Τώρα που κάθεται η σκόνη από την πεντάρα του ΠΑΟΚ επί της Ντινάμο στην Τούμπα και την θριαμβευτική πρόκριση στην προημιτελική φάση του Europa Conference League, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της επιτυχίας του Δικεφάλου και οι προεκτάσεις της.
Μπορώ να χαρακτηρίσω την πρόκριση, ως δικαίωση για όλους αυτούς που λατρεύουν και νοιάζονται για το καλό και την προκοπή της ομάδας. Μόνο που την αγαπούν τόσο παθολογικά θα έλεγα, που από το πολύ σφίξιμο, όχι την πνίγουν αλλά τη στραγγαλίζουν. Έτσι είναι η παθολογική αγάπη, έτσι είναι ο ΠΑΟΚ.
Τέλος πάντων, επειδή όλοι ΠΑΟΚ είμαστε και στο τέλος τα βρίσκουμε (κέφι μας και… γούστο μας) να τσακωνόμαστε για την τρέλα μας), αυτό που μετράει είναι η ουσία και αυτή είναι μια και δεν αλλάζει.
Το ποδοσφαιρικό γκρουπ του Ραζβάν Λουτσέσκου, συνεχίζει στους οχτώ της Ευρώπης, γράφει τη δίκη της λαμπρή ιστορία, εκπροσωπεί επάξια το Ελληνικό ποδόσφαιρο και απλώνει τη δημοφιλία της σε όλο και περισσότερους θαυμαστές, που γίνονται μοιραία οι επόμενοι νέοι φίλοι της.
Αποδείχτηκε περίτρανα πόσο μεγάλα και θαυμαστά μπορεί να πετύχει αυτή η σπουδαία παρέα (γιατί για μια όμορφη ποδοσφαιρική παρέα μιλάμε, που ό,τι κάνει φέτος μοιάζει να το διασκεδάζει, παρά τις πρόσκαιρες πίκρες και στενοχώριες), που όταν αποφασίσει να παίξει την μπάλα που μας συνήθισε, τότε είναι ικανή να τρελάνει –κι άλλο- κόσμο.
Όταν θυμίζει τον εαυτό του ο ΠΑΟΚ, τότε κι ο κόσμος απολαμβάνει θέαμα και η αναγνώριση έρχεται απλόχερα και από παντού. Μια υπόκλιση σε ό,τι μας παρουσιάζουν φέτος ο Ραζβάν και τα παιδιά του είναι η καλύτερη αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς στη ψυχή μας και στην περηφάνεια μας.
Οσο για τις εγχώριες υποχρεώσεις, μπορούν να περιμένουν, καθώς η ομάδα παίρνει λίγες ανάσες, καθαρίζει το μυαλό της και ετοιμάζεται να ξαναβρεί τα… πατήματά της και να ξανασυνατηθεί με όλους τους αντιπάλους της στο κυνήγι του τίτλου, κάτω πλέον από διαφορετικές συνθήκες. Ο ΠΑΟΚ έχει αποδείξει (και πρόθυμα θα το επαναλάβει) πως είναι ζωντανός και έτοιμος να διεκδικήσει επάξια και παλληκαρήσια όσα μεγάλα και τρανά ονειρεύεται, σε Ελλάδα και Ευρώπη για το υπόλοιπο της σεζόν.
Το λυπηρό ενόψει του αγώνα με την Κλαμπ Μπριζ στο Βέλγιο, είναι ο περιορισμός του αριθμού των εισιτηρίων που μπορεί να διαθέσει ο ΠΑΟΚ στον κόσμο του. Ο φόβος των Βέλγων να μην μετατραπεί το «Γιαν Μπρέιντελ» σε Τούμπα, στερεί το δικαίωμα από μεγάλο αριθμό φίλων του Δικεφάλου, να ταξιδέψουν στη Βρύγη για να συμπαρασταθούν στην ομάδα τους.
Η τρέλα (χωρίς εισαγωγικά διότι περί αυθεντικής τρέλας πρόκειται) του κόσμου, να εξασφαλίσει ένα εισιτήριο για το πρώτο παιχνίδι, δεν θα ικανοποιηθεί παρά το γεγονός πως το γήπεδο δεν θα γεμίσει. Οι Βέλγοι θα μπορούσαν να διαθέσουν μεγαλύτερο αριθμός εισιτηρίων στον ΠΑΟΚ αλλά, αρνούνται πεισματικά να ικανοποιήσουν τα αιτήματα της ΠΑΕ που ασκεί ασφυκτική πίεση προς κάθε κατεύθυνση για να ικανοποιήσει μεγαλύτερο αριθμό φιλάθλων της.
Με αυτό που ζω τις τελευταίες ημέρες, χωρίς ίχνος υπερβολής μπορώ να γράψω πως η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα μπορούσε άνετα να διαθέσει ακόμα και 5.000 (ίσως να είναι μικρός ο αριθμός) εισιτήρια για τον αγώνα στο Βέλγιο. Είπαμε όμως, ο φόβος των επιτελών της Μπριζ, θα αφήσει κόσμο και κοσμάκη στην Ελλάδα, να περιμένει με αγωνία τον επαναληπτικό της Τούμπας. Εκεί, στην Τούμπα, θα κληθεί ο ΠΑΟΚ να γράψει ιστορία στις 18 Απριλίου, αντιμετωπίζοντας την πρόκληση της πρόκρισης του, στους 4 του Europa Conference League. Μέχρι την επόμενη πρόκληση φυσικά!
