Μια γιορτή διαρκείας είναι ο Παναθηναϊκός την τελευταία εβδομάδα. Από τον τελικό της Euroleagueστο Βερολίνο, τον απίστευτο θρίαμβο με τη Ρεάλ Μαδρίτης, μέχρι και το παιχνίδι με τον Άρη. Το οποίο ασφαλώς είχε το χαρακτήρα φιέστας για να ανέβει το λάβαρο του έβδομου ευρωπαϊκού στην οροφή του ΟΑΚΑ.
Χαρά ασταμάτητη, πραγματική «έκρηξη» και λατρεία για όσους έχουν την παραμικρή συνεισφορά για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού απ’ τον Παναθηναϊκό. Με τρόπο εμφατικό και εντυπωσιακό. Αποθέωση για τους παίκτες, για τον Αταμάν, για το τεχνικό τιμ, τους γιατρούς, τους φυσιοθεραπευτές, τους φροντιστές, τον Μπετσίροβιτς και πάει λέγοντας.
Δεν ξεχάσαμε κάποιον. Απλά αυτός ο… κάποιος, επιλέγει να μείνει στην άκρη και να χειροκροτεί την ομάδα και να την αποθεώνει. Τη στιγμή που ο ίδιος του είναι η αιτία δημιουργίας αυτής της ομάδας, την πλήρωσε πανάκριβα, έχει στήσει όλο το οργανόγραμμα της ΚΑΕ για την επόμενη μέρα με όσα βλέπουμε στο ΟΑΚΑ και συνολικά στα εξωαγωνιστικά των «πράσινων» που σαρώνουν κι εκεί.
Η αναφορά φυσικά γίνεται για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Ο διοικητικός ηγέτης του «τριφυλλιού» τηρεί στάση η οποία δε θυμίζει Έλληνα παράγοντα απ’ τη στιγμή που κατακτήθηκε η Euroleague. Γιατί οι άνθρωποι που δίνουν τα χρήματά τους και τελικά επιτυγχάνουν στόχους, θέλουν να βγουν μπροστά, θέλουν να το χαρούν και φυσικά θέλουν να λάβουν την αναγνώριση που τους αξίζει.
Όχι όμως ο Γιαννακόπουλος. Η στάση του DPG σχεδόν ξαφνιάζει, αναφορικά με το πόσο χώρο αφήνει στην ομάδα, στους παίκτες, στους προπονητές, να δοξαστούν απ’ τον κόσμο. Οι φίλαθλοι προφανώς και βρίσκουν τρόπο να τον αποθεώσουν, να φωνάζουν το όνομά του, όμως κι αυτό γίνεται τη στιγμή που ο ίδιος ο ισχυρός άνδρας των «πράσινων» παλεύει να περάσει… κάτω απ’ τα ραντάρ.
Μόλις κατακτήθηκε η Euroleague στο Βερολίνο, ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ έφυγε… τρέχοντας τη στιγμή που ο Σλούκας και ο Αταμάν πήγαν να τον σταματήσουν για να σηκώσουν από κοινού την κούπα.
Ένα βίντεο που κυκλοφορεί στα social media είναι αποκαλυπτικό, με τον Κώστα Σλούκα να καλεί τον Γιαννακόπουλο να σηκώσουν παρέα με τον Αταμάν το τρόπαιο και τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού να αρνείται πεισματικά λέγοντας δυο φορές «εμείς είμαστε εδώ μόνο για να χειροκροτάμε».
Τη στιγμή της απονομής που ακολουθεί, έμεινε στην άκρη, κρατώντας μάλιστα και κάποια μέτρα απόσταση από τα μέλη της ομάδας. Σα να ήθελε να δείξει πως η δόξα ανήκει σε αυτούς και όχι στον ίδιο που «έστησε» και πλήρωσε την ομάδα. Απορρόφησε τους… κραδασμούς στα δύσκολα, έδωσε εξωαγωνιστικές μάχες, γύρισε τούμπα ένα σύστημα ολόκληρο που έπαιζε 90-10 κατά του Παναθηναϊκού σε όλα τα επίπεδα. Οπότε σαφώς του ανήκει κάποιο… τεράστιο μερίδιο.
Ακόμη και στην καθιερωμένη φωτογραφία, έμεινε στην άκρη. Βλέποντας το στιγμιότυπο πρέπει κάποιος να ψάξει με το βλέμμα του για λίγα δευτερόλεπτα προκειμένου να τον βρει. Άφησε να σηκώσουν το τρόπαιο οι πάντες και μετά το πήρε κι αυτός στα χέρια του για να το χαρεί.
Εν συνεχεία ήταν η μεγαλειώδης υποδοχή στο «Ελ. Βενιζέλος», το… ποτάμι μηχανοκίνητης πορείας στην Αττική οδό, οι δεκάδες χιλιάδες στο ΟΑΚΑ, το ανοιχτό πούλμαν. Έλειπε απ’ όλα αυτά. Και πάλι άλλοι παράγοντες θα έσπευδαν να είναι παντού, να φαίνονται, όχι επιδιώκοντας να αποθεωθούν. Αλλά για να ζήσουν τις στιγμές που είναι μοναδικές κι επιβράβευση επένδυσης και κόπου.
Πάλι, πουθενά ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Άφησε τους παίκτες να κάνουν τα δικά τους, να δοξαστούν, να μιλήσουν στον κόσμο, να ζήσουν τις στιγμές που ήταν τόσο δυνατές. Αυτός που τους έφερε και τους πληρώνει, ξανά προτίμησε να μείνει ούτε καν στην άκρη αυτή τη φορά, αλλά μακριά.
Τελευταίο παράδειγμα το ΟΑΚΑ. Παρών στη γιορτή πριν το τζάμπολ του αγώνα με τον Άρη, είδε από κοντά το λάβαρο που υψώθηκε στην οροφή του κλειστού. Προσωπική δικαίωση φυσικά. Νωρίτερα πάντως, έμεινε στο τέλος του διαδρόμου απ’ τον οποίο περνούσαν οι παίκτες και τα μέλη της ομάδας, ακούγοντας το όνομά τους. Απλά τους έδινε το χέρι και τους αποθέωνε με χειροκρότημα.
Το μόνο που έγινε ήταν να φωτογραφηθεί με τον Σλούκα έχοντας το τρόπαιο κοντά και να το αγκαλιάσει λίγο μετά. Στιγμές δευτερολέπτων. Χωρίς να είναι καν κάτι που έγινε για να προβληθεί. Το αντίθετο ακριβώς.
Η στάση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου είναι πρωτοφανής ειδικά για τα ελληνικά δεδομένα. Ο εργοδότης της ομάδας ουσιαστικά, λειτουργεί στη μεγάλη χαρά σα να είναι ο τελευταίος εργάτης. Έχοντας πάρει πάνω του τα… σκάγια στα δύσκολα και τώρα που οι δάφνες δε σταματούν να ραίνουν όποιον σχετίζεται με τον Παναθηναϊκό, προτιμά να κρατά ομπρέλα και ταυτόχρονα να περπατά στην άκρη του δρόμου της αποθέωσης και της δόξας.
Κι αυτή η στάση, όλη η συνολική φετινή του διαδρομή, καθιστά ακόμα πιο περήφανο τον κόσμο για τις αξίες του ανθρώπου που είναι μπροστάρης.
@viktorijakamaza_ Hey, Pana fans! Can you please translate me what they’re talking about? 👀 #euroleague #finalfour #berlin #berlin #uberaren #panathinaikos #basketball@Panathinaikos BC ♬ original sound - ViktorijaKamaza_
