Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ δίνουν την επόμενη εβδομάδα ένα ντέρμπι κορυφής. Με τα πλέι – οφ να ακολουθούν, αναμένεται να δούμε πολλά ακόμα τέτοια. Πλην όμως το συγκεκριμένο έχει την ιδιαιτερότητα ότι -μέχρι νεοτέρας – είναι το τελευταίο που θα διεξαχθεί με άδειες εξέδρες. Και είναι πραγματικά κρίμα. Οι δυο ομάδες βρίσκονται πιθανότατα στην καλύτερη φάση τους μέσα στη σεζόν. Για τον ΠΑΟΚ αυτό ισχύει εδώ και αρκετό καιρό: με εξαίρεση το κακό ματς κόντρα στον Άρη παίζει εξαιρετικά εδώ και μήνες. Ακόμα και στο Περιστέρι που χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 89ο λεπτό για να λυτρωθεί από τον -ηγέτη – Σβάαμπ, ήταν απολύτα κυριαρχικός, δεν έφαγε υποψία φάσης, είχε δυο δοκάρια, χαμένο πλασέ σε κενή εστία, συνολικά πέντε – έξι μεγάλες ευκαιρίες και γενικά άξιζε όχι μόνο να νικήσει αλλά να νικήσει εύκολα. Τελικά νίκησε δύσκολα, χρειάστηκε και η “μαγεία” του Ντέλια στο φινάλε (αν δεν συζητάμε πολύ για την άνεση, την ταχύτητα, την ακρίβεια και την ομορφιά αυτού του πλασέ, είναι μάλλον επειδή δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό από τον “μικρό μάγο”), εντούτοις έτσι αποκόμισε ακόμα περισσότερα οφέλη από τους τρεις βαθμούς: αυτοπεποίθηση, πίστη στο πλάνο, ενδυνάμωση της περίφημης mentality νικητή που λατρεύει ο Λουτσέσκου. Και ετοιμάζεται πλέον για την τετράδα των ντέρμπι που τον περιμένει μέσα σε ένα δεκαήμερο. Με πρώτο εκείνο κόντρα στην ΑΕΚ.
Την ΑΕΚ που τον διέλυσε στον πρώτο γύρο (κι ας έγραψε το σκορ 2-0), τον έστειλε σε ένα καλοκαίρι εσωστρέφειας μετά την ήττα στον περυσινό τελικό του κυπέλλου, της ΑΕΚ που στα περυσινά πλέι – οφ τον πέταξε ουσιαστικά εκτός τίτλου με την νίκη της στην Τούμπα, της ΑΕΚ που επί Αλμέιδα του έχει πάρει τον αέρα: 6 ματς, πέντε νίκες για τους “Κιτρινόμαυρους”, μία μόλις για τον ΠΑΟΚ κόντρα στον Αργεντίνο. Κατά κανόνα με πολύ κακές εμφανίσεις για την ομάδα του Ραζβάν.
Την ΑΕΚ η οποία επίσης βρίσκεται σε καλή κατάταση, με συνεχόμενες και πειστικές νίκες και εμφανίσεις, με λιγότερα προβλήματα τραυματισμού πλέον, τον Πόνσε on fire και τον Λιβάι να επιστρέφει στα γήπεδα και στα γκολ. Και με τον Λιούμπισιτς πλέον στο ρόστερ της για να ανεβάσει ακόμα περισσότερο επίπεδο το κέντρο της.
Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να προδικάσω το παραμικρό. Είναι απλώς τα γεγονότα. Ο σημερινός ΠΑΟΚ δεν έχει σχέση ούτε με τον περυσινό, ούτε με τον ΠΑΟΚ του πρώτου γύρου. Και επιπλέον, εντάξει, ο Λουτσέσκου κοιτάζει κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, game by game κ.λπ. αλλά το συγκεκριμένο, είμαι βέβαιος ότι το έχει “κυκλώσει”.
Είναι λοιπόν μεγάλο ξενέρωμα που το ντέρμπι των δυο καλύτερων ομάδων στην Ελλάδα ετούτη τη στιγμή θα διεξαχθεί στην κρύα ατμόσφαιρα της άδειας Τούμπας! Αφήνω την αδικία στην άκρη – ο ΠΑΟΚ είναι ο μόνος εκ των τεσσάρων που έπαιξε τα δυο από τα τρία ντέρμπι με κενές κερκίδες: η ΑΕΚ είχε κόσμο με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟ είχε κόσμο με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός είχε κόσμο με ΠΑΟ και ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟΚ θα έχει μόνο με Ολυμπιακό. Και στέκομαι στο αμιγώς ποδοσφαιρικό “κρίμα”. Εφόσον η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να ανοίξει τις κερκίδες από τις 12 Φεβρουαρίου , ας τις ανοίξει από τις 11. Δεν θα πέσει έξω η προσπάθεια για την καταπολέμηση της βίας με μια μέρα...
Υ.Γ. Ο Παναθηναϊκός νίκησε καθαρά και δίκαια τον Ολυμπιακό και στο φινάλε μιας πολύ δύσκολης εβδομάδας, παραμένει ισότιμος διεκδικητής και του κυπέλλου και του πρωταθλήματος. Ο Τερίμ σταμάτησε τις πολλές καινοτομίες, η σοβαρότητα κάπως επανήλθε και όταν επανέλθουν και οι τραυματίες, κυρίως ο Ιωαννίδης (εφόσον βέβαια δεν συνεχιστεί το θέμα με τις θλάσεις) οι Πράσινοι είναι ακριβώς εκεί που θέλουν: σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή και με τον χρόνο να λειτουργεί υπέρ τους (καλύτερη προσαρμογή των νέων παικτών αλλά και του ίδιου του Τερίμ). Ο Ολυμπιακός μοιάζει εκτός διεκδικήσης του τίτλου, όχι εξαιτίας της διαφοράς του από την κορυφή, οσο εξαιτίας της συνεχιζόμενης τρέλας των πολλών μεταγραφών και της αλλαγής του ρόστερ για ακόμα μια μεταγραφική περίοδο. Παρότι στην Λεωφόρο δεν ήταν κακός, αν ο Καρβαλιάλ προλάβει να κάνει ομάδα όλο αυτό το τουρλουμπούκι, τότε θα είναι άξιος θαυμασμού. Για να προλάβει να κάνει ομάδα βέβαια, θα πρέπει να προλάβει και να κάνει παρέλαση (της 25ης Μαρτίου). Όχι και απολύτως σίγουρο εδώ που τα λέμε.
