψη, μετά το σοκ του γκολ, η Σίτι προσπάθησε να βγάλει αντίδραση χάνοντας μεγάλες ευκαιρίες για την ισοφάριση, ωστόσο εννέα λεπτά μετά την συμπλήρωση της μίας ώρας παιχνιδιού ο Κουτίνιο έμοιαζε πως έβαζε την... ταφόπλακα πάνω από τα όνειρα των «πολιτών».
Κι εκεί είναι που η «Typical City» έκανε ξανά την εμφάνισή της. Μέσα σε ένα πεντάλεπτο... φωτιά, οι παίκτες του Πεπ Γκουαρντιόλα ταξίδεψαν τους φίλους της ομάδας από την κόλαση στον παράδεισο.
Καταρχάς, στο 76΄ ο Γκουντογκάν επανέφερε κάποιες ελπίδες μειώνοντας σε 1-2, έπειτα στο 78’ ο Ρόντρι με αλλεπάλληλα «vamos» έδωσε το σύνθημα για την ανατροπή έχοντας φέρει το ματς στα ίσα, ώστε ο Γκουντογκάν στο 81ο λεπό να προκαλέσει την απόλυτη τρέλα στο Έτιχαντ, σφραγίζοντας την κατάκτηση του 4ου τίτλου Premier League μέσα σε πέντε χρόνια για την Μάντσεστερ Σίτι.
Οι τρεις παραπάνω αναμετρήσεις πέραν των κοινών τους χαρακτηριστικών, έχουν καθιερώσει το πιο... σουρεάλ παρατσούκλι στο σύλλογο Μάντσεστερ Σίτι. Από το 2012 έως και σήμερα, δηλαδή από την πρώτη κατάκτηση Premier League από τους «πολίτες» μέχρι την πιο πρόσφατή τους, αυτοί οι αγώνες έχουν δώσει στην ομάδα του Μάντσεστερ το χαρακτηρισμό «Typical City».
Ένας χαρακτηρισμός που εξηγεί πώς η Μάντσεστερ Σίτι κάνει τα εύκολα - δύσκολα, όσον αφορά τις εγχώριες αγωνιστικές υποχρεώσεις της, αλλά στο τέλος πετυχαίνει. Ένας χαρακτηρισμός, ο οποίος συνοδεύεται με τον «Manchester City’s way», δηλαδή τον τρόπο που ανατρέπει τις εις βάρος της καταστάσεις, φτάνοντας πάντα στην επίτευξη του στόχου.
Υ.Γ: Μετά τον αποκλεισμό της Πρωταθλήτριας Αγγλίας, από την Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά του UEFA Champions League, είχα γράψει για το εάν «έχουμε καταλάβει τι έχει πετύχει ο Γκουαρντιόλα με την Μάντσεστερ Σίτι;». Πιστεύω το προχθεσινό επίτευγμα των «πολιτών» να κάνει - πλέον - ξεκάθαρο σε όλους πως ο Καταλανός προπονητής έχει δημιουργήσει τη δική του δυναστεία στο Νησί. Σίγουρα, του λείπει η μεγάλη βραδιά στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Κάποια στιγμή θα έρθει... Αλλά και να μην έρθει, τα δάκρυα του Πεπ μετά το σφύριγμα της λήξης θα μείνουν ανεξίτηλα στις μνήμες και θα συνοδεύουν για πάντα το «μύθο» του στα αγγλικά γήπεδα και όχι μόνο!
