Την έχετε ακούσει την παροιμία χιλιάδες φορές. Χιλιάδες είπαμε; Ακόμα περισσότερες: εκατοντάδες. Μην σας πούμε και δεκάδες. Επομένως, ξέρετε: όταν λείπει ο γάτος, χορεύουν τα ποντίκια.
Φανταστείτε τι γίνεται, λοιπόν, όταν οι γάτοι είναι δύο και όχι απλά χορεύουν, αλλά σκοτώνονται μέχρι τελικής πτώσης- με (κύρια) υπαιτιότητα του ενός. Τα ποντίκια του δίνουν και καταλαβαίνει, περνώντας καλύτερα από ποτέ στην τρωκτική ζωή τους.
Αυτό συνέβη, λίγο-πολύ, στην Αυστρία σήμερα, εκεί που Φερστάπεν-Νόρις «φαγώθηκαν» πρωτίστως λόγω του Ολλανδού, με αποτέλεσμα ο Ράσελ να πει με την άψογη βρετανική προφορά του "Thank you!" και να πάρει την πιο ανέλπιστη νίκη της καριέρας του (από τις 2 που έχει συνολικά...).
Ας (προσπαθήσουμε να) πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ξεκινώντας από το μέσο του αγώνα: με το πρώτο μισό να έχει κυλήσει ιδιαιτέρως αδιάφορα σε ό,τι έχει να κάνει με τις μπροστά θέσεις, ο πρωτοπόρος Μαξ Φερστάπεν διατηρούσε μια διαφορά της τάξης των 7.5-8 δευτερολέπτων από τον Νόρις.
Στο δεύτερο πιτ του παγκόσμιου πρωταθλητή, ωστόσο, έγινε της καθυστέρησης το κάγκελο. Σε μία από τις σπάνιες αναποδιές στις τάξεις της Ρεντ Μπουλ το ένα ελαστικό αρνείτο πεισματικά να βγει, με αποτέλεσμα ο Ολλανδός να κάνει στάση 6.5 δευτερολέπτων. Έτσι, η διαφορά που είχε χτίσει από τον πιλότο της ΜακΛάρεν εξανεμίστηκε και ο Νόρις κόλλησε πίσω του.
Κι εκεί άρχισαν οι τετράτροχες ομορφιές: ο Νόρις, όντας εμφανώς ταχύτερος, έφτασε τον Μαξ, τον πίεζε με το DRS ανοιχτό αλλά αδυνατούσε να τον προσπεράσει. Μετά από κάνα δυο προειδοποιητικές βολές του επερχόμενου αγωνιστικού «θανάτου», στον 64ο γύρο συνέβη το μοιραίο: ο Φερστάπεν- που δε θέλει να τον περνάει κανείς ούτε όταν κάνει καρτ με αντιπάλους 5χρονα- έκλεισε ασφυκτικά τον Λάντο, κατ' ουσίαν προκάλεσε την σύγκρουση των δύο και, τελείως άδοξα, ο αγώνας του Άγγλου έφτασε στο τέλος του.
Αντί για τη νίκη, λοιπόν, ο Νόρις έμεινε με ένα πολύ συγκεκριμένο φτερωτό μέλος του ζωικού βασιλείου στο χέρι, την στιγμή, μάλιστα, που ο Φερστάπεν «έφαγε» μεν 10 δεύτερα ποινή, αλλά τερμάτισε 5ος! Πρακτικά, δηλαδή, ήταν κερδισμένος στη βαθμολογία...
Κάπως έτσι, με τα δύο ταχύτερα μονοθέσια ν' αλληλοεξοντώνονται, ο Ράσελ πήρε την καρό σημαία σε μια σεζόν που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί την Μερσέντες να νικάει. Να, όμως, που στην F1 ευδοκιμούν, ενίοτε, και τα θαύματα.
Πίσω από τον Βρετανό τερμάτισε ο Όσκαρ Πιάστρι. Ο Αυστραλός και πάλι απέδειξε το τεράστιο ταλέντο του και έκλεισε λάγνα το μάτι στο μέλλον, εκεί που ευελπιστεί να ερωτοτροπήσει με τον ανταγωνισμό και να βγει από πάνω- ήτοι, να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ο Κάρλος Σάινθ, εξίσου απροσδόκητα, συμπλήρωσε το βάθρο ισορροπώντας, εν μέρει, τον κάκιστο αγώνα του Λεκλέρκ, με τους Χάμιλτον, Φερστάπεν, Χούλκενμπεργκ, Πέρεζ, Μάγκνουσεν, Ρικιάρντο και Γκασλί να συμπληρώνουν τη βαθμολογούμενη δεκάδα.
Κάπως έτσι, με τους παλμούς στα πέριξ των χιλίων, το grand prix πέρασε στην ιστορία.
Με τον Ράσελ λουσμένο με σαμπάνια.
Με τον Νόρις να βράζει και να βρίζει.
Με τον Μαξ να λέει, μέσες-άκρες, «Ε, τι να κάνουμε, συμβαίνουν αυτά».
Καλό θα ήταν σε μία εβδομάδα από τώρα, στην Βρετανία, τα συμπαθή ποντίκια να κρυφτούν.
Οι γάτες ακονίζουν ήδη τα νύχια τους...
Βαθμολογία οδηγών
1) Φερστάπεν 237
2) Nόρις 156
3) Λεκλέρκ 150
4) Σάινθ 135
5) Πέρεζ 118
6) Πιάστρι 112
7) Ράσελ 111
8) Χάμιλτον 85
9) Αλόνσο 41
10) Τσουνόντα 19
11) Στρολ 17
12) Χούλκενμπεργκ 14
13) Ρικιάρντο 11
14) Μπέρμαν 6
15) Γκασλί 6
16) Μάγκνουσεν 5
17) Οκόν 3
18) Άλμπον 2
19) Ζου 0
20) Μπότας 0
21) Σάρτζεντ 0
Βαθμολογία κατασκευαστών
1) Ρεντ Μπουλ 355
2) Φεράρι 291
3) ΜακΛάρεν 268
4) Μερσέντες 196
5) Άστον Μαρτίν 58
6) RB 30
7) Χάας 19
8) Αλπίν 9
9) Ουίλιαμς 2
10) Σάουμπερ 0
