MENU

Το είδα στο βίντεο ντοκουμέντο που κυκλοφόρησε αμέσως μετά το συμβάν, αλλά ο εγκέφαλος μου αδυνατεί να επεξεργαστεί την πληροφορία, ότι ανά πάσα στιγμή, εγώ ή κάποιος αγαπημένος μου, κινδυνεύει να δολοφονηθεί δι’ ασήμαντον αφορμή. Διότι περί αυτού πρόκειται…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ένας ναυτικός, από τον μούτσο έως τον καπετάνιο είναι ότι όταν υπάρχει άνθρωπος στη θάλασσα:

1. Φωνάζεις δυνατά στο υπόλοιπο πλήρωμα «άνθρωπος στη θάλασσα» και κάνουν κράτει.

2. Αναθέτουν σε έναν από το πλήρωμα να παρατηρεί και να μη χάσει από τα μάτια του την οπτική επαφή με το θύμα, δείχνοντας συνέχεια τη θέση του με τα χέρια.

3. Γυρίζει κατά 180° το σκάφος και κάνοντας αργά επιχειρεί να προσεγγίσει το θύμα.

Τίποτα από αυτά δεν έγινε χθες το βράδυ. Οι δύο άντρες του πληρώματος που απώθησαν κατ’ επανάληψη τον άτυχο άνδρα, που τελικά έπεσε στο νερό και χάθηκε μέσα στη δίνη που δημιουργούν οι τεράστιες προπέλες ειδικά δίπλα στον προβλήτα (λόγω της αντίστασης), έμειναν να τον παρατηρούν. Είναι σαφές ότι όσο καλό κολύμπι και να ξέρεις πέφτοντας σε αυτό το σημείο, είναι αδύνατον να βγεις ζωντανός γιατί ακόμα αν δεν διαμελιστείς από τις ίδιες προπέλες, δεν θα καταφέρεις ποτέ να μείνεις στην επιφάνεια.

Το πλοίο απέπλευσε με καθυστέρηση 40 περίπου λεπτών, με τους υπεύθυνους να ανακοινώνουν: «Ενημερώνουμε τους κυρίους επιβάτες ότι η καθυστέρηση απόπλου του πλοίου οφείλεται σε περιστατικό που έγινε στο λιμάνι του Πειραιά. Το πλοίο δεν έχει καμία ευθύνη για το συμβάν. Ευχαριστούμε για την κατανόηση».

Ο καπετάνιος δηλαδή ενημερώθηκε ότι έπεσε άνθρωπος στη θάλασσα και έδωσε εντολή απόπλου και αν δεν υπήρχαν κάμερες, που κατέγραψαν καρέ-καρέ τη δολοφονία, θα είχαμε μείνει στην αρχική εκδοχή της είδησης, ότι ένας επιβάτης έπεσε και πνίγηκε στο λιμάνι του Πειραιά όταν προσπάθησε να επιβιβαστεί ενώ το πλοίο είχε αναχωρήσει.

Εκείνοι οι οποίοι είναι υποτίθεται υπεύθυνοι για την ασφάλεια των επιβατών ήταν αιτία για τη δολοφονία ενός ανθρώπου, αλλά αυτό καθόλου δεν προβλημάτισε την πλοιοκτήτρια εταιρεία, Αttica Group, η οποία το μόνο για το οποίο προβληματίστηκε εξ αρχής ήταν να αλλάξει το πλήρωμα για να μη χάσει τα ναύλα από το συγκεκριμένο δρομολόγιο. Και το ταξίδι πράγματι έγινε στις 3 το πρωί…

Σε αυτή τη διαλυμένη χώρα γίνεται για μία φορά ακόμη αντιληπτό ότι δεν λειτουργεί τίποτα. Το μόνο που μας σώζει είναι η αλληλεγγύη. Αυτό το αποτρόπαιο συμβάν μας δίδαξε ότι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε πουθενά και σε κανέναν, παρά μόνο ο ένας στον άλλον.

Η άμεση κινητοποίηση (κάλεσαν το λιμενικό και δημοσιοποίησαν βίντεο ντοκουμέντο) των ανθρώπων που εξακολουθούν να φέρουν την ιδιότητα του ανθρώπου, στάθηκε αφορμή να επέμβει το λιμενικό, το οποίο ειρήσθω εν παρόδώ ήταν «απών» κατά τον απόπλου (και εδώ πρέπει να αναζητηθούν και οι δικές του ευθύνες αναφορικά με το πώς φτάσαμε, ένας άνθρωπος να τρέχει ανενόχλητος να μπει σε ένα πλοίο που απέπλεε με κίνδυνο της ζωής του) και καταλήξαμε στην εισαγγελική εντολή με την οποία το Blue Horizon που ήδη είχε φτάσει στην Αίγινα να επιστρέψει στο λιμάνι και να συλληφθούν ο καπετάνιος και μέλη του πλήρώματος.

Δεν έχω σοκαριστεί τόσο, επειδή πριν λίγους μήνες επιβιβάστηκα σε αυτό το πλοίο και ταξίδεψα στο Ηράκλειο, όσο για το γεγονός ότι ως φοιτήτρια θυμάμαι πάνω από μία φορά να φτάνω στο λιμάνι τελευταία στιγμή, να βγάζω εισιτήριο στο παραπέντε και να μου λένε τρέξε προλαβαίνεις. Και πράγματι να πηδάω στον καταπέλτη λίγα δευτερόλεπτα προτού εγκαταλείψει τον προβλήτα. Και θυμάμαι να μου κάνουν νόημα να τρέξω πιο γρήγορα και να με βοηθούν. Τώρα τι άλλαξε;

Είναι σαφές ότι απαγορεύεται η επιβίβαση αφότου έχουν λύσει οι κάβοι. Και απαγορεύεται για την ασφάλεια των επιβατών. Για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να γλιστρήσεις και να βρεθείς στη θάλασσα. Δεν μπορώ λοιπόν να κατανοήσω με τη λογική γιατί τον πέταξαν στη θάλασσα. Ακόμα και αν δεν είχε εισιτήριο, θα μπορούσε να γλιτώσει το αντίτιμο; Τι θα έκανε θα σάλταρε μεσοπέλαγα; Δύο τινά μπορούσαν να συμβούν είτε θα πλήρωνε το αντίτιμο του εισιτηρίου στο λογιστήριο ή αν δεν το διέθετε θα κινούνταν οι νόμιμες διαδικασίες από την εταιρεία.

Αναπόφευκτα αυτή η δολοφονία μου έφερε στο μυαλό το ναυάγιο της Πύλου, όπου το σαπιοκάραβο έγινε υγρός τάφος για 600 ίσως και παραπάνω ανθρώπους, ανάμεσα τους γυναικόπαιδα. Παράτυποι μετανάστες που οι ζωές τους δεν έχουν αξία και παρά τις ολιγωρίες που προκύπτουν από πλευράς λιμενικού, από έρευνας που έκανε ομάδα Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων και σε ελάχιστα μέσα ελληνικά αναδημοσιεύτηκε, πέρασε και ξεχάστηκε. Αλήθεια τώρα, όμως, θα ξεχαστεί, όταν ξέρεις ότι αύριο μπορεί να είναι το παιδί σου σε αυτή τη θέση;

Πέρα από το ανθρώπινο κομμάτι αυτής της ιστορίας υπάρχει και κάτι ακόμη. Η τεράστια καταστροφή που θα φέρει στη βαριά βιομηχανία της χώρας τον τουρισμό, όταν από σήμερα η είδηση, συνοδευόμενη από το βίντεο θα κάνουν το γύρω του κόσμου.

Αυτή η στυγνή δολοφονία θα έρθει να προστεθεί στις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, την αισχοκέρδια, την καταστροφή του φυσικού πλούτου και έτσι απλά η «βαριά» βιομηχανία θα βάλει σταδιακά «λουκέτο». Γιατί ούτε βαριά ήταν ποτέ, ούτε βιομηχανία.

Aυτή η τραγική είδηση μου προκαλεί οδύνη και για έναν ακόμη λόγο. Στις 04.08.23 η Επιτροπή Ανταγωνισμού ενέκρινε τη συγχώνευση της ΑNEK με την Attica Group, απόφαση που θα οδηγήσει στην ανεργία τους υπαλλήλους της εταιρείας στα Χανιά, όπου θα καταργηθούν οι υπηρεσίες που λειτουργούσαν.

H ANEK για όσους δεν γνωρίζουν είναι μία εταιρεία που ιδρύθηκε ένα χρόνο περίπου μετά το ναυάγιο του «Ηράκλειον» στη Φαλκονέρα στις 8/12/1966, με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη, Ειρηναίου Γαλανάκη. Ο πνευματικός αυτός άνθρωπος ίδρυσε μία πολυμετοχική, λαϊκής βάσης εταιρεία, για να ταξιδεύουν οι Χανιώτες με ασφάλεια.

Οραματιστής με ατέλειωτη αγάπη προς τον συνάνθρωπο, ο Ειρηναίος, ουδεμία σχέση είχε με την πλειοψηφία των ρασοφόρων, έτσι εκτός από την ΑΝΕΚ, είχε ιδρύσει μεταξύ άλλων ευαγών -κατά κυριολεξία- ιδρυμάτων και εταιρείες για να δώσει αξιοπρεπή δουλειά σε κόσμο, αλλά και μαθητικά οικοτροφεία και τεχνικές σχολές, στις οποίες φιλοξενούσε παιδιά φτωχών οικογενειών και τους μάθαινε τέχνες. Εκεί ο πατέρας μου έμαθε τυπογράφος και η μάνα μου μοδίστρα.

Η ΑΝΕΚ αργότερα πέρασε στον έλεγχο της οικογένειας Βαρδινογιάννη και πλέον το ΑΝΕΚ συνοδεύεται από το Blue Star Ferries και αν ο παππούς Ειρηναίος έβλεπε από εκεί ψηλά θα φασκελώνονταν…

Μετά το χθεσινό έγινε σαφές ότι δεν υπάρχει τίποτα πλέον από την ΑΝΕΚ. Έχει μετατραπεί σε ό,τι χειρότερο μπορεί να επιδείξει η σύγχρονη ελεύθερη αγορά. Και επειδή στην ελεύθερη αγορά τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι πελάτες, εγώ δεν πρόκειται να ξαναταξιδέψω ΠΟΤΕ με τη συγκεκριμένη εταιρεία. Θα κατεβαίνω μέσω Ηρακλείο με την ανταγωνίστρια της. Αυτό μόνο περνά από το χέρι μου, αυτό θα κάνω.

 

ΥΓ. Δεν ξέρω αν θα είναι αιωνία σου η μνήμη Αντώνη Καρυώτη, ελπίζω όμως να μην ξεχαστεί τόσο γρήγορα όσο του Θανάση Καναούτη, που σκοτώθηκε όταν ελεγκτές τον έσπρωξαν από το τρόλεϊ επειδή δεν είχε εισιτήριο. Εσύ είχες, τι ειρωνεία...

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΕΔΩ:

Blue Horizon: Για ανθρωποκτονία από κοινού κατηγορούνται ο καπετάνιος και τα τρία μέλη του πληρώματος

Μάνδρου για το περιστατικό στον Πειραιά: «Ας τον πλάκωναν στις κλοτσιές, όλα επιτρέπονται, όχι να τον σκοτώσεις»

Blue Horizon: Για ανθρωποκτονία από κοινού κατηγορούνται ο καπετάνιος και τα τρία μέλη του πληρώματος

Πειραιάς: «Έκανες τη βλακεία, τον αφήνεις να πνίγεται και φεύγεις;» - Νέα μαρτυρία από αυτόπτη μάρτυρα

Blue Horizon: Άτομο με αναπηρία ο 36χρονος Αντώνης που πνίγηκε στον Πειραιά - Τι λέει ο αδελφός του

«Μια ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει όσο ένα εισιτήριο» - Οργή στο Twitter για όσα φρικτά έγιναν στον Πειραιά

Δεν πάμε κατά διαόλου, φτάσαμε και δεν έχει γυρισμό...