Το ποδόσφαιρο είναι πρώτα απ’ όλα συναίσθημα. Ειδικά το καλοκαιράκι με τα όνειρα για τις μεταγραφές και τη δημιουργία (υπέρ)ομάδας που θα σαρώνει, η ψυχολογία είναι ευμετάβλητη σχεδόν ανά… ώρα. Η ΑΕΚ δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτήν τη διαδικασία. Μια καλή μεταγραφή, μια ανάμιξη σε κουβέντα για ένα δυνατό όνομα, αρκεί να τινάξει τον ενθουσιασμό. Μια διάψευση, μια απόσυρση, μια μεταγραφή που θα κάνει ο αντίπαλος (ειδικά αν κατέχει και τα επικοινωνιακά μονοπάτια), βυθίζει σε μελαγχολία.
Είναι αλήθεια, πως πολλές φορές όσοι πανηγυρίζουν το καλοκαίρι κλαίνε τον χειμώνα. Δεν είναι θέσφατο, αλλά έχει αποδειχθεί πολλές φορές για κάθε οργανισμό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κλείνεις τα μάτια και να περιμένεις απλά τη σούμα που θα γίνει στο φινάλε. Κάθε μέρα ζεις και αναπνέεις με όλο αυτό, δεν είναι μικρό πράγμα να «φτιαχτεί» ο κόσμος σου. Ιδανικά, να κάνεις μεταγραφές ουσίας και συνάμα εντυπώσεων.
Τα περίεργα του πλανήτη ΑΕΚ
Κάπου εδώ μπαίνουμε στον πλανήτη ΑΕΚ. Κάποιες επιλογές που υπήρξαν στο ξεκίνημα, θαρρείς και έγιναν με τέτοιο τρόπο που κάποιος ήθελε να βαρύνει την ατμόσφαιρα και να πατήσει το κουμπί για την γκρίνια και την εσωστρέφεια. Ταξίδεψε η ομάδα για την Ολλανδία με μια 11άδα σχεδόν από την ΑΕΚ Β’. Θα πει κάποιος, μα δεν έβγαιναν οι επιλογές ούτε για δίτερμα. Ναι, αλλά αυτό συνέβη επειδή η ΑΕΚ είναι – το πλήρωσε και το δούλεψε πολύ αυτό – η ομάδα με τους περισσότερους διεθνείς στις μεγάλες παγκόσμιες διοργανώσεις, έξι τον αριθμό.
Σα να μην έφτανε η δυστροπία που προκαλούσε η παρουσία τόσων αμούστακων παιδιών και με δεδομένο το ζήτημα που υπάρχει διαχρονικά στον «κιτρινόμαυρο» οργανισμό για την ανάδειξη ταλέντων, ήρθε κι αυτό το φιλικό με την Αλμάαρ. Ερχεται η συντριβή και προκαλεί ταρακούνημα. Θα πει κάποιος: να έπαιζε και η ΑΕΚ με «μπυραρία» όπως ο Παναθηναϊκός και να έριχνε 14 γκολ; Δεν ξέρω, αλλά ας επικοινωνήσουν τη σκοπιμότητα ενός τόσο δυνατού τεστ πριν καν συμπληρωθεί μια εβδομάδα προετοιμασίας.
Τι έκανε η ΑΕΚ στο πρώτο δεκαήμερο του Ηλιόπουλου
Σε αυτό το… μαγευτικό περιβάλλον, έρχονται και οι πρώτες κινήσεις. Παρά τα όσα μπορεί να θεωρεί ο καθένας, βλέπω πως η ΑΕΚ προχωρά βάσει σχεδίου. Δηλαδή, ο Αλμέιδα ήθελε να διατηρήσει Χατζισαφί και Κάλενς. Εδειξε πέρυσι πως τους υπολογίζει όσο ελάχιστους στο ρόστερ. Δεν ήθελε Αραούχο, Σιντιμπέ, Φαν Βέερτ και μας αποχαιρέτισαν ή στην περίπτωση του Αργεντινού έφυγαν χωρίς αντίο. Παράλληλα, μπήκαν στον «πάγο» οι δύο τερματοφύλακες.
Τι άλλο έκανε η ΑΕΚ σε αυτό το πρώτο ουσιαστικά δεκαήμερο της εποχής Ηλιόπουλου; Ολοκλήρωσε την απόκτηση του Μπρινιόλι, πήρε και τον Σισέ. Είναι τρομερό, πως πέραν από κάθε κουβέντα για το αν κάνει ή δεν κάνει ο Σενεγαλέζος, η μανούρα στην ΑΕΚ προήλθε επειδή θεωρήθηκε πως η απόκτηση του αποτελεί προπομπό της πώλησης Μουκουντί ή της αποχώρησης Μήτογλου. Εκεί είναι πάντως και οι δύο, βασικοί έπαιξαν στο πρώτο τεστ. Ας υπάρξει ζήτημα και το συζητάμε.
Δεν ξέχασα τον Αμραμπατ. Κυρίως επειδή στην περίπτωση ενός παίκτη που μόνο αδιάφορος δεν τον λέει κάποιος, χάθηκε το νόημα. Δεν περίμενε η ΑΕΚ να αποφασίσει ο Αμραμπατ, αλλά ο Μαροκινός να κατασταλάξει η ΑΕΚ. Και πιο συγκεκριμένα, να αποφανθεί ο Αλμέιδα αν και σε ποιο ρόλο τον έχει στα πλάνα του. Αφού μίλησαν και εξηγήθηκαν, ο Αμραμπατ προστίθεται στις επιλογές για τη νέα ομάδα και θα δούμε αν και πόσο θα βοηθήσει (πιστεύω πολυσήμαντα και σε σημαντικό βαθμό).
Η σύγκριση με τον ανταγωνισμό και ο κοινός παρονομαστής
Μπορεί για κάποιος όλα αυτά να είναι λίγα. Είναι ένα θέμα, όχι του παρόντα χρόνου, η προεργασία που έχει υπάρξει σε συγκεκριμένες θέσεις. Αλλά μισό λεπτό: τι γίνεται γύρω; Εχουν ενισχυθεί οι άλλοι και έχει μείνει γυμνή η ΑΕΚ; Μόνο στα ρεπορτάζ της Δευτέρας, διάβασα πως ο ΠΑΟΚ έφυγε για προετοιμασία με ανοιχτά τα θέματα Μεϊτέ, Κεντζιόρα, ψάχνοντας χαφ και φορ. Πήρε τον Καμαρά – το λένε πια ανοιχτά, πως δεν του επετράπη να μείνει στην Αθήνα – τον Θυμιάνη και τον Τσιφτσή.
Ο Παναθηναϊκός ακόμα πιο πίσω, περιμένει τον Γιαννούλη, ψάχνει για εξτρέμ, για σέντερ φορ, για τα πάντα και έχει ανανεώσει μόνο τον Ζέκα. Ακόμα και ο Ολυμπιακός, που θεωρητικά έχει χρονική άνεση συγκριτικά με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό που ξεκινούν επίσημα ματς στα τέλη του μήνα, τα έχει όλα ορθάνοιχτα: Κάρμο, Ορτα, Ελ Κααμπί, Φορτούνη και πάει ασθμαίνοντας να κλείσει τον Μασούρα. Φαίνεται πάντως πως υπάρχει κοινός παρονομαστής για όλους, πως όσο πιο ψηλά χτυπάς, τόσο πιο δύσκολα μπορείς να βρεις άμεσα τις λύσεις.
Πεδίον δόξης λαμπρό
Οσα αναφέρω, δεν «αθωώνουν» κανέναν. Σας είπα και πριν από λίγες ημέρες, πως με έναν ιδιοκτήτη που έχει διάθεση να ρίξει χρήμα και δεν λέει όχι στις επιθυμίες του προπονητή, θα έπρεπε να υπήρχαν ακόμα περισσότερες δουλεμένες ήδη επιλογές σε βασικές θέσεις, για να μπορούσε να καταλήξει η ΑΕΚ σε εκείνους που της κάνουν. Συνολικά, φαίνεται πως ο μηχανισμός συνεχίζει να λειτουργεί με τους ρυθμούς της πρότερης εποχής και τα δεδομένα έχουν αλλάξει.
Οσοι ανταποκριθούν σωστά, θα πάρουν τα κρέντιτ γι’ αυτό. Οπου υπάρξουν ζητήματα, θα φέρουν την αποκλειστική ευθύνη. Η ΑΕΚ αυτό το καλοκαίρι επιχειρεί ριζικές τομές στη λειτουργία και στη δομή της. Εκείνοι που θα είναι άξιοι θα συνεχίσουν. Αυτό που δεν αντέχει η ΑΕΚ και καταλαβαίνω πως δεν πρόκειται να ανεχθεί ο Ηλιόπουλος είναι μισοριξιές και καταστάσεις μίζερες που θα κουβαλά η ομάδα σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ο Ιούλιος μόλις μπήκε, πεδίον δόξης λαμπρό για όλους.
