Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω διά ζώσης τον ιδρυτή και πρόεδρο του Προτύπου Αθλητικού Κέντρου Χαλανδρίου, παρότι είχαμε μιλήσει κάποιες φορές μέσω διαδικτύου για θέματα που αφορούσαν στην άρση βαρών. Λάτρευε το άθλημα των δυνατών και έτσι το 1993, όταν είχε ολοκληρώσει την αθλητική του πορεία ίδρυσε τον σύλλογο, από τον οποίο δεν έλλειψε ποτέ, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που τον είχαν καθηλώσει σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Η είδηση του θανάτού του, το περασμένο Σάββατο, μου προκάλεσε βαθιά θλίψη, αφού διαπίστωσα ότι δεν χάθηκε απλώς ένας άξιος άνθρωπος του αθλητισμού αλλά και ένας φίλος ή και φύλακας άγγελος...
Η ιστορία έχει ως εξής: Την τελευταία τετραετία της προεδρίας του Πύρρου Δήμα στην Ελληνική Ομοσπονδία της Άρσης Βαρών, το άθλημα γνώρισε την πλήρη απαξίωση. Διατηρώντας παράλληλα θέση τεχνικού διευθυντή στις ΗΠΑ, ο τρις «χρυσός» Ολυμπιονίκης «απαγόρευε» οποιαδήποτε κριτική προς το πρόσωπο του, παρά το γεγονός ότι εκείνο το διάστημα η εθνική ομάδα παρέπαιε και ο αδελφός του Οδυσσέας Δήμας, ενώ είχε εμπλακεί σε υπόθεση ντόπινγκ διατηρούσε τη θέση του εθνικού προπονητή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι δημοσιογράφοι προσπάθησαν να καταγράψουν τα όσα συνέβαιναν στον κόσμο της ελληνικής άρσης βαρών, πάντα με στοιχεία και αποδείξεις, αντιμετώπιζαν από παρεμβάσεις στο έργο τους έως και απολύσεις. Εγώ ατυχώς βρέθηκα την τελευταία κατηγορία, ενώ λίγους μήνες μετά την απόλυση μου, το 2019 η ΕΟΑΒ, κατέθεσε αγωγή εις βάρος μου αξιώνοντας το ποσό των 50.000 ευρώ για δυσφήμηση του προέδρου, αφού έκανα το έγκλημα να συνεχίσω να γράφω.
Πρωτόδικα δικαιώθηκα, όμως όλως τυχαίως λίγες μέρες μετά το ρεπορτάζ μου τον περασμένο Αύγουστο, σύμφωνα με το οποίο ο πρόεδρος της Αλβανικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, Ελέζ Γκιόζα κατηγορούσε τον ομοσπονδιακό προπονητή και αδελφό του Πύρρου Δήμα, Οδυσσέα ότι ντόπαρε δύο Αλβανούς αθλητές, εκ των οποίων η μία πρωταθλήτρια Ευρώπης, η ΕΟΑΒ επανήλθε κάνοντας έφεση στην αρχική απόφαση. Αυτό πρακτικά για μένα σήμαινε οικονομικό στραγγαλισμό, αφού σε διάστημα ενός μήνα έπρεπε να βρω και να καλύψω τα δικαστικά έξοδα για τη μήνυση και αγωγή (300.000 ευρώ) που έχει καταθέσει εις βάρος μου η πρόεδρος του ΣΕΦ, Χριστίνα Τσιλιγκίρη για συκοφαντική δυσφήμηση και την έφεση στην αγωγή της ΕΟΑΒ για τον ίδιο λόγο.
Τότε, λοιπόν, ο Παναγιώτης Τζήμος, ενήμερος για τις υποθέσεις μου, από τις αναρτήσεις μου στο Facebook, επικοινώνησε μαζί μου και με ένα λιτό μήνυμα μου ζήτησε τον τραπεζικό μου λογαριασμό για να με ενισχύσει οικονομικά. Επειδή δεν γνωριζόμασταν παρότι είχα ανάγκη τα χρήματα δεν τα δέχτηκα και τον ευχαρίστησα ευγενικά.
Λίγες ημέρες μετά τη δίκη ενημερώθηκα από φίλο ότι έχει συγκεντρωθεί ένα πολύ σημαντικό ποσό, το οποίο σχεδόν κάλυπτε τα δικαστικά έξοδα της έφεσης. Δέχτηκα τα χρήματα με ανακούφιση και την προϋπόθεση να τα επιστρέψω, μόλις τελεσιδικήσει η υπόθεση, τη οποία δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι με τα στοιχεία που έχω προσκομίσει στις προτάσεις μου θα κερδίσω, ξανά και ξανά και όσες φορές χρειαστεί.
Το Σάββατο το πρωί, λίγο αφότου ενημερώθηκα για το θάνατο του Παναγιώτη Τζήμου έλαβα ένα μήνυμα που έλεγε τα εξής: «Απλά για να γνωρίζεις, αν θέλεις να πεις ευχαριστώ σε έναν άνθρωπο για τα χρήματα, αυτός ήταν ο Παναγιώτης. Δική του επιθυμία και παρότρυνση ήταν, σε οτιδήποτε χρειαστείς να σε στηρίξουμε». Το μήνυμα συνοδευόταν και από ένα screenshot στο οποίο ο Παναγιώτης Τζήμος έγραφε στις 5 Οκτωβρίου του 2022: «Ελπίζω και εύχομαι να είστε όλοι καλά. Θέλω να καταθέσω μία πρότασή μου που αφορά στην οικονομική ενίσχυση της δημοσιογράφου Αργυρώς Γιαννουδάκη, δεδομένου ότι έχει κάνει έναν τιτάνιο αγώνα για να ξεσκεπάσει τη βρωμιά και τη σαπίλα της σημερινής Διοίκησης της ΕΟΑΜ. Επιβάλλεται να συμπαρασταθούμε οικονομικά και ηθικά στο μεγάλο αγώνα που δίνει μόνη της. Η αλληλεγγύη και η αναγνώριση στο πρόσωπο της πρέπει να γίνει με έργα από όλους μας. Παρακαλώ συζητήστε το προκειμένου να διαπιστώσετε εάν υπάρχει ομοθυμία για την υλοποίηση της πρότασης. Καλό βράδυ ευχαριστώ».
Κάπως έτσι ο πιτσιρικάς που ήρθε στα 10 του χρόνια στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Ίδρυμα Χατζηκώνστα επειδή η οικογένεια του δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τον μεγαλώσει, μου στάθηκε σαν πατέρας χωρίς να το γνωρίζω.
Το μόνο που λύγισε τον αγέρωχο αυτόν άνθρωπο που οικογένεια του ήταν το ΠΑΚ Χαλανδρίου ήταν η ALS (πλαγία αμυοτροφική σκλήρυνση ή νόσος του κινητικού νευρώνα), μία αδυσώπητη ασθένεια, που τα τελευταία δέκα χρόνια του στερούσε προοδευτικά τη δυνατότητα της κίνησης.
Ο Παναγιώτης είχε επιτυχίες ως αρσιβαρίστας σε εθνικό επίπεδο, όμως κατάφερε να γίνει διεθνής κριτής, εκτελώντας χρέη μάλιστα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Η απώλεια του Παναγιώτη Τζήμου, δημιουργεί κλυδωνισμούς στο ΠΑΚ Χαλανδρίου, του οποίου ήταν ο στυλοβάτης, με το τμήμα βόλεϊ να αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα ελλείψει χορηγού.
Οι φίλοι που μου έδωσαν τα χρήματα για το δικαστήριο, ανάμεσα σε αυτούς και ο Παναγιώτης μου είχαν ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλουν να τους τα επιστρέψω, όμως αυτά τα χρήματα δεν ανήκουν σε εμένα. Αυτά τα χρήματα ανήκουν στην άρση βαρών και με την άδεια τους, όταν έρθουν στα χέρια μου θα πάνε στο ΠΑΚ Χαλανδρίου. Έως τότε όμως, ελπίζω ότι κάποιος χορηγός θα βρεθεί για να στηρίξει ένα σωματείο που πραγματικά πρεσβεύει τις αξίες του αθλητισμού.
Το χρωστάμε στον Παναγιώτη Τζήμο και τον υγιή αθλητισμό...
