Ξεκινάει το προ-Ολυμπιακό τουρνουά σήμερα και φυσικά όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην «επίσημη αγαπημένη». Υπάρχει μεγάλη ανυπομονησία, μιας και αυτήν την φορά υπάρχει ο Γιάννης και δίπλα του έχει χτιστεί κάτι καινούργιο, υπό τις οδηγίες του Βασίλη Σπανούλη. Σίγουρα οι απουσίες του Σλούκα και του Ρογκαβόπουλου είναι σημαντικές, όπως και του Παπαπέτρου, αλλά η Εθνική κατεβαίνει με ένα αρκετά καλό ρόστερ.
Η σύνδεση Καλάθη-Γιάννη
Μπορεί να είδαμε μόνο για λίγα λεπτά μαζί τον Νικ Καλάθη με τον Γιάννη, αφού ο τελευταίος είχε περιορισμό λεπτών στο μοναδικό φιλικό που έπαιξε, αλλά είδαμε πως βρίσκονται με κλειστά τα μάτια. Ο κόουτς Σπανούλης, σε αντίθεση με αυτό που είχαμε δει στα προκριματικά, έχει επιλέξει να παίξει ένα διαφορετικό μπάσκετ, εκμεταλλευόμενος τα καλά χαρακτηριστικά των παικτών του. Έχοντας ένα «καθαρόαιμο», όπως ο Γιάννης και έναν ελίτ γκαρντ για καταστάσεις transition όπως είναι ο Καλάθης, η οδηγία είναι για τρέξιμο μετά από ριμπάουντ με το πόδι στο γκάζι. Ο Νικ είναι εκπληκτικός στο να ανοίγει τον αιφνιδιασμό και να πασάρει πάνω από αμυντικούς για να βρει τον Γιάννη και αυτό θα είναι κάτι που θα δούμε αρκετές φορές.
Ο Σπανούλης έκανε πολλά πειράματα με διατάξεις και παίκτες στα φιλικά, δεν είχε αρκετό καιρό να δουλέψει, όμως εμφάνισε μια ομάδα με χαρακτήρα που βλέποντας την ξέρεις τι θέλει στο γήπεδο. Είδαμε στην επίθεση τον Γιάννη να παίζει ως σέντερ και το πεντάρι να βρίσκεται στην περιφέρεια για να έχει χώρο. Ο Παπαγιάννης θα βρει ελεύθερα σουτ από την περιφέρεια, καθώς είναι δεδομένο ότι όταν Γιάννης θα βρίσκεται στο low post θα έρχεται double team, αλλιώς θα γράψει ρεκόρ πόντων. Η ικανότητα του Γιάννη στην πάσα σε τέτοιες καταστάσεις και η αποτελεσματικότητα των συμπαικτών του, θα είναι καθοριστική για την πορεία της ομάδας, όταν έρθουν τα δύσκολα. Στα φιλικά είδαμε ότι όποιος είναι ελεύθερος σουτάρει χωρίς κανένα δισταγμό και αυτό πρέπει να είναι οδηγία του προπονητή, για να νιώσουν οι παίκτες πιο άνετα και να μην σκέφτονται.
Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν έχει κλασικό σουτέρ στο ρόστερ της, έχει όμως παίκτες που στην καλή τους μέρα μπορούν να βάλουν σουτ. Ο Τολιόπουλος, ο Λαρεντζάκης, ο Χαραλαμπόπουλος, ο Παπανικολάου, ο Μήτογλου και ο Παπαγιάννης είναι τέτοιοι, αρκεί να βρουν καλές προϋποθέσεις και να έχουν αυτοπεποίθηση. Θα μου επιτρέψετε να μην πάρω στα σοβαρά τα ποσοστά που είχαμε στα φιλικά, καθώς είναι διαφορετικό ο παίκτης να ξέρει ότι από ένα σουτ μπορεί να κριθεί ένα παιχνίδι και διαφορετικό να παίζεις σε φιλικό που δεν τρέχει τίποτα. Άλλο βάρος έχει η μπάλα, για αυτό θα δούμε στα κρίσιμα ποιοι θα βγουν μπροστά.
Είναι θετικό πάντως πως και ο Χαραλαμπόπουλος και ο Μήτογλου, βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Ο Σπανούλης βασίζει πολλά στην άμυνα, για αυτό πολλές φορές βάζει μαζί Καλάθη και Γουόκαπ, που από την μία μεν, δίνει τρομερή πίεση πάνω στην μπάλα, από την άλλη, επειδή ο Νικ έχει την μπάλα στα χέρια του, ο Γουόκαπ μετατρέπεται σε off ball παίκτη που είναι το χειρότερο του. Κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις, αλλά το βέβαιο είναι ότι ο Σπανούλης έχει φτιάξει μια ομάδα, με ρόλους, τους οποίους οι παίκτες έχουν κατανοήσει, παρά τις λίγες προπονήσεις. Περιμένω instant scoring από τον Τολιόπουλο, που το έχει αυτό και έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει και από τον Λαρεντζάκη την τρέλα που αλλάζει τον ρυθμό μέσα στα παιχνίδια.
Ο Παπανικολάου είναι πάντα χρήσιμος αρκεί να φύγει και αυτή η κατάρα που έχει στο σουτ όταν φοράει την φανέλα της Εθνικής, ενώ και ο Χαραλαμπόπουλος μοιάζει έτοιμος για την πρόκληση, μετά από χρόνια.
Πολλά θα κριθούν από τα δίδυμα Γιάννη-Παπαγιάννη και Γιάννη-Μήτογλου, που είναι βέβαιο ότι θα δούμε σε αρκετά σημεία. Ψηλά παιδιά, με έφεση στο ριμπάουντ, μπορούν να κάνουν την ρακέτα ναρκοπέδιο, ενώ στην επίθεση, ανοίγουν το γήπεδο για να κάνει την δουλειά που πρέπει ο Γιάννης, εφόσον πάμε σε σετ επιθέσεις.
Δυνατοί αντίπαλοι
Βέβαια η Ελλάδα δεν παίζει μόνη της. Η Κροατία και κυρίως η Σλοβενία του Ντόνσιτς είναι δυνατοί αντίπαλοι. Οι Κροάτες έχουν μια ομάδα χωρίς πρωτοκλασάτα γκαρντ, αλλά με Χεζόνια και Σάριτς. Από την άλλη όμως οι Σλοβένοι, είναι μια ομάδα που έχει έναν κορμό πολλών χρόνων και είναι χτισμένη για να εκμεταλλεύεται το αδιανόητο ταλέντο του Λούκα μάτζικ. Με την προσθήκη του Νίμπο, το πικ εν ρολ της Σλοβενίας φτάνει σε ελίτ επίπεδο, ενώ είναι μια ομάδα γεμάτη από παίκτης που σουτάρουν και στρετσάρουν το γήπεδο.
Φυσικά ο Ντόνσιτς θα είναι το Α και το Ω αυτής της ομάδας και ο περιορισμός του θα είναι μια δύσκολη υπόθεση. Το θέμα είναι να μην γίνει η ζημιά από όλους τους υπόλοιπους, που λειτουργούν όλοι εκπληκτικά στον ρόλο τους, λες και είναι όλοι δεμένοι με κλωστή γύρω από τον Ντόνσιτς. Μακάρι να πάνε όλα καλά και να τους αντιμετωπίσουμε στον τελικό, να κερδίσουμε και να περάσουμε στην Ολυμπιάδα.
Tζάμπολ στο Προολυμπιακό με ματσάρα Σλοβενίας - Κροατίας!
Tα 4 Προολυμπιακά Τουρνουά: Οι ομάδες, το πρόγραμμα και οι ώρες των αγώνων
