Το πρώτο «πακέτο» αγώνων στα πλέι οφ, ήταν απίστευτα δύσκολα. Πριν αρχίσει η διαδικασία στεκόμασταν στην κρισιμότητα των τεσσάρων πρώτων αναμετρήσεων, στις οποίες είτε θα μπει ο Παναθηναϊκός για τα καλά στη «μάχη», είτε θα χάσει τις ελπίδες του. Το σκωτσέζικο ντους από Ολυμπιακό σε ΠΑΟΚ, ήρθε να στρώσει ιδανικά με ΑΕΚ και Άρη.
Το διπλό στη Θεσσαλονίκη δίνει στους Πράσινους το δικαίωμα να χαμογελούν. Τρεις νίκες σε αναμετρήσεις εκτός με Ολυμπιακός, εντός με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, εκτός με Άρη. Χωρίς να έχει παίξει με τη Λαμία ακόμη και να ακολουθούν τα δύο παιχνίδια μαζί της, τη στιγμή που ο πρωτοπόρος ΠΑΟΚ έχει αντίστοιχα τα ματς με Ολυμπιακό.
Κόντρα στην ΑΕΚ το Τριφύλλι έμεινε… ζωντανό, κόντρα στον Άρη παγίωσε την δυναμική επιστροφή του από την ήττα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Εκεί απλά μια ισοπαλία αν είχε πάρει, θα συζητούσαμε για την τέλεια εκκίνηση, όμως είναι σαφές πως σε αυτή τη διαδικασία οι βαθμοί θα «σπάσουν». Το παν είναι στο «σπάσιμο» να έχει ο Παναθηναϊκός το κάτι παραπάνω. Όπως το έχει κάνει, παίζοντας τέσσερα ντέρμπι και περνώντας απ’ την έδρα του Άρη. Εκεί όπου δεδομένα κάποιος απ’ τους τρεις άλλους διεκδικητές θα «στραβώσει».
Ξαφνικά επειδή ο Παναθηναϊκός γύρισε και νικάει, το γυρνάμε στο επίπεδο ποδοσφαίρου που απέδωσε στη Θεσσαλονίκη. Εμείς προκαλούμε ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό, να έχουν τον ίδιο Σκοπιανό διαιτητή και να ζητήσουν να σφυρίζει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Μάγκες αν νικήσουν υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμη πιο μάγκες αν αποδώσουν και μπαλάρα.
Το ξύλο δε βγήκε απ’ τον παράδεισο στο ποδόσφαιρο, το σκληρό παιχνίδι υπό την ανοχή ενός τέτοιου ρέφερι απ’ την… ποδοσφαιρομάνα των Σκοπίων, δίνει το πλεονέκτημα στην ομάδα που δεν έχει το πρέπει και κυρίως δεν θέλει να υπερισχύσει η ποιότητα στο χορτάρι. Οι συνθήκες μετέτρεψαν το ματς σε κάτι που δεν επέτρεπε να παιχτεί καλό ποδόσφαιρο, απ’ αυτόν που μπορεί να το κάνει στο συγκεκριμένο ζευγάρι.
Το… μπλόκο έσπασε, οι «βλαχο-Μαντζιές» δεν πέρασαν και μπράβο στον Φώτη Ιωαννίδη που είχε τη λογική της αντίδρασης. Ίσως εκείνη η στιγμή να λειτούργησε κι ως αφύπνιση σε ένα ματς που δεν έδειχνε να πηγαίνει καλά. Ειδικά με τον τρόπο που επέτρεπε ο διαιτητής να παίζεται το ματς.
Το σημαντικό είναι πως ο Παναθηναϊκός είχε ουσία. Στην αναμέτρηση της κανονικής διάρκειας στο συγκεκριμένο γήπεδο, ίσως να απέδωσε καλύτερο ποδόσφαιρο. Όμως οι ευκαιρίες χάνονταν. Τώρα απ’ αυτές που δημιούργησαν οι Πράσινοι είχαν την ουσία να μετατρέψουν σε γκολ τις δύο. Σημαντική σημείωση εδώ: Πρώτη φορά που το Τριφύλλι δεν δέχεται τέρμα στα πλέι οφ και μέχρι στιγμής σε όλα τα ματς σκοράρει τουλάχιστον 2 τέρματα (συνολικά 10 σε 4 αναμετρήσεις με αυτές τις ομάδες).
Η περίοδος και οι συνθήκες του ίδιου του προγράμματος, ήταν μειονέκτημα απ’ την αρχή. Ειδικά το σερί των 8 ημερών με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Άρη. Τώρα που μπαίνει στη μέση η Ευρώπη, τώρα που ο Παναθηναϊκός έχει απανωτά τη Λαμία, δεν αποκλείεται να μιλάμε με εντελώς διαφορετικά δεδομένα στο τέλος του μήνα.
Το σπουδαίο των τελευταίων ημερών, είναι η ίδια η αντίδραση των παικτών. Αυτοί έβγαλαν την ομάδα απ’ τη… λάσπη στην οποία μπήκε μετά τον ΠΑΟΚ. Με μια απλή ισοπαλία κόντρα στην ΑΕΚ, θυμίζουμε πως τα πάντα είχαν τελειώσει. Κι αυτή τη στιγμή η κορυφή απέχει 2 βαθμούς και η δεύτερη θέση 1. Όντας η μόνη ομάδα που ακόμη δεν έπαιξε με τη Λαμία, είχε τον Άρη στη Θεσσαλονίκη και νίκησε δύο απ’ τους τρεις συνδιεκδικητές.
Θα σκέφτεστε πως η Λαμία δε θα είναι εύκολος αντίπαλος. Σαφές αυτό, επειδή τώρα είναι η στιγμή που η συγκεκριμένη ομάδα θα θυμηθεί τη δήλωση Βόκολου πως δε θα είναι σάκος του μποξ στα πλέι οφ. Γενικά συσπείρωση, πάθος και αποφασιστικότητα, εμφανίζονται στον ύψιστο βαθμό κόντρα στον Παναθηναϊκό. Βάζεις και κάνα Σκοπιανό διαιτητικό φυντάνι στη μέση, ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει.
Εδώ που έφτασε ο Παναθηναϊκός, το βαθμολογικό «ψαλίδισμα» της διαφοράς, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση και τις προκλήσεις απέναντι στην ομάδα, είναι ξεκάθαρο πως θα συσπειρώσουν και τον κόσμο.
Δεν είναι ντροπή να το αναφέρουμε, εμείς χάσαμε μεγάλο βαθμό της πίστης μας για την επιτυχία, μετά την ήττα απ’ τον ΠΑΟΚ. Η συνέχεια ευτυχώς μας διέψευσε. Το σπουδαιότερο επίτευγμα για τον Παναθηναϊκό, είναι πως έβγαλε τον εαυτό του απ’ τη λάσπη με χαρακτήρα και προσωπικότητα. Αφήστε τους άλλους να σας λένε πως τα πάντα έγιναν από… τύχη. Γενικά πουλάει να πει ο κάθε αναλυτής πως ο Παναθηναϊκός πάντα νικά χωρίς να κάνει κάτι σωστό. Τώρα αν οι συγκεκριμένοι αναλυτές, είναι λιγότερο αντικειμενικοί κι από οργανωτές της εξέδρας, δεν έχει σημασία. Στο πες-πες κάτι θα μείνει.
Ο Παναθηναϊκός έχοντας το δυσκολότερο πρόγραμμα, έχει μαζέψει τους περισσότερους βαθμούς στα πλέι οφ. Σοβαρότητα κόντρα στη Λαμία τώρα και μετά χαλαρά παρακολούθηση τι θα κάνουν οι υπόλοιποι. Αν και ό,τι κι αν κάνουν, η κατάσταση γύρισε καλά στα χέρια του Παναθηναϊκού.
Υ.Γ. Και ο Σκοπιανός διαιτητής και η… λύσσα του Άρη, ήταν όσα χρειαζόταν να βιώσει ο Παναθηναϊκός ενόψει και του τελικού κυπέλλου. Εκεί βέβαια δε νομίζουμε να έρθει τέτοιου επιπέδου διαιτητές. Στην Ελλάδα βέβαια, ποτέ μη λες ποτέ.
