«Κλείνει» Κίναν Έβανς ο Ολυμπιακός. Ανεξάρτητα απ’ τις διαψεύσεις του, προφανώς και με τη σεζόν να κορυφώνεται είναι δύσκολο να υπάρξει παραδοχή ή έστω σιωπή. Συγχρόνως διαβάσατε στο SDNA για την γενναία αύξηση μπάτζετ της διοίκησης της «ερυθρόλευκης» ΚΑΕ ενόψει της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Μια διαδικασία η οποία ξεκίνησε απ’ την τρέχουσα σεζόν.
Την ίδια ώρα, ο Παναθηναϊκός έχει αυτή τη σαρωτική λογική. Θυμίζοντας «οδοστρωτήρα» στην ορμητικότητα της επιστροφής του. Γήπεδο, δυναμική, μπάτζετ, προοπτική, φιλοδοξία, μέλλον που διαγράφεται λαμπρό. Καθόλου τυχαίο πως μέχρι και η Ρεάλ Μαδρίτης μέσω δημοσιευμάτων που απορρέουν απ’ την ίδια, δείχνει να είναι η μόνη ομάδα την οποία υπολογίζει ως αντίπαλο κι εκτός παρκέ. Δείχνοντας φόβο δίχως άλλο.
Το δεύτερο (Παναθηναϊκός… οδοστρωτήρας στην επιστροφή του) είναι δεδομένο πως επηρέασε άμεσα το πρώτο (αύξηση μπάτζετ Ολυμπιακού). Πάντα οι αιώνιοι έχουν αυτή την «εξάρτηση» ο ένας απ’ τον άλλο. Φαίνεται και στην πράξη άλλωστε. Μόνο την τρέχουσα σεζόν, η πλευρά του λιμανιού έχει πραγματοποιήσει τέσσερις προσθήκες μέσα στη σεζόν.
Μπραζντέικις, Πετρούσεφ, Μήτρου Λονγκ, Ράιτ. Κινήσεις οι οποίες αν υπολογίσει κανείς ετήσια συμβόλαια και buy out, φτάνουν στα 3.000.000 ευρώ. Όταν δίνονται τέτοια χρήματα, ενώ στην αρχή και δημόσια γίνονταν αναφορές για στήριξη στα παιδιά και εμπιστοσύνη στη φιλοσοφία και το πλάνο, είναι προφανές πως κάτι μεσολάβησε για να αλλάξει τα μυαλά.
Φαίνεται αρνητικό σε πολλούς, όμως δεν είναι. Αυτή η… σκυταλοδρομία καταλήγει στην ενίσχυση των ομάδων. Οπότε στο τέλος της κουβέντας, το συμπέρασμα είναι ένα: Η ενδυνάμωση των ομάδων μας που μετέχουν στην Euroleague. Ήδη από την τρέχουσα σεζόν, μιλάμε για δύο ομάδες που κάλλιστα και οι δύο θα μπορούσαν (και μπορούν) να είναι σε θέσεις πλεονεκτήματος. Σκεπτόμενοι τα προηγούμενα χρόνια και για τους δύο, η αλήθεια είναι πως δεν ήταν η πιο απλή διαδικασία.
Αυτός ο υγιής ανταγωνισμός, απ’ τη στιγμή που-μην το γκαντεμιάσουμε-η τοξικότητα μέσω διοικήσεων είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη φέτος, μόνο καλό κάνει. Κι αν τώρα χαιρόμαστε την αγωνία των τελευταίων τριών αγωνιστικών και των play-off που θα ακολουθήσουν με συμμετοχή των ομάδων μας, καταλαβαίνουμε τί μας περιμένει την επόμενη σεζόν. Φέτος ίσως απλά να… γευόμαστε το ορεκτικό.
Δεν ξέρουμε αν οι ομάδες μας είναι επιπέδου 2009, ούτε αν θα γίνουν το καλοκαίρι μετά τις μεταγραφές που θα ολοκληρωθούν. Σε επίπεδο δυναμικής και σημασίας για την Euroleague όμως, δεδομένα οδεύουμε ολοταχώς στο να ξαναβρεθούμε εκεί. Ακόμη κι αν οι άλλες ομάδες ανεβάσουν επίσης το μπάτζετ τους, καμία δεν μπορεί να συγκριθεί στη δυναμική και την τεχνογνωσία που έχουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Στοιχεία που απέκτησαν μέσα στα χρόνια, «φτιάχνοντας» τους μύθους τους. Αυτούς που χωρίς να το έχουμε καταλάβει μέσα στην… τούρλα της σεζόν, αναβιώνουν για τα καλά.
ΥΓ: Αύριο θα σταθούμε στο αγωνιστικό κομμάτι για το πιο δύσκολο και κρίσιμο ματς, μέχρι στιγμής, του Παναθηναϊκού στη φετινή διοργάνωση. Η αλήθεια είναι πως στις τάξεις του κόσμου της ομάδας υπάρχει μια… πλασματική εικόνα αναφορικά με την… ευκολία της αναμέτρησης. Μόνο εύκολο δεν είναι το ματς με τη Βίρτους στη Μπολόνια και ευτυχώς στην ομάδα το γνωρίζουν πολύ καλά. Τα υπόλοιπα αύριο….
*Για να ενημερώνεσαι έγκυρα και έγκαιρα για όλες τις αθλητικές εξελίξεις επισκέπτεσαι το sdna, για να γεύεσαι τις καλύτερες γεύσεις, το καλύτερο κρέας της πόλης και άλλες πολλές επιλογές επισκέπτεσαι το Filothei 65 Souvlaki.
